dinsdag 4 januari 2011

Job Cohen.

Job Cohen:
Natuur vereist een lange adem

Waarom ik een wet wil die de basis van onze natuur vastlegt

Om de natuur minder afhankelijk te maken van de wispelturigheid van de politiek, bepleit ik vandaag een wet BasisNatuur. Een wet waarmee burgers en boeren duidelijkheid krijgen over de begrenzing van de Ecologische Hoofdstructuur. Een wet waarin we eindelijk goed regelen dat áls we de natuur moeten aantasten voor een weg of voor woningbouw er volledige compensatie komt, in de vorm van een nieuwe uitbreiding van de natuur elders. Een wet, tenslotte, die de wirwar aan nationale en Europese natuurwetgeving bij elkaar veegt en ambitie terugbrengt in ons Natuurbeleid.
Tekst speech ter gelegenheid van de actie Hart voor Natuur van de gezamenlijke natuur- en mileuorganisaties in Nationaal Park Veluwezoom

Natuur en zeker natuurbescherming is een kwestie van lange adem. Je zou kunnen zeggen dat we bijna 100 jaar bezig zijn geweest de natuur te temmen, terug te dringen, af te breken. En pas sinds 1990 zijn we weer bezig met echt natuurherstel. Toen, het was niet toevallig dat de PvdA voor het eerst sinds jaren weer in een kabinet zat, werd een doorwrochte visie neergelegd. Natuur in Nederland moest weer zo veel ruimte krijgen dat ze zou kunnen overleven. Zowel de natuurgebieden als de populaties moesten weer een flinke omvang krijgen, zodat ze tegen een stootje zouden kunnen.
Maar die aanpak, het uitvoeren van die visie, vergt uithoudingsvermogen. Vraagt om consistent beleid. Ook als de coalitie een keer verandert, en dat gebeurt nogal eens in ons land, moeten we doorzetten.
Helaas is de natuur nu ook al onderdeel geworden van de zinloze politieke polarisatie. De hoofdvraag lijkt momenteel te zijn 'Is hier sprake van een linkse hobby, ja of nee?' Een onzinnige insteek; de natuur is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Althans, dat zou het moeten zijn.
Lange adem, dames en heren. Uithoudingsvermogen, dat is wat we nodig hebben.
Om de natuur minder afhankelijk te maken van de wispelturigheid van de politiek, bepleit ik vandaag een wet BasisNatuur. “Basis” omdat de natuur, onze natuurlijke leefomgeving, een onmisbaar onderdeel vormt van onze basis. Maar ook “Basis” omdat we in die wet de basisomvang en de basisbescherming voor de Nederlandse natuur stevig willen vastleggen.
Een wet waarmee burgers en boeren duidelijkheid krijgen over de begrenzing van de Ecologische Hoofdstructuur. Zodat iedereen eindelijk weet waar-ie aan toe is.
Een wet waarin we vastleggen wanneer die basis, dat netwerk van natuurgebieden, er definitief moet liggen. 2018 (ooit de afspraak) zullen we niet meer halen, maar nu dreigt alles op de lange baan te gaan. Dus we nemen de tijd, we spreiden de kosten over een langere tijd, maar we verbinden ons er allemaal aan dat de basis voor de natuur in Nederland wordt hersteld.
Een wet waarin we eindelijk goed regelen dat áls we de natuur moeten aantasten voor een weg of voor woningbouw er volledige compensatie komt, in de vorm van een nieuwe uitbreiding van de natuur elders.
Een wet, tenslotte die de wirwar aan natuurwetgeving, nationaal en Europees, bij elkaar veegt, en ambitie terugbrengt in ons Natuurbeleid.
We staan voor de erfenis van 100 jaar natuur-afbraak. Ik hoop dat onze kleinkinderen straks kunnen terugkijken op honderd jaar natuur-wederopbouw.

Geen opmerkingen: