In 1937 schreef vader des vaderlands, David Ben-Goerion, aan zijn zoon:
'We must expel Arabs and take their places.'
67 jaar later stelde Benny Morris:
'Ben-Gurion was right... Without the uprooting of the Palestinians a Jewish state would not have arisen here.'
De etnische zuivering is uitgebreid beschreven in gedegen historisch onderzoek van gerespecteerde joods-Israelische historici als Simha Flapan, Ilan Pappe, Tom Segev, Avi Shlaim en Benny Morris. De oorzaak van het conflict, te weten de etnische zuivering, begon in 1947, een feit dat volgens Benny Morris:
'is based on many documents... most of them from the Israel Defense Forces Archives. What the new material shows is that there were far more Israeli acts of massacre than I had previously thought. To my surprise, there were also many cases of rape. In the months of April-May 1948, units of the Haganah [the pre-state defense force that was the precursor of the IDF] were given operational orders that stated explicitly that they were to uproot the villagers, expel them and destroy the villages themselves.'
En:
'From April 1948, Ben-Gurion is projecting a message of transfer. There is no explicit order of his in writing, there is no orderly comprehensive policy, but there is an atmosphere of [population] transfer. The transfer idea is in the air. The entire leadership understands that this is the idea. The officer corps understands what is required of them. Under Ben-Gurion, a consensus of transfer is created... Ben-Gurion was a transferist. He understood that there could be no Jewish state with a large and hostile Arab minority in its midst. There would be no such state. It would not be able to exist.'
'Transfer' is, en dit voor de mensen die zijn boek niet gelezen hebben, een eufemisme voor etnische zuivering. Morris verklaarde naderhand:
'Ik denk dat [Ben-Goerion] in 1948 een ernstige historische fout maakte. Hoewel hij het demografische vraagstuk begreep en de noodzaak van het vestigen van een joodse straat zonder een grote Arabische minderheid, werd hij tijdens de oorlog bang. Op het laatst aarzelde hij… Ik weet dat dit de Arabieren en de ruimdenkenden en de politiek correcte types verbijsterd. Maar mijn gevoel is dat deze plaats rustiger zou zijn en minder lijden zou kennen als de zaak eens en voor altijd opgelost was geweest… Als aan het eind van het liedje mistroostig blijkt te zijn voor de joden dan zal dit zijn omdat Ben Goerion de transfer in 1948 niet voltooide. Omdat hij een groot en veranderlijke demografische reserve op de Westbank en Gaza en binnen Israël zelf achterliet.'
Kortom, ook de laatste 150.000 Palestijnen hadden in 1948 verdreven moeten worden om een etnisch zuivere 'Joodse staat' mogelijk te maken.
Dit zijn de feiten zoals iedere zionist weet, de rest is propaganda gericht op het verhullen van de feiten. Maar meneer Uri Rosenthal, zelfs door de zionistische propaganda verdwijnen de feiten niet, net zo min als de nazi holocaust of al die andere westerse genocides in de Derde Wereld niet verdwijnen achter propagandistische leugens. De geschiedenis verdwijnt niet als sneeuw voor de zon maar duikt telkens weer uit het schijnbare niets op, vaak op de meest ongelegen momenten.
Met dit in het achterhoofd zult u het volgende beter kunnen begrijpen. Norma Musih, een Joodse onderwijzeres uit Jaffa vertelt dit:
‘Reizend door Israël kan men wegwijzers zien, markeringen en herdenkingstekens die het joods-Israëlische verhaal creëren en ondersteunen. Joods-Israëlische gebeurtenissen die meer dan 2000 jaar geleden plaatsvonden worden door deze herdenkingstekens gehuldigd, terwijl nergens Palestijnse herdenkingstekens te zien zijn. Bovendien wordt getracht deze herinnering weg te vagen uit het collectieve bewustzijn en uit het landschap. Wij, de Israëli’s, leren op onze scholen dat de Joden naar Israël kwamen om de woestijn te veranderen in een bloeiend vaderland, omdat wij een “volk zonder een land” waren die terugkeerden naar een “land zonder volk”.’
Norma Musih spant zich in voor het werk van Zochrot,
een in 2002 opgerichte Joods-Israëlische organisatie die de zionistische bevolking bewust wil maken van de Palestijnse ‘Nakba, de Palestijnse catastrofe van 1948… door die te herdenken, erover te getuigen, te erkennen en te helen.’
‘om een alternatieve herinnering te promoten tegenover de hegemonistische zionistische herinnering. De Nakba is de ramp van het Palestijnse volk: de verwoesting van de dorpen en steden, het moorden, de verdrijving, de vernietiging van de Palestijnse cultuur. Maar ik geloof dat de Nakba ook ons verhaal is, het verhaal van de Joden die in Israël leven, die profiteren van de privileges van de “winnaars” [...] Een van de elementaire uitgangspunten van ons werk is dat de Nakba de “ground zero” is van het Israëlisch-Palestijnse conflict. Bewustwording en erkenning van de Nakba door het joods-Israëlische volk, en het nemen van verantwoordelijkheid voor deze tragedie, zijn essentieel om de strijd te eindigen en om een verzoeningsproces te beginnen tussen de twee volkeren van Palestina-Israël… Wat bedoel ik met het nemen van verantwoordelijkheid? Ik bedoel daarmee de erkenning en diep begrip van de tragedie die plaatsvond, en het verantwoording nemen voor ons deel van deze tragedie. Erkenning van het individuele en collectieve recht op terugkeer voor elke vluchteling die verdreven werd, en de hoop op de implementering van dit recht, of door het teruggeven van het in beslag genomen land, het betalen van compensatie of de terugkeer daadwerkelijk toe te laten. Kennis van de Nakba is een essentiële stap tot verzoening… Het toestaan van het recht op terugkeer zal de demografische balans in Israël veranderen en de Israëlische staat zou in zijn huidige vorm niet langer meer bestaan. Ik ben van mening dat het leven in deze nieuwe staat beter zou zijn voor zowel Palestijnen als Israëli’s die in dit land leven.’
Dit is in een notendop de kern van het hele Joods-Palestijnse verhaal. Feiten verdwijnen niet, schuld en boete zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, en dat geldt voor iedereen, ook voor de Joden in Israel. De wereld wordt gedicteerd door de wet van oorzaak en gevolg. Zonder de feiten te erkennen is geen ontwikkeling mogelijk. U als Nederlandse staatsburger heeft door uw joodse achtergrond van Israel het recht van terugkeer gekregen, maar Palestijnse vluchtelingen die na de etnische zuivering van de 'Joodse staat' niet meer mogen terugkeren, bezitten dat recht niet. U wordt bevoordeeld ten koste van de Palestijnse vluchtelingen en die positie verplicht, zeker wanneer men het verkiest geen gebruik van dat recht te maken en liever in Nederland minister van Buitenlandse Zaken is, voor wie mensenrechten en het internationaal recht de hoekstenen dienen te zijn van het beleid.
John Berger, wiens joodse voorouders uit Polen, Galicië en het Oostenrijks-Hongaarse Rijk kwamen, schreef: ‘En hier identificeer ik mijzelf zonder te aarzelen met de rechtvaardige zaak en de pijn van degenen die de staat Israël (en neven van mij) veroorzaken in een mate die tragisch totalitair is.’ De Britse schrijver liet dan ook publiekelijk weten uit humaniteit afstand te doen van zijn ‘recht op terugkeer.’ U, meneer Rosenthal doet precies het tegenovergestelde. U steunt de Israelische terreur, en behoudt uw 'recht op terugkeer,' en die handelwijze is verwerpelijk. U misbruikt uw positie voor prive-doeleinden.
John Berger, wiens joodse voorouders uit Polen, Galicië en het Oostenrijks-Hongaarse Rijk kwamen, schreef: ‘En hier identificeer ik mijzelf zonder te aarzelen met de rechtvaardige zaak en de pijn van degenen die de staat Israël (en neven van mij) veroorzaken in een mate die tragisch totalitair is.’ De Britse schrijver liet dan ook publiekelijk weten uit humaniteit afstand te doen van zijn ‘recht op terugkeer.’ U, meneer Rosenthal doet precies het tegenovergestelde. U steunt de Israelische terreur, en behoudt uw 'recht op terugkeer,' en die handelwijze is verwerpelijk. U misbruikt uw positie voor prive-doeleinden.
Hoeveel fatsoenlijker is de houding van de joods Amerikaanse hoogleraar Lawrence Davidson, die onlangs onder andere dit schreef:
ISRAELI RABBIS AND THE ISSUE OF REAL ESTATE – An Analysis (14 December 2010) [...]
2. The Knesset itself is pushing a proposed law that would allow Israeli municipalities to reject resident’s rights to live within their jurisdiction based on religious affiliation.
4. 52% of Jewish children go to religious schools where many of them are instructed by teachers who are in general agreement with the rabbis issuing the above “decree.” Those who go to public institutions are also taught to see Arabs as inferior and dangerous to themselves and the nation...
It has been the fate of establishment Judaism to be captured by Zionism, a deeply discriminatory political ideology. Now, with the rising power of those orthodox rabbis who would issue the above “decree” and espouse even worse as well, one must conclude that the secular Zionist ideologues and the religious fundamentalist fanatics have merged.
It goes without saying that the Palestinians in Israel, in the Occupied Territories, in refugee camps, and in exile must bear the brunt of this evolution. And they have done so from 1948 onward. Yet that is not the end of the story. Events have created another “fact on the ground.” And this is that there is now an unspoken connection between the salvation of the Palestinians and the “soul” of the Jewish religion. To all those Jews out there who have tried to ignore what is going on, remember the words of Desmond Tutu, “If you are neutral in situations of injustice, you have chosen the side of the oppressor.” If you value the future viability of your religion you must join in the effort to implement the rights of all the Palestinians. It is Israeli behavior that has made their fate one with yours.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/12/israel-as-rogue-state-299.html
Net als Joden in Israel zijn de ook de Palestijnen mensen van vlees en bloed, met een eigen waardigheid die hun rechten niet geschonden willen zien door zionistische fanatici en doorrtapte westerse politici, al dan niet met een joods identiteitsprobleem. U bent Nederlander meneer Uri Rosenthal en uw gecultiveerd joodszijn is een prive-zaak die u zelf moet oplossen en niet over de ruggen van Palestijnse burgers.
Meneer Uri Rosenthal,
Ik weet dat voor u de mensenrechten niet langer meer een doorslaggevend criterium is voor het bepalen van het Nederlandse buitenlands beleid. Op die manier kunt u rapporten negeren van internationale mensenrechtenorganisaties over ondermeer de 'Joodse staat'. Kennelijk staan joden voor u boven de wet en mogen zij doen wat alle anderen aardbewoners niet mogen, te weten het schenden van het recht. In dat opzicht steunt u terreur, en gedraagt u zich op dezelfde manier als de eerste de beste terrorist. Ik kom hierop terug, maar leest u allereerst wat de Israelische kwaliteitskrant Haaretz bericht:
Published 17:04 19.12.10
Net als Joden in Israel zijn de ook de Palestijnen mensen van vlees en bloed, met een eigen waardigheid die hun rechten niet geschonden willen zien door zionistische fanatici en doorrtapte westerse politici, al dan niet met een joods identiteitsprobleem. U bent Nederlander meneer Uri Rosenthal en uw gecultiveerd joodszijn is een prive-zaak die u zelf moet oplossen en niet over de ruggen van Palestijnse burgers.
Meneer Uri Rosenthal,
Ik weet dat voor u de mensenrechten niet langer meer een doorslaggevend criterium is voor het bepalen van het Nederlandse buitenlands beleid. Op die manier kunt u rapporten negeren van internationale mensenrechtenorganisaties over ondermeer de 'Joodse staat'. Kennelijk staan joden voor u boven de wet en mogen zij doen wat alle anderen aardbewoners niet mogen, te weten het schenden van het recht. In dat opzicht steunt u terreur, en gedraagt u zich op dezelfde manier als de eerste de beste terrorist. Ik kom hierop terug, maar leest u allereerst wat de Israelische kwaliteitskrant Haaretz bericht:
Published 17:04 19.12.10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten