donderdag 5 september 2013

De Mainstream Pers 7



Gifgas kan uit ontplofte opslag van rebellen zijn gekomen

Peter Speetjens − 05/09/13, 10:30



Uitlatingen van nabestaanden en rebellen, gedaan in een artikel op de website Mint Press News, wijzen in de richting van een ontploffing in een wapenopslag van de rebellen van het salafistische Noesra Front. In het artikel, van de hand van de Jordaanse journalist Yahya Ababneh en zijn Amerikaanse collega Dale Gavlak, komen getuigen aan het woord uit de getroffen wijk Ghouta. Een van hen is Aboe Abdel-Moneim, die vertelt hoe zijn zoon vocht in een militie onder leiding van de Saoediër Aboe Ayesha. Twee weken voor de gasaanval vroeg de zoon aan zijn vader wat hij dacht van de nieuwe wapens die hij moest vervoeren. Moneim beschreef sommigen als 'cylinder-achtig', terwijl anderen oogden als een 'enorme gasfles'.


Steunpilaar van de salafistische opstandelingenVolgens Abdel-Moneim behoorde zijn zoon op 21 augustus tot de slachtoffers van het gifgas; hij zou om het leven zijn gekomen na een ontploffing in een tunnel die de rebellen gebruikten als wapenopslagplaats. Zijn relaas wordt bevestigd door rebellenleider 'J.' Volgens hem zette het Noesra Front rebellen van gematigder groepen in om de nieuwe wapens te vervoeren. "Helaas ging een aantal strijders onzorgvuldig met de wapens om en veroorzaakten een ontploffing," zei hij.Een vrouwelijke strijder zegt in het artikel dat de rebellen niet was verteld 'wat voor wapens dit waren en hoe ze te gebruiken'. "Wij wisten niet dat het chemische wapens waren en hadden nooit gedacht dat het chemische wapens konden zijn. Wanneer prins Bandar zulke wapens weggeeft, dan moet hij ze wel aan mensen geven die weten wat ze doen."Prins Bandar bin Sultan is het hoofd van de Saoedische inlichtingendienst, belangrijke steunpilaar van de salafistische opstandelingen in Syrië. Als ambassadeur in Washington verwierf hij de bijnaam 'Bandar Bush', vanwege zijn uitstekende relatie met de voormalig presidentiële familie. In 1986 was hij betrokken bij de Iran-Contra affaire en later speelde hij een sleutelrol in het bewapenen van de Afghaanse rebellen, waaronder de islamitische extremisten die bekendheid zouden verwerven als de Taliban. Of Bandar chemische wapens leverde aan het Noesra Front is natuurlijk onmogelijk te verifiëren, maar dat Syrië voor hem prioriteit nummer één is, staat buiten kijf.



Terwijl er nog sterk getwijfeld wordt over de daders van de chemische aanval en bekend is dat de fundamentalisten zullen profiteren van de chaos, is mijn oude kameraad Hubert Smeets, voormalig adjunct-hoofdredacteur van de NRC, al weer mijlenver vooruit gesneld. Als 'redacteur buitenland' schrijft hij in nrc.next, dus in nrc light zal ik maar zeggen, het volgende:

Rusland sluit deelname aan een militaire operatie niet uit, zei Poetin, maar dan is een besluit daartoe van de Veiligheidsraad onontbeerlijk. En zo'n besluit is volgens Poetin weer ondenkbaar zonder onomstotelijk bewijs dat de Syrische regering zelf schuldig is aan de gifgasaanval twee weken geleden, en niet van een van de rebellengroepen of Al-Qaeda. 

Kortom, wie wil het laatste woord hebben bij een interventie in Syrie? Niemand minder dan Poetin zelf!

Met uitroepteken, om voor de jonge lezertjes nog eens extra te benadrukken dat er een verdacht luchtje rond Poetin hangt, en dat deze voormalige communist alleen maar 'het laatste woord wil hebben.' Dit deugt volgens Smeets niet. Het feit dat Poetin in dit geval het internationaal recht niet wil schenden en 'onomstotelijk bewijs' wil hebben voordat de verdachte Assad bestookt wordt met bommen die een nog grotere chaos zal veroorzaken, zoals in Irak, Afghanistan en Libie, is in de ogen van deze mainstream opiniemaker verwerpelijk. Ook het woordgebruik van Smeets is onthullend. Zo beweert Smeets dat 

De EU, Canada, Mexico, Duitsland, Italie (beide landen zitten kennelijk niet meer in de EU, of misschien werd anders het rijtje te kort. svh) Japan, Zuid-Korea en Australie zullen ook weinig amok maken als het erop aankomt.

Amok dus. Volgens de dikke Van Dale:

'bij de inheemse bewoners van O.- Indie voorkomende toestand van razernij... plotseling onbesuisd gaan optreden.'

Kortom, de politici die zich aan het internationaal recht wensen te houden, geraken dus in een 'toestand van razernij,' dan wel gaan 'onbesuisd optreden' is de impliciete bewering van collega Hubert Smeets. Onze 'redacteur buitenland' merkt voorts op:

Hoe hartstochtelijk zijn de opvattingen van India, Brazilie, Zuid-Afrika, Indonesie en Argentinie?

En let nu op het dédain van de opiniemaker uit de polder over de opkomende regionale machten, een minachting gevoed door een combinatie van onwetendheid, onzekerheid, en onnozelheid:

Als deze landen het uit desinteresse laten bij gemor, dan kan Obama in Sint-Petersburg een kleine publicitaire slag slaan.

Bij wie? Bij Hubert Smeets natuurlijk, die namens de hele wereld spreekt vanuit de optiek van een opiniemakertje uit een klein land, die geen inzicht heeft in de geopolitieke omslag die sinds tenminste 2008 gaande is. Als politiek verslaggever had hij destijds, net als zijn andere collega's rond dat pleintje in Den Haag, ook niet de opkomst van Pim Fortuyn op tijd door. Teveel bezig met het verwerven van status en permanent willen aanschuiven aan de tafel van de macht was hij niet in staat te zien welke politieke, culturele, sociale omslag zich voor zijn ogen voltrok. Ik weet dit omdat ik in het verleden in gezelschap van Geert Mak en wat andere collega's rond de Amsterdamse Nieuwmarkt mij telkens weer verbaasde hoe weinig Smeets besefte wat er werkelijk in Nederland gebeurde, laat staan begreep wat elders aan de gang was. Maar goed, de grote landen kunnen weliswaar wat 'morren' uit 'desinteresse' maar kunnen natuurlijk, volgens Smeets, nooit serieuze politieke overwegingen hebben. Die heeft alleen de hoofdaap Obama, omdat alleen die weet wat 'beter' is voor 'de internationale gemeenschap,' of een ander absurd argument van de mainstream. Hubert, lees vandaag eens William Pfaff, dan weet je weer wat er werkelijk aan de hand is.


Hubert Smeets: Als deze landen het uit desinteresse laten bij gemor, dan kan Obama in Sint-Petersburg een kleine publicitaire slag slaan.   

Geen opmerkingen: