De Nuance van de NRC 117

Daar gaan we. De NRC bericht:

'Oud-minister Robert McNamara VS overleden

Gepubliceerd: 6 juli 2009 15:08 | Gewijzigd: 6 juli 2009 16:25

Door een onzer redacteuren

Washington, 6 juli. De Amerikaanse oud-minister van Defensie Robert McNamara is vandaag overleden. Hij stierf op 93-jarige leeftijd in zijn slaap in zijn woning in Washington, meldde The Washington Post op gezag van de familie.

McNamara was minister onder de presidenten John Kennedy en Lyndon Johnson. Hij stond van 1961 tot en met 1968 aan het hoofd van het Pentagon. Hij was een van de architecten achter de grootscheepse oorlog in Vietnam in de jaren zestig. McNamara besloot tot een enorme Amerikaanse invasie, nadat zijn voorganger zich al in het conflict had gemengd. In zijn boek In Retrospect, The Tragedy and lessons of Vietnam erkende McNamara dat deze oorlog een grote fout was geweest (,,We were wrong, terribly wrong) . Tot afgrijzen van mede-verantwoordelijken uit die tijd, zoals nationale veiligheidsadviseur McGeorge Bundy, schreef McNamara dat hij al in 1967 besefte dat de oorlog in Vietnam niet te winnen was.

Een ander debacle waarbij McNamara betrokken was, was de mislukte invasie van Cuba bij de Varkensbaai (1961). Daarbij durfde niemand in de regering tegenspel te bieden tegen krakkemikkige voorbereidingen door de CIA van een invasie die een eind had moeten maken aan het regime van de Cubaanse dictator Fidel Castro.

Zijn carriere begon McNamara bij automaker Ford. Hij werd in 1960 de eerste bestuursvoorzitter die geen lid was van de familie Ford. Na zijn periode in het het Pentagon ging McNamara aan de slag bij de Wereldbank.'

Zie: http://www.nrc.nl/buitenland/article2292805.ece/Oud-minister_Robert_McNamara_VS_overleden

Opmerkelijk is deze formulering: 'die een eind had moeten maken aan het regime van de Cubaanse dictator Fidel Castro.' Toentertijd, 1961, was Fidel Castro nog geen dictator, integendeel zelfs, hij was de bevrijder van de Cubanen die de door de VS gesteunde dictator Fulgencia Batista wist te verdrijven, zeer tegen de zin van de Amerikaanse mafia en van de CIA die de Amerikaanse mafia in deze steunde. Maar dat verzwijgt de 'slijpsteen voor de geest'.

Kennelijk is er in de NRC ook geen ruimte om iets meer relevante informatie aan de lezers te verstrekken. Informatie als deze: 'In de filmdocumentaire The Fog of War vertelt de Amerikaanse oud-minister van Defensie Robert McNamara dat als de VS de Tweede Wereldoorlog had verloren hij een grote kans had gelopen om wegens oorlogsmisdaden te worden veroordeeld. Want hij organiseerde de vernietiging van tientallen Japanse steden door middel van Amerikaanse napalmbombardementen, waarbij op 1 avond alleen al in Tokio meer dan 100.000 burgers om het leven kwamen. De bemanning van de vliegtuigen konden de brandende lijken ruiken.

In 1995 schreef de Robert McNamara dat als gevolg van het Vietnam-beleid van ‘de regeringen Kennedy, Johnson en Nixon… verschrikkelijk leed’ hadden toegebracht aan miljoenen mensen, omdat ‘wij de macht onderschatten van het nationalisme teneinde een volk te motiveren… om te vechten en te sterven voor hun overtuigingen en waarden- en we blijven dat vandaag de dag nog steeds doen in vele delen van de wereld,’ terwijl ‘wij niet het door Rondgegeven recht hebben om elke natie naar ons eigen beeld te scheppen.’ McNamara wees erop dat de ‘defensie uitgaven [in de VS] tijdens het fiscale jaar 1993 in totaal 291 miljard dollar bedroegen –25 procent meer… dan in 1980.’ Eenkwart meer, ondanks het feit dat de Koude Oorlog voorbij was, hetgeen aantoont dat de Sovjet Unie niet de oorzaak maar de aanleiding was van de militarisering van Amerika. ‘De VS spendeert bijna evenveel voor nationale veiligheid als de rest van de wereld tezamen.’ Volgens hem zijn tijdens de Vietnam-oorlog 3,4 miljoen Zuidoost Aziaten om het leven gekomen, onder wie talloze burgers van Laos, het zwaarst gebombardeerde land in de geschiedenis als we uitgaan van het aantal inwoners. Eenkwart van de bevolking vluchtte naar grotten in de bergen om aan het bruut geweld te ontkomen. De Amerikaanse luchtmacht gooide twee keer zoveel bommen op Laos dan destijds op Nazi-Duitsland, tien jaar lang elke 9 minuten een clusterbom. Omdat –volgens ‘USA TODAY,’ tien tot dertig procent van deze tegen mensen gerichte, in kleine fragmenten uiteenspattende bommen, niet explodeerde, komen tot op de dag van vandaag nog steeds Laotianen om het leven, de meerderheid van hen spelende kinderen. Ook Cambodja leed onder het Amerikaans terrorisme, een ander woord is er niet voor, tenminste als we de definitie hanteren zoals afgedrukt in het Amerikaanse Leger Handboek, waarbij terrorisme omschreven wordt als ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’ Meer dan 600.000 Cambodjanen kwamen om bij Amerikaanse bombardementen en door de totale verwoesting van landbouwgronden werden de overlevenden geconfronteerd met een massale hongersnood.

Zie: http://home.wxs.nl/~houck006/filosofie2.html

Toen McNamara een paar jaar geleden naar Nederland kwam om over deze documentaire te praten en om ons te waarschuwen voor het feit dat een mens in een oogwenk in een monster kan veranderen, ging ik als journalist een uurtje eerder naar de bijeenkomst waar hij zou spreken, om hem te zien binnenkomen. Ik wilde zien hoe een oorlogsmisdadiger loopt, zit, staat, ademt, lacht en praat. Welnu, het antwoord is: hij verschilt in niets van ons. Ik zag een wat stoffige bureaucraat in een versleten regenjas binnenwandelen. Het meest opvallende vond ik dat hij op lullige schoenen met dikke rubberen zolen liep, waarschijnlijk had hij last van zijn voeten. Daar liep hij, een Schreibtischmorder, een uitstekende organisator die de vijand niet eens haatte, net zo min als Eichmann de joden had gehaat, een doodgewone man die zijn werk deed. Hoeveel McNamara's en Eichmannen lopen er nu rond, tussen ons in, langs ons heen?'

'The Fog of War. Eleven Lessons from the Life of Robert S. McNamara. Errol Morris's Oscar-winning 2003 documentary .This brilliant work by director Morris is the stuff of life. And death. It arouses the most basic moral and immoral questions of being human through an enormously complex and yet simple man, Robert Strange McNamara. It seems no coincidence, his middle name, as we get to know him in all his cleverness and contradictions. Morris subtly illuminates, literally through McNamara's eyes, what it means to have power over life and death.' Lees verder:

http://informationclearinghouse.info/article12990.htm

En zo stierf in alle stilte een streng katholieke oorlogsmisdadiger, die nu oog in oog komt te staan met zijn schepper, aldus het roomse geloof. De NRC schildert deze oorlogsmisdadiger af als een politicus die verantwoordelijk was voor 'debacles'. Laat u dit woord nog eens over de tong rollen: 'DEBACLES'. Debacles voor wie? Voor de VS uiteraard, zoveel wordt duidelijk aan de NRC-tekst. Het vermoorden van -- volgens McNamara zelf '3,4 miljoen Zuidoost Aziaten' -- is dus niet een 'debacle', maar het feit dat de VS in Vietnam niet won is voor de NRC een 'debacle'. Die mentaliteit dus. Het verraadt zo duidelijk het onverhulde racisme van de NRC. Waren het daarentegen 3,4 miljoen Europese blanken geweest die door de Amerikaanse terreur om het leven waren gekomen, dan waren er andere woorden gebruikt. Want zo werkt de nuance van de NRC.