Arie Elshout van de Volkskrant 25

Arie Elshout's artikel in de Volkskrant is een schoolvoorbeeld van westerse propaganda in een poging de geloofwaardigheid van de VS nog enigszins te stutten nu het failliet van de neokoloniale politiek in het Midden Oosten door niemand meer kan worden genegeerd. Nadat eerst het Witte Huis achter en voor de schermen alles in het werk had gesteld om Mubarak in het zadel te houden, veranderde Obama zijn politiek zelfs uur na uur toen men doorkreeg dat de Egyptische demonstranten niet zouden wijken. Er was geen levensvatbaar alternatief meer. De keuze was slechts tussen een groot bloedbad en het definitieve einde van de Amerikaanse  aanwezigheid in de regio of Murabakism without Mubarak, zoals goed ingevoerde Amerikaanse bronnen dit onmiddellijk noemden. Tot nu toe is het laatste gebeurd, Mubarak is opgeofferd om het pro-westerse regime te redden. Of dit gaat lukken weet niemand, de werkelijke strijd moet nog beginnen. Met deze wetenschap in het achterhoofd is de kop boven Arie Elshout's artikel in de Volkskrant even absurd als voorbarig: 

Een gevaarlijk man voor alle despoten. Interview Gene Sharp, propagandist van geweldloos verzet tegen onderdrukkers.

Arie probeert de indruk te geven dat een hem volstrekt onbekende blanke Amerikaanse intellectueel de 300 miljoen Arabieren heeft gered en miljarden anderen gaat redden als die straks tegen hun 'potentaten' in verzet komen. Op die manier probeert Elshout twee dingen te doen. Allereerst verwisselt hij een feit voor een mening. Ik bedoel dit: de demonstraties in de Arabische wereld tonen aan dat de vooral jonge massa's daar op straat in een uitzichtloze situatie verkeren en daar verandering in willen brengen. Die hopeloze situatie is het product van de enorme bevolkingsexplosie, maar zeker ook van het langdurige koloniale- en neokoloniale beleid van het Westen dat vanwege zijn oliebelangen na de Eerste Wereldoorlog in die regio met passer en lineaal op eigen houtje staten heeft geschapen zonder rekening te houden met de bevolkingssamenstelling en met de democratische wensen van de inwoners aldaar. Daar is uitgebreid over geschreven zowel door westerse als Arabische intellectuelen. Dit alles verzwijgt Elshout omdat het niet in zijn propagandistisch model past waarbij toch weer het Westen uiteindelijk de verlossing zal moeten brengen omdat die lui daar het zelf niet zullen kunnen. Daar zijn ze te primitief voor, of genetisch te dom, dat laat Elshout nog even in het midden. Vandaar dat er 1 Amerikaanse blanke politicoloog uit de hoge hoed wordt getoverd wiens leer verlichting gaat brengen. Alsof hij en niemand anders het 'geweldloos verzet' heeft uitgevonden en niet die gekleurde Indier Mahatma Gandhi, of die zwarte neger Martin Luther King, beiden gehaat door de het blanke establishment, zoals ondermeer moge blijken uit de volgende uitspraak van Winston Churchill gedaan in 1930:

'It is alarming and also nauseating to see Mr. Gandhi, a seditious middle temple lawyer, now posing as a fakir of a type well known in the east, striding half-naked up the steps of the viceregal palace, while he is still organizing and conducting a defiant campaign of civil disobedience, to parley on equal terms with the representative of the king-emperor.'

Als rechtgeaarde racist walgde Churchill van Gandhi, met een even grote felheid als de blanke Amerikaanse autoriteiten King haatten, zo'n zwarte 'fakir' die het lef had gehad om de blanke meerderheid te laten weten dat de oorlog in Vietnam immoreel was:

Beyond Vietnam: A Time to Break Silence

We must move past indecision to action. We must find new ways to speak for peace in Vietnam and justice throughout the developing world -- a world that borders on our doors. If we do not act we shall surely be dragged down the long dark and shameful corridors of time reserved for those who possess power without compassion, might without morality, and strength without sight. http://www.hartford-hwp.com/archives/45a/058.html

King sprak deze waarschuwende woorden uit in 1967. Desondanks ging de Amerikaanse terreur nog acht lange jaren door ten koste van miljoenen doden in Zuidoost-Azie, (en zijn eigen dood bij een moordaanslag in de VS). En waarom? 

In 1995 schreef de voormalige Amerikaanse minister van Defensie Robert McNamara dat als gevolg van het Vietnam-beleid ‘de regeringen Kennedy, Johnson en Nixon… verschrikkelijk leed’ hadden toegebracht aan miljoenen mensen, omdat ‘wij de macht onderschatten van het nationalisme teneinde een volk te motiveren… om te vechten en te sterven voor hun overtuigingen en waarden- en we blijven dat vandaag de dag nog steeds doen in vele delen van de wereld,’ terwijl ‘wij niet het door God gegeven recht hebben om elke natie naar ons eigen beeld te scheppen.’ McNamara wees erop dat de ‘defensie uitgaven [in de VS] tijdens het fiscale jaar 1993 in totaal 291 miljard dollar bedroegen –25 procent meer… dan in 1980.’ Eenkwart meer, ondanks het feit dat de Koude Oorlog voorbij was, hetgeen aantoont dat de Sovjet Unie niet de oorzaak maar de aanleiding was van de militarisering van de nieuwe wereld. ‘De VS spendeert bijna evenveel voor nationale veiligheid als de rest van de wereld tezamen.’ Volgens de oud-minister zijn tijdens de Vietnam-oorlog 3,4 miljoen Zuidoost Aziaten gedood, onder wie talloze burgers van Laos, het zwaarst gebombardeerde land in de geschiedenis als we uitgaan van het aantal inwoners. Eenkwart van de bevolking vluchtte naar grotten in de bergen om aan het bruut geweld te ontkomen. De Amerikaanse luchtmacht gooide twee keer zoveel bommen op Laos dan op Nazi-Duitsland, tien jaar lang elke 9 minuten een clusterbom. Omdat, volgens USA TODAY tenminste 10 tot 30 procent van deze tegen mensen gerichte, in kleine fragmenten uiteenspattende bommen, niet explodeerde, komen tot op de dag van vandaag nog steeds Laotianen om het leven, de meerderheid van hen spelende kinderen. Ook Cambodja leed onder het Amerikaans terrorisme, een ander woord is er niet voor, tenminste als we de definitie hanteren zoals afgedrukt in het Amerikaanse Leger Handboek, waarbij terrorisme omschreven wordt als

het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.

Meer dan 600.000 Cambodjanen kwamen om bij Amerikaanse bombardementen en door de totale verwoesting van landbouwgronden werden de overlevenden geconfronteerd met een massale hongersnood.

Sinds Vietnam weten we dat het wapen van de terreur niet meer werkt, en wel om de simpele reden dat de tegenstander nu in staat is tegenterreur in te zetten en wij de dupe dreigen te worden van de door ons in gang gezette geweldscirkel. In zijn memoires omschrijft de McNamara dit proces met de opmerking dat 'wars generate their own momentum and follow the law of unanticipated consequences.' De logica van het geweld stuit op haar grenzen, op 'de wet van de onvoorziene consequenties' zodra de geweldpleger zelf de dupe wordt van het door hem begonnen geweld, zoals op 11 september 2001 voor iedereen duidelijk werd.

Vietnam bewees dat zelfs met de inzet van de grootst mogelijke wreedheden, het gebruik van napalm, agent orange en fragmentatiebommen, een hoogtechnologische maatschappij niet van een boerenbevolking kon winnen. Die waarheid wordt nu opnieuw in Afghanistan en Irak bewezen. 

Geen woord over dit alles bij Arie Elshout, de feiten passen niet in zijn propagandamodel, waarbij 1 Amerikaanse blanke 'propagandist van geweldloos verzet' de wereld gaat redden, zoals bleek uit het feit dat hij de Egyptenaren 'hun angst' liet afwerpen.

'Don't follow leaders. Watch the parkin' meters.' 

Meer over Arie Elshout in een ander stuk.

Wanneer Arie dit beweert:

Een gevaarlijk man voor alle despoten. Interview Gene Sharp, propagandist van geweldloos verzet tegen onderdrukkers.

dan verzuimt hij erbij te vermelden dat de overgrote meerderheid van die potentaten door het Westen daar in het zadel is geholpen en gehouden, ook door de Europese Unie, zoals Stephen Castle van The New York Times ons nog eens fijntjes vanuit Brussel  liet weten:
'Slow to react to uprisings in the Arab world and compromised by ties to aged autocratic rulers...'

Feiten worden door Arie verzwegen en vervangen door tendentieuze meningen. Elshout, begin eens zelf na te denken voor het te laat is.