woensdag 23 december 2009

Louise O. Fresco 10



Een Vietnamese slachtoffer van de 'superieure westerse cultuur,' die massaal het gif agent orange over Vietnam verspreidde.



















Professor Louise Fresco die pleit voor westerse geweld om 'vrede op aarde' te bewerkstelligen.

De dissidente hoogleraar Noam Chomsky constateerde eens met betrekking tot de rol die westerse intellectuelen in hun samenleving spelen:

I would not use the term ‘totalitarian’ to refer to the American system of ‘brainwashing under freedom’. It is nevertheless, a remarkably effective system, a fact that is rarely recognized, analyzed or understood.

En in een Special Supplement van de New York Review of Books schreef hij al geruime tijd geleden dienaangaande:

The Responsibility of Intellectuals...

IN ADDITION to this growing lack of concern for truth, we find, in recent published statements, a real or feigned naiveté about American actions that reaches startling proportions. For example, Arthur Schlesinger, according to the Times, February 6, 1966, characterized our Vietnamese policies of 1954 as "part of our general program of international goodwill." Unless intended as irony, this remark shows either a colossal cynicism, or the inability, on a scale that defies measurement, to comprehend elementary phenomena of contemporary history. Similarly, what is one to make of the testimony of Thomas Schelling before the House Foreign Affairs Committee, January 27, 1965, in which he discusses two great dangers if all Asia "goes Communist"?[11] First, this would exclude "the United States and what we call Western civilization from a large part of the world that is poor and colored and potentially hostile." Second, "a country like the United States probably cannot maintain self-confidence if just about the greatest thing it ever attempted, namely to create the basis for decency and prosperity and democratic government in the underdeveloped world, had to be acknowledged as a failure or as an attempt that we wouldn't try again." It surpasses belief that a person with even a minimal acquaintance with the record of American foreign policy could produce such statements.

It surpasses belief, that is, unless we look at the matter from a more historical point of view, and place such statements in the context of the hypocritical moralism of the past; for example, of Woodrow Wilson, who was going to teach the Latin Americans the art of good government, and who wrote (1902) that it is "our peculiar duty" to teach colonial peoples "order and self-control…[and]…the drill and habit of law and obedience…." Or of the missionaries of the 1840s, who described the hideous and degrading opium wars as "the result of a great design of Providence to make the wickedness of men subserve his purposes of mercy toward China, in breaking through her wall of exclusion, and bringing the empire into more immediate contact with western and Christian nations." Or, to approach the present, of A.A. Berle, who, in commenting on the Dominican intervention, has the impertinence to attribute the problems of the Caribbean countries to imperialism—Russian imperialism.[12]

Lees verder: http://www.nybooks.com/articles/12172


Ik moest aan Chomsky's woorden denken toen ik gisteren in de NRC las hoe professor Fresco beargumenteerde dat uiteindelijk toch 'vrede op aarde -- dankzij geweld' van het Westen moet worden bewerkstelligd. Een illustrerend voorbeeld van wat Chomsky 'brainwashing under freedom' noemt. Voordat ik op haar beweringen inga, wil ik eerst opmerken dat ondanks de claim van pluriformiteit van de commerciele pers er bij de NRC geen enkele dissident een column heeft. Een werkelijk afwijkende stem wordt er niet aan het woord gelaten. Daar is geen behoefte aan, een dissident geluid beschouwt de krant als irrelevant.

Welnu, mevrouw Louise Odilia Fresco. In haar verdediging van westers militair geweld beweert ze dat 'de trend in de wereld [is] naar matigheid en controle, in ieder geval in de wijze waarop de overheid in westerse en zich ontwikkelende landen zich gedraagt.'

Dit is aantoonbare nonsens. Op 4 maart 2000 wees Denis Halliday, de voormalige VN-coordinator van het Humanitaire Programma in Irak het Westerse publiek erop dat wij de mensenrechten in Irak op grote schaal schenden. Na uit protest te zijn opgestapt verklaarde hij in The Guardian:

'Ik had de opdracht gekregen om een politiek te voeren die voldoet aan de definitie van genocide: een bewust beleid dat in feite meer dan een miljoen individuen, kinderen en volwassenen, heeft vermoord. We weten allemaal dat het regime, Saddam Hoessein, de prijs voor de economische sancties niet betaalt… Het zijn de gewone mensen die hun kinderen verliezen of hun ouders door gebrek aan gezuiverd water. Duidelijk is dat de Veiligheids Raad momenteel zijn boekje te buiten gaat, want zijn acties ondermijnen hier het eigen handvest… De geschiedenis zal de verantwoordelijken afstraffen.'

Ander voorbeeld:

In 1995 schreef de Robert McNamara dat als gevolg van het Vietnam-beleid van ‘de regeringen Kennedy, Johnson en Nixon… verschrikkelijk leed’ hadden toegebracht aan miljoenen mensen, omdat ‘wij de macht onderschatten van het nationalisme teneinde een volk te motiveren… om te vechten en te sterven voor hun overtuigingen en waarden- en we blijven dat vandaag de dag nog steeds doen in vele delen van de wereld,’ terwijl ‘wij niet het door Rondgegeven recht hebben om elke natie naar ons eigen beeld te scheppen.’ McNamara wees erop dat de ‘defensie uitgaven [in de VS] tijdens het fiscale jaar 1993 in totaal 291 miljard dollar bedroegen –25 procent meer… dan in 1980.’ Eenkwart meer, ondanks het feit dat de Koude Oorlog voorbij was, hetgeen aantoont dat de Sovjet Unie niet de oorzaak maar de aanleiding was van de militarisering van Amerika. ‘De VS spendeert bijna evenveel voor nationale veiligheid als de rest van de wereld tezamen.’ Volgens hem zijn tijdens de Vietnam-oorlog 3,4 miljoen Zuidoost Aziaten om het leven gekomen, onder wie talloze burgers van Laos, het zwaarst gebombardeerde land in de geschiedenis als we uitgaan van het aantal inwoners. Eenkwart van de bevolking vluchtte naar grotten in de bergen om aan het bruut geweld te ontkomen. De Amerikaanse luchtmacht gooide twee keer zoveel bommen op Laos dan destijds op Nazi-Duitsland, tien jaar lang elke 9 minuten een clusterbom. Omdat –volgens ‘USA TODAY,’ tien tot dertig procent van deze tegen mensen gerichte, in kleine fragmenten uiteenspattende bommen, niet explodeerde, komen tot op de dag van vandaag nog steeds Laotianen om het leven, de meerderheid van hen spelende kinderen. Ook Cambodja leed onder het Amerikaans terrorisme, een ander woord is er niet voor, tenminste als we de definitie hanteren zoals afgedrukt in het Amerikaanse Leger Handboek, waarbij terrorisme omschreven wordt als ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’ Meer dan 600.000 Cambodjanen kwamen om bij Amerikaanse bombardementen en door de totale verwoesting van landbouwgronden werden de overlevenden geconfronteerd met een massale hongersnood.

Zie: http://home.wxs.nl/~houck006/filosofie2.html


Nog een voorbeeld:


Agent Orange Continues to Poison Vietnam

Monday 15 June 2009

by: Marjorie Cohn, t r u t h o u t | Perspective

From 1961 to 1971, the US military sprayed Vietnam with Agent Orange, which contained large quantities of Dioxin, in order to defoliate the trees for military objectives. Dioxin is one of the most dangerous chemicals known to man. It has been recognized by the World Health Organization as a carcinogen (causes cancer) and by the American Academy of Medicine as a teratogen (causes birth defects).

Between 2.5 and 4.8 million people were exposed to Agent Orange. The spraying covered 1.4 billion hectares of land and forest - approximately 12 percent of the land area of Vietnam.

Vietnamese who were exposed to the chemical have suffered from cancer, liver damage, pulmonary and heart diseases, defects to reproductive capacity, and skin and nervous disorders. Children and grandchildren of those exposed have severe physical deformities, mental and physical disabilities, diseases and shortened life spans. The forests and jungles in large parts of southern Vietnam have been devastated and denuded. They may never grow back and if they do, it will take 50 to 200 years to regenerate. Animals that inhabited the forests and jungles have become extinct, disrupting the communities that depended on them. The rivers and underground water in some areas have also been contaminated. Erosion and desertification will change the environment, contributing to the warming of the planet and dislocation of crop and animal life.

The US government and the chemical companies knew that Agent Orange, when produced rapidly at high temperatures, would contain large quantities of Dioxin. Nevertheless, the chemical companies continued to produce it in this manner. The US government and the chemical companies also knew that the Bionetics Study, commissioned by the government in 1963, showed that even low levels of Dioxin produced significant deformities in unborn offspring of laboratory animals. But they suppressed that study and continued to spray Vietnam with Agent Orange. It wasn't until the study was leaked in 1969 that the spraying of Agent Orange was discontinued.

US soldiers who served in Vietnam have experienced similar illnesses. After they sued the chemical companies, including Dow and Monsanto, that manufactured and sold Agent Orange to the government, the case was settled out of court for $180 million which gave few plaintiffs more than a few thousand dollars each. Later the US veterans won a legislative victory for compensation for exposure to Agent Orange. They receive $1.52 billion per year in benefits.


Het kan natuurlijk zijn dat de beweerde 'trend in de wereld naar matigheid en controle', gisteren begonnen is, maar dan nog kan daar geen wetenschappelijk verantwoorde bewering aan worden ontleend. Zeker niet nu we weten dat de illegale inval in Irak al meer dan een miljoen Irakezen het leven heeft gekost en dit proces vandaag de dag gewoon doorgaat.

Ik citeer de professor andermaal: 'Onze verschuivende houding tegenover geweld is relevant in het licht van een aanverwante kwestie: de toepassing van geweld door westerse bondgenoten in Afghanistan.'

Let u op de wijze van redeneren. 'Onze' door Fresco niet bewezen 'verschuivende houding tegenover geweld' wordt nu als feit gepresenteerd en vervolgens op Afghanistan geprojecteerd. Afghanistan? Juist, want daar gaat het in wezen in haar column over. Fresco wil dat Nederlandse troepen daar blijven, met als redenering: 'Weggaan uit Afghanistan omdat we genoeg hebben van de risico’s en het geweld tegenover onze strijdkrachten is niet te rechtvaardigen tegenover de bevolking van Afghanistan die elke dag op weg naar school, markt of kliniek voor haar leven moet vrezen.'


Nu even de feiten:

In 1998 verklaarde Zbigniew Brzezinski, de Nationale Veiligheids Adviseur onder president Carter tegenover het Franse weekblad Le Nouvel Observateur dat de Verenigde Staten voorafgaand aan 1980 de voormalige Sovjet Unie bewust had geprovoceerd om Afghanistan binnen te vallen door in het geheim islamitische extremisten in dat land financieel en militair te steunen, waardoor ze een gewapende strijd tegen de pro-sovjet regering konden beginnen. Op de vraag of hij daar nu geen spijt van had, antwoordde Brzezinski: ‘Spijt waarover? Die geheime operatie was een uitstekend idee. Het had als resultaat dat de Russen in de Afghaanse val trapten en wil je dat ik dat betreur? De dag dat de Sovjets officieel de grens waren over gestoken, schreef ik aan president Carter, in essentie: ‘We hebben nu de gelegenheid om de USSR zijn eigen Vietnam Oorlog te geven.’ Deze geopolitieke strategie kostte een miljoen Afghanen het leven, maakte drieënhalf miljoen Afghanen tot vluchteling en verwoeste de infrastructuur van het toch al arme land.

Gaan we af op de beweringen van Louise Fresco dan moeten de westerse landen onder aanvoering van de VS met hun vermeende 'trend... naar matigheid en controle' de 'vrede op aarde' bewerkstelligen door massaal 'geweld' in te zetten. Dit is een even misdadige als dwaze voorstelling van zaken. Meer over Louise Odilia Fresco later.


2 opmerkingen:

AdR zei

De hooggeleerde vrouwe is natuurlijk geen journalistiek medewerkster, hoe kan zij ook als bijklussend bestuurslid van RABO en Unilever.

Maar het eerste dat je leerde bij krant (behalve De Telegraaf) was het beslist vermijden van termen als "ons land" en "wij" in het algemeen.

Wat is er toch misgegaan dat bij een van huis uit liberale en dus - zou ik denken - individualistisch ingestelde - courant dergelijke praat alsnog geaccepteerd wordt?

Ik kan mij voorstellen dat je van "onze strijdkrachten" spreekt als je van de RABO en de Unilever bent. Bij mij wil het onsgevoel niet zo werken. Het zijn hun strijdkrachten.

De rest van de redenering is al niet meer opmerkelijk. Onwetendheid is macht. Oorlog is vrede. Liefde is verdacht. Enzovoort.

Unknown zei

Deze tante is lid van de 'Trilateral Commission', reden genoeg om de alarmklok te luiden. Een van de voorrwaarden om daar lid van te kunnen worden is het ontbreken van een geweten.

http://info.publicintelligence.net/TrilateralList2010.pdf