Beste Willem van Genugten,
Je belde mij gisteren en vroeg me aan het eind van het telefoongesprek of ik mijn alternatief eens wilde opschrijven. Dat had ik al gedaan, maar kennelijk niet duidelijk genoeg. Welnu, mijn alternatief is kortweg deze: boycot Israel, net zoals destijds Zuid Afrika. Alleen dwang zal de 'Joodse staat' tot inkeer brengen. Israel moet gedwongen worden het internationaal recht te respecteren. Dat kan op verschillende manieren.
1. De EU is volgens artikel 2 van het eigen Associatie-Akkoord verplicht om de mensenrechten een wezenlijke rol te laten spelen in de overeenkomst met Israel. Gezien alle rapporten over de grootschalige en langdurige mensenrechtenschendingen van de zionistische staat moet het Associatie-Akkoord worden opgeschort. Je kunt daar als hoogleraar internationaal recht publiekelijk op wijzen. Of het recht wordt gerespecteerd of niet. Er is geen tussenweg, net zo min als een vrouw een beetje zwanger kan zijn.
2. We kunnen van de Nederlandse parlementsleden eisen dat ze de regering onder druk zetten zodat die de mensenrechten daadwerkelijk gaat respecteren. Nederland kan al dan niet in samenwerking met de EU in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties voorstellen Israel net zo lang te boycotten tot de zionistische leiders het internationaal recht leren te respecteren. Het ligt voor de hand dat mensenrechtenhoogleraren en anderen die een goed belegde boterham aan het internationaal recht verdienen hierin het voortouw nemen door zich publiekelijk uit te spreken en door erop te wijzen dat Israel al meer dan 60 jaar het internationaal recht schendt.
Willem, je weet dat Israel het enige land is dat een vóórwaardelijk lidmaatschap van de Verenigde Naties kreeg. Toen Israël in mei 1949 lid mocht worden, waren hier twee voorwaarden aan verbonden. Ten eerste moest Israël beloven zich te houden aan het VN-Verdelingsplan van 1947, waarin het 54 procent van het land kreeg, en dus de extra 24 procent dat het veroverd had, terug moest geven aan de Palestijnen. En ten tweede moest het alle verdreven Palestijnen laten terugkeren. Al 60 jaar lang weigert Israël aan deze voorwaarden te voldoen. De VN onderneemt geen stappen, terwijl toch in haar eigen Verdelingsplan expliciet staat dat niemand mag worden verdreven en dat de politieke, religieuze en culturele rechten van een minderheid moeten worden beschermd. Israël beriep zich tijdens zijn onafhankelijkheidsverklaring op dit Verdelingsplan, en is dus ook verplicht zich aan de bepalingen daarvan te houden. Letterlijk staat in de preambule van Israëls Onafhankelijkheidsverklaring: “Deze erkenning van de Verenigde Naties van het recht van het Joodse volk om zijn staat te stichten is onvervreemdbaar. Het is het natuurlijke recht van het Joodse volk om als alle andere volkeren te zijn, onafhankelijk in zijn soevereine staat.” Met andere woorden: Israël bezit ook volgens zijn eigen logica het recht niet om Palestijns land te stelen, want ook het recht van de Palestijnen om een eigen staat te stichten, is onvervreemdbaar en door de VN erkend. Israël bezit nu 92 procent van Palestina, 38 procent meer dan het van de Verenigde Naties toegewezen heeft gekregen. Ook het recht op terugkeer is onvervreemdbaar, wat onder andere inhoudt dat het niet wegonderhandeld kan worden. Niet alleen is het een persoonsgebonden recht, geen enkele vluchteling kan dus worden uitgesloten, maar het is ook een collectief recht, het recht dus van alle Palestijnse vluchtelingen, aangezien zij als volk het recht op zelfbeschikking bezitten. Meer hierover kun je in mijn boek De oneindige oorlog lezen.
Dus Willem, je kunt daar als hoogleraar internationaal recht publiekelijk op wijzen in plaats van minister Verhagen te prijzen.
| "The end of apartheid stands as one of the crowning accomplishments of the past century, but we would not have succeeded without the help of international pressure-- in particular the divestment movement of the 1980s. Over the past six months, a similar movement has taken shape, this time aiming at an end to the Israeli occupation". Hoe je je als academicus bij die campagne kunt aansluiten kun je hier lezen: http://www.pacbi.org/etemplate.php?id=868 Allemaal legitieme pogingen om het internationaal recht te steunen. Zoals je ziet kun je op drie trommels tegelijk slaan. Willem, ik hoop dat ik duidelijk heb gemaakt wat mijn alternatief is. Een fatsoenlijk mens bezit veel meer mogelijkheden dan cynische politici te loven. vriendelijke groet Stan |
2 opmerkingen:
Goed nieuws: ook binnen het CDA ontstaan nu protesten
CDA ledenberaad Midden-Oosten: ontevreden over CDA beleid t.a.v. Midden-Oosten
13 november 2009
Uit een brief aan de besturen van de plaatselijke afdelingen van het CDA, te vinden op de website van dominee Henri Veldhuis, blijkt dat een groeiend aantal CDA-leden kritiek heeft op het beleid van de CDA fractie in de Tweede Kamer en van de CDA minister van Buitenlandse Zaken Maxim Verhagen.
Een aantal van deze leden heeft zich verenigd in het CDA ledenberaad Midden-Oosten. Zij vragen om een open discussie binnen de partij en herformulering van het CDA beleid. Volgens de briefschrijvers lijkt het er echter op "dat in de partij de 'sense of urgency' ontbreekt om in dit dossier actie te ondernemen."
Lees hier de brief aan de besturen van de plaatselijke CDA-afdelingen.
Hier vindt u meer informatie over het CDA ledenberaad Midden-Oosten
Deze bijdrage geeft me aanleiding tot een hoop associties, die ik graag wil delen.
Stan benoemt hier een aantal elementen van de BDS-strategie. Boycotten, desinvesteren en sancties.
Een strategie. Het element dat mij aanspreekt is dat burgers in een land meer mogelijkheden hebben om hun mening over ( butenland)-beleid naar voren te brengen dan alleen door bij verkiezingen te gaan stemmen.
Een strategie die omslachtig kan lijken, maar die de inspanning waard is. We kunnen niet blijven toekijken hoe de situatie verslechtert en ons beperken tot commentaar op de regeringen.
We moeten onze medeburgerss, onze media, onze partijen, onze regering en Israeli laten zien dat we het boven-de-wet-staan van Israel zat zijn.
Meneer Van Genugten heeft meer mogelijkheden dan commentaar leveren op een minister. En wij allemaal!
Als wij, burgers van Europa, het niet kunnen accepteren dat het internationaal recht dagelijks geschonden wordt, hebben we in BDS-campagnes mogelijkheden om daar aandacht voor te vragen.
Een geweldloze strategie.
Een strategie waar heel veel Palestijnse burgerorganisaties (ngo's, los van Fatah en Hamas) de wereldburgers om vragen.
Stan spreekt over de anti-apartheid-campagne.
Een inspirerende vergelijking. Ook bij het apartheidsbeleid was er veel tijd nodig om de onmenselijkheid ervan helder te krijgen. Bij Israel lijkt het nog lastiger. Mag je een zionistische poltiek racistisch noemen? Mij gaat het niet om de terminologie, wel om de feiten en om de opstelling van de Israelische burgers. Uit georganiseerde angst staat 90% van de joodse Israeli achter de Gaza-oorlog, achter de blokkade. Een effect van BDS-campagne (we willen - voorlopig - niet meer met jullie voetballen, songfestivallen etc.) kan zijn dat we Israeli laten weten dat een fatsoenlijke bezetting, een humane blokkade NIET bestaat.
Onrecht geeft geen veiligheid, mensenrechten reapecteren wel. Hamas was en is bereid de raketten op Sderot te stoppen als de blokkade wordt opgeheven. Israel heeft die raketten nodig om de angst bij de eigen bevlking erin te houden en internationaal zichzelf neer te zetten als het bedreigde slachtoffer.
"Israel heeft het recht zich te verdedigen". Zeker, maar niet om Palestijnen uit te hongeren. DAT is de volgorde.
Academici, hoogleraren en studenten, en anderen, kunnen zich in de discussie over een academische boycot gaan verdiepen in de verwevenheid van de Israelische universiteiten met de zionistische gedachte. Dat zal verrassende informatie opleveren. (Lees: Susan Nathan, de andere kant van Israel).
Waarom is er geen enkele Nederlandse universitait die een motie aanneemt tegen de blokkade van Gaza, die zich zelfs uitstrekt tot school-materialen? Onderwijs is een universeel recht. Jonge Gazanen, die nauwelijks recreatie- en werk-mogelijkheden hebben, konden zich tot voor kort in elk geval op studeren richten.
Bij de discussie over zo'n motie zal er aandacht komen voor de strategie van Israel om in de Gaza-oorlog een groot deel van de onderwijsinfrastructur te vernietigen.
Kom op, studenten en academic, jullie vakbonden moeten toch verder kijken dan eigenbelang binnen Nederlandse grenzen?
Ik ben er van overtuigd dat de parlementaire democratie m.b.t. Israel-Palestina niet goed werkt. "Gewone" Nederlanders, die geen weet hebben van internationaal recht, is het glashelder dat Palestijnen onrecht wordt gedaan en onmenselijk worden behandeld.
Starten met BDS kan iedereen. Ga bij een supwermarkt staan met een oproep om Israelische producten te boycotten. Door het Europees Associateiverdrag mt Israel (zie Stan hierboven) is een Israelisch produkt kopen een subsidie voor zionistische politiek.
Geen energie voor een actiegroepje? Meldt je supermarktbeheerder waarom je geen producten uit Israel wilt.
Etc. etc.
Stop de bouw van nederzettingen, stop de blokkade van Gaza.
Een reactie posten