Een tijdje geleden schreef ik over het neoliberale geloof:
'Noam Chomsky analyseerde al decennia geleden dit economisch systeem, hij is geen econoom, maar iemand die nadacht. Hij omschreef deze vorm van socialisme voor de rijken als volgt: 'privitising the profits and socializing the costs.'
Nu de vraag: hoe komt het dat de commerciele massamedia, en hoogleraren en topeconomen en al die anderen die vorstelijk verdienen aan dit systeem het systeem niet doorhebben, terwijl Chomsky en andere mensen dit wel doorhebben?
Het antwoord is simpel: dat komt omdat de Buiters en Boten in de wereld zich gedragen als gelovigen, die het geloof zelf niet ter discussie stellen, ze zijn gehersenspoeld door het systeem. En alleen dit soort mensen kunnen binnen het systeem een carriere maken. Als ze werkelijk het systeem zouden doorlichten, dan zouden ze gemarginaliseerd zijn en niet langer meer rijkelijk beloond worden voor hun 'wetenschap'. Het toont opnieuw aan dat economie geen wetenschap kan zijn, maar in de praktijk een ideologie is. Over de onvermijdelijk ineenstorting van de handel in lucht heeft u de afgelopen twee jaar op deze weblog kunnen lezen. Ik raad de hooggeleerde Buiter en Boot aan in de toekomst mijn website te lezen. Dan komen ze niet voor verrassingen te staan en bovendien zetten ze hun studenten dan niet langer meer op het verkeerde been zoals ze tot nu toe hebben gedaan. En dat gaat ook op voor mijn collega's die hun publiek dag in dag uit bedriegen. Succes jongens.'
Nu de vraag: hoe komt het dat de commerciele massamedia, en hoogleraren en topeconomen en al die anderen die vorstelijk verdienen aan dit systeem het systeem niet doorhebben, terwijl Chomsky en andere mensen dit wel doorhebben?
Het antwoord is simpel: dat komt omdat de Buiters en Boten in de wereld zich gedragen als gelovigen, die het geloof zelf niet ter discussie stellen, ze zijn gehersenspoeld door het systeem. En alleen dit soort mensen kunnen binnen het systeem een carriere maken. Als ze werkelijk het systeem zouden doorlichten, dan zouden ze gemarginaliseerd zijn en niet langer meer rijkelijk beloond worden voor hun 'wetenschap'. Het toont opnieuw aan dat economie geen wetenschap kan zijn, maar in de praktijk een ideologie is. Over de onvermijdelijk ineenstorting van de handel in lucht heeft u de afgelopen twee jaar op deze weblog kunnen lezen. Ik raad de hooggeleerde Buiter en Boot aan in de toekomst mijn website te lezen. Dan komen ze niet voor verrassingen te staan en bovendien zetten ze hun studenten dan niet langer meer op het verkeerde been zoals ze tot nu toe hebben gedaan. En dat gaat ook op voor mijn collega's die hun publiek dag in dag uit bedriegen. Succes jongens.'
De Amsterdamse hoogleraar Bram de Swaan komt nu ook tot dezelfde slotsom dat economie geen wetenschap is maar een ideologie. In de NRC schrijft hij:
'Hoe wetenschap plots een meninkje werd
Hoogleraren economie zijn slechts ideologen, Business Schools hoogstens vormingscentra
Gepubliceerd: 30 oktober 2008 11:00 Gewijzigd: 31 oktober 2008 14:40
In het Westen heerste het waanidee van de markt als enig ordeningsprincipe. Integriteit vereist dat geleerden en bankiers hun fout toegeven, vindt Abram de Swaan.
Hoogleraren economie zijn slechts ideologen, Business Schools hoogstens vormingscentra
Gepubliceerd: 30 oktober 2008 11:00 Gewijzigd: 31 oktober 2008 14:40
In het Westen heerste het waanidee van de markt als enig ordeningsprincipe. Integriteit vereist dat geleerden en bankiers hun fout toegeven, vindt Abram de Swaan.
Er zijn in deze eeuw minstens twee wereldmachten ten gronde gegaan aan een waanidee. Het ene rijk was in de greep van de rassenwaan en het andere van de klassenwaan; een derde imperium heeft zich aan zijn eigen schoenveters uit het moeras van die laatste dwaalleer omhoog weten te trekken. Tenminste, dat moeten we van China nog maar hopen. Niemand hoeft eraan herinnerd te worden wat een rampspoed door die waanideeën is aangericht: de vernietiging van vele tientallen miljoenen mensenlevens, en voor honderden miljoenen mensen een bestaan van volstrekte uitzichtloosheid.
Een open samenleving zou voor zulke waandenkbeelden toch min of meer immuun moeten zijn. Maar in het Westen en vooral in de Verenigde Staten heeft een andere dwaalleer om zich heen gegrepen, de leer van de vrije en de ongebreidelde marktwerking. Hoe heeft na het bolsjewisme en het nazisme nu de dwaalleer van de totale markt zich zo kunnen verbreiden? Net als die andere wanen was het ‘marktisme’ omhangen met de wade der wetenschap. Het werd gepredikt in de meest excellente universiteiten, door de meest gelauwerde geleerden. Er werden vormingscentra gesticht om de gestaalde kaders van de nieuwe leer te doordringen, Business Schools en Schools of Management; en alles ging in het hedendaagse Kerklatijn, het Engels. Laatst hoorde ik op de radio zo’n koorknaapje – het deed iets met effecten op de beurs – wat nakwaken. Hij had nog niet gemerkt dat de voorzangers er al een ander missaal bij hadden gepakt: „In de markt”, zo sprak de knaap, „komt alle kennis van de wereld samen en niemand kan het beter weten dan de markt, die dus onfeilbaar is... De markt heeft altijd gelijk* Althans in beginsel, althans op termijn*” Je hoorde eensklaps zelfs bij hem de geloofstwijfel toeslaan.
Wij leven in een tijd van adembenemende vernieuwing in de economische wetenschap. Het merendeel van de hoogleraren in de economie is in enkele maanden tijds geheel van inzicht veranderd. Sommigen zijn zelfs helemaal vergeten wat ze vorig jaar nog verkondigden. Dat is jammer. Want wie begrijpen wil hoe het zover heeft kunnen komen met de hegemonie van het totaal marktisme moet eerst beseffen met welk een ontzagwekkend intellectueel geweld het bij de mensen werd ingeheid, onder het oorverdovend bonzen van Nobelprijzen, excellente topuniversiteiten en op ‘impact’ vergelijkende citatielijsten. Dat ging nog door, ook toen het ontwikkelingsbeleid van het IMF reeds te kijk stond als een complete misslag, toen de schokbehandeling van de ex-Sovjet-Unie was uitgedraaid op een volstrekte mislukking en toen de Verenigde Staten zich verslikten in hun koek van eigen deeg, opgescheept met de grootste schuldenlast in de wereldgeschiedenis. Ik mag dat nu zeggen, want ik heb het eerder geschreven. Er waren altijd weer experts en geleerden die de dwaalleer als heilsleer bleven verkondigen. Zij hebben nu heel wat uit te leggen. Dat is een kwestie van intellectuele integriteit.'
Een open samenleving zou voor zulke waandenkbeelden toch min of meer immuun moeten zijn. Maar in het Westen en vooral in de Verenigde Staten heeft een andere dwaalleer om zich heen gegrepen, de leer van de vrije en de ongebreidelde marktwerking. Hoe heeft na het bolsjewisme en het nazisme nu de dwaalleer van de totale markt zich zo kunnen verbreiden? Net als die andere wanen was het ‘marktisme’ omhangen met de wade der wetenschap. Het werd gepredikt in de meest excellente universiteiten, door de meest gelauwerde geleerden. Er werden vormingscentra gesticht om de gestaalde kaders van de nieuwe leer te doordringen, Business Schools en Schools of Management; en alles ging in het hedendaagse Kerklatijn, het Engels. Laatst hoorde ik op de radio zo’n koorknaapje – het deed iets met effecten op de beurs – wat nakwaken. Hij had nog niet gemerkt dat de voorzangers er al een ander missaal bij hadden gepakt: „In de markt”, zo sprak de knaap, „komt alle kennis van de wereld samen en niemand kan het beter weten dan de markt, die dus onfeilbaar is... De markt heeft altijd gelijk* Althans in beginsel, althans op termijn*” Je hoorde eensklaps zelfs bij hem de geloofstwijfel toeslaan.
Wij leven in een tijd van adembenemende vernieuwing in de economische wetenschap. Het merendeel van de hoogleraren in de economie is in enkele maanden tijds geheel van inzicht veranderd. Sommigen zijn zelfs helemaal vergeten wat ze vorig jaar nog verkondigden. Dat is jammer. Want wie begrijpen wil hoe het zover heeft kunnen komen met de hegemonie van het totaal marktisme moet eerst beseffen met welk een ontzagwekkend intellectueel geweld het bij de mensen werd ingeheid, onder het oorverdovend bonzen van Nobelprijzen, excellente topuniversiteiten en op ‘impact’ vergelijkende citatielijsten. Dat ging nog door, ook toen het ontwikkelingsbeleid van het IMF reeds te kijk stond als een complete misslag, toen de schokbehandeling van de ex-Sovjet-Unie was uitgedraaid op een volstrekte mislukking en toen de Verenigde Staten zich verslikten in hun koek van eigen deeg, opgescheept met de grootste schuldenlast in de wereldgeschiedenis. Ik mag dat nu zeggen, want ik heb het eerder geschreven. Er waren altijd weer experts en geleerden die de dwaalleer als heilsleer bleven verkondigen. Zij hebben nu heel wat uit te leggen. Dat is een kwestie van intellectuele integriteit.'
En zo is het maar net. Lees verder: http://www.nrc.nl/opinie/article2043875.ece/
Hoe_wetenschap_plots_een_meninkje_werd
Ben benieuwd wanneer de praatjesmakers onder de hoogleraren en mijn collega's eindelijk gaan toegeven dat ze fout zaten. Maar ik vrees dat die geen intellectuele integriteit bezitten. In elk geval zit de Nederlandse grondlegger van de afbraak van overheidstoezicht op de vrije markt, de oud-minister en bankier Onno Ruding, inmiddels namens de Nederlandse belastingbetalers in een Europese commissie die moet onderzoeken wat er nu precies is fout gegaan en dan moeten de zwendelaars vervolgens met oplossingen komen. Natuurlijk tegen een vorstelijke vergoeding uit de staatskas. Voor niets gaat de zon op, zoals u weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten