Liduine Zumpolle 5

Vrij Nederland over Zumpolle en de haren: 'Wat ze allemaal gemeen hebben, is de totale desillusie over de linkse idealen van toen. Natuurlijk, landhervormingen zijn nog steeds nodig, maar niet met het geweer in de hand. Fidel Castro? Zumpolle zag in Cuba ooit het beloofde land. In de jaren zeventig ging ze er zelfs scholen metselen. Nu vindt ze de situatie daar uitzichtlozer dan ooit. "Castro? Dat is een duivelse machiavellist."

Beter had ik het allemaal niet kunnen verwoorden. Het is het absolute hoogtepunt van het portret van een 'verlegen tiener uit een keurige katholieke familie', die in de jaren zestig het gezag van het Vaticaan inruilde voor de autoriteit van de politieke hierachie, een 'activiste' die het geloof in onfeilbaarheid van de Paus inwisselde voor het geloof in de al even onfeilbare Vooruitgang, een gelovige die het paradijs niet langer in het hiernamaals projecteerde maar hier nu onmiddellijk op aarde en daardoor onvermijdelijk in 'totale desillusie' wegzakte omdat de wereld nu eenmaal niet het paradijs is. 'Natuurlijk, landhervormingen zijn nog steeds nodig' zo beslist de westerse 'activiste', die de morele en materiele steun geniet van de Columbiaanse moordzuchtige elite onder leiding van Uribe, van dezelfde corrupte 'blanke' elite die het land al sinds de conquistadores in zijn greep heeft. Hervormingen oke, 'maar niet met het geweer in de hand', zo bepaalt deze buitenlandse vrouw die betaald wordt om het verzet te ontwapenen. Cuba was ooit voor haar 'het beloofde land', nu is Castro niet meer haar messias maar 'een duivelse machiavellist.' Een duivelse machiavellist, het is dubbelop. En daar is hij weer van weggeweest, de rooms-katholieke 'duivel' komt op haar oude dag weer om de hoek kijken. Maar hoe oud Zumpolle ook mag worden, nooit zal ze begrijpen dat 'de harde werker' president Uribe, haar eigen beschermheer, in werkelijkheid een al even 'duivelse machiavellist' is, om de simpele reden dat in de politiek alleen machiavellisten overeind kunnen blijven. Blijven we over met de vraag: wie is nu eigenlijk Liduine Zumpolle? Daarover in een volgend stukje.