Uri Rosenthal. Een Nederlandse Minister 14

De Koele Analyticus concludeert aan de hand van de feiten:

'Rosenthal is geen echte vriend van Israël.'

http://www.vkblog.nl/bericht/361321/Minister_Rosenthal_is_geen_echte_vriend_van_Israel

En inderdaad, het steunen van het zionistisch extremisme leidt uiteindelijk tot een catastrofe voor Israel en zeker niet tot vrede.

De vraag is nu wat de exacte oorzaak is waarom hij geen vriend van Israel kan zijn. De Joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit Hallahmi beschrijft in zijn studie Original Sins. Reflections on the History of Zionism and Israël hoe

'in ruil voor de onbeperkte politieke steun aan Israël de Amerikaanse joden [hebben] gekregen waaraan het ze het meest ontbreekt: een ideologische inhoud om de leegte van hun identiteit te vullen.’

Toen ik Beit-Hallahmi twee jaar geleden uitvoerig interviewde verklaarde hij desgevraagd dat dit natuurlijk niet alleen voor Amerikaanse joden geldt, maar in het algemeen voor joden in de diaspora die een problematische relatie hebben met hun joodse achtergrond. Hij wees erop dat er talloze religieuze joden zijn, zowel in als buiten Israel, die geen land nodig hebben om joods te kunnen zijn. Het zijn de niet-religieuze 'joden' op zoek naar een verloren identiteit die hun vermeend joodszijn zoeken in een fanatieke vorm van nationalisme, land, een leger etc. Uri Rosenthal is daarvan een illustrerend voorbeeld. Tegenover Haaretz verklaarde hij: 'I’m not religious at all already from a very young age'. Wat maakt Rosenthal dan joods? Het antwoord is simpel: de antisemiet. De antisemiet maakt Rosenthal tot een jood. Alleen het antisemitisme geeft zijn joodse achtergrond inhoud, en als zodanig heeft Hitler alsnog de oorlog gewonnen.

Zonder antisemitisme is de niet-religieuze 'jood' gewoon wat hij is, Nederlander, Amerikaan, Ethiopier, Iraki, etc. Welnu, het enige bestaansrecht van Israel is het antisemitisme, dat onze minister van Buitenlandse Zaken het recht geeft op terugkeer naar de 'Joodse staat'. En hier ontstaat het probleem: vooral door het christelijk antisemitisme heeft 'de jood' eeuwenlang de rol moeten spelen van de ander, de vreemde, de gehate verschoppeling, een houding die in het hart van Europa nog tamelijk recentelijk culmineerde in de nazi-holocaust. En alleen door die problematische achtergrond laat Rosenthal alle door het Westen publiekelijk gepropageerde normen en waarden vallen zodra het om de 'Joodse staat' gaat. De Joden in Israel mogen van hem dat doen wat alle andere mensen niet mogen omdat dit de beschaving vernietigt. We hebben dus met een ernstig trauma te maken dat tot een psychische stoornis heeft geleid, die weliswaar verklaarbaar is en zelfs begrijpelijk, maar die toch geen stempel mag drukken op de Nederlandse buitenlandse politiek.

Meer daarover later.