Israel als een Schurkenstaat 310

Sde Bar, het horrorkamp van Christenen voor Israël

Volgens het jaarverslag 2009 van Christenen voor Israël (CvI) ontving de outpost Sde Bar (Sdeh Bar, S'de Bar) in 2009 15.009 euro van de stichting. CvI noemt de outpost een "kibboets" en "een woonvorm voor jongeren", en vermeldt niet dat het op de bezette Westelijke Jordaanoever ligt, maar in de "Judeese woestijn". In werkelijkheid is Sde Bar een soort werkkamp waarin Israëlische probleemjongeren door justitie worden gedumpt om klaargestoomd te worden voor hun dienstjaren in het Israëlische leger, en in de tussentijd op de boerderij te werken (nederzettingenproducten te produceren) om hun verblijf te bekostigen. Meermalen lezen we op de website van CvI over dit project van het zogeheten Ondernemersplatform: "Jongeren staan onder grote druk door spanningen, aanslagen, oorlogsdreiging en geweld." Dus is het op zijn minst merkwaardig dat de jongeren in de outpost worden klaargestoomd voor het IDF.

In april dit jaar kondigde het Israëlische ministerie van Welzijn en Sociale Zaken aan de zogeheten 'jongerenboerderij' te sluiten na een onderzoek naar klachten over drank- en drugsgebruik, seksueel misbruik, 'ondeugdelijke' financiële administratie en "criminele activiteiten". Christenen voor Israël verzwijgt dit op haar website.

Sde Bar projectleider Klaas Hoekstra van Christenen voor Israël in de outpost.

Snel na het bericht in de Jerusalem Post (april 2010) en mijn email-correspondentie hierover met projectleider Klaas Hoekstra (medio mei 2010), voelde men blijkbaar nattigheid, en verscheen er in de CvI Ondernemersplatform nieuwsbrief (juni 2010) de mededeling dat de directeur en oprichter Yossi Sade was "afgetreden" (maar niet waarom), en: "Sde Bar is door twee afgewezen jongeren helaas negatief in de publiciteit gekomen." Dat is een aperte leugen. Het Israëlische ministerie van Welzijn verklaarde immers:

"Over the years we’ve received complaints, both orally and in writing, from professionals and former educators at the farm who were alarmed by irregular events they saw as endangering the minors living there." (Jerusalem Post)

Een speciale commissie van het Israëlische ministerie heeft twee maanden lang onderzoek gedaan naar Sde Bar, waarin het 30 betrokkenen heeft gehoord, met inbegrip van leraren, begeleiders, voormalige bewoners, ander personeel en medewerkers van het ministerie van Welzijn.

De gepensioneerde Paul Baars van het transport- en aannemersbedrijf Paul Baars Holding BV sluisde tienduizenden euro's naar Sde Bar. Hier staat hij samen op de foto met de toen nog directeur Yossi Sade in Sde Bar (2007) met een cheque van 20.000 euro. Baars is nog steeds voorzitter van het Ondernemersplatform.

Directeur Yossi Sade (what's in a name) misbruikte zijn positie om jongens seksueel te misbruiken in zijn caravan. "Hij was voor ons als een goeroe, als een koning." Onder zijn supervisie werd er samen drank en drugs gebruikt, en naar pornografie gekeken. Ook werden bordelen in de omgeving bezocht. "Dat was meestal op vrijdag", volgens een voormalige bewoner. "Wij noemden het 'naar de kerk gaan'."

Bewogen vertelt Klaas Hoekstra in een nieuwsbrief van het Ondernemersplatform (oktober 2009) dat elke nieuwe bewoner van het kamp een "puppy" krijgt. "Door de zorg voor hun eigen puppy komt er een verandering tot stand van binnenuit." In werkelijkheid heerste in het kamp een cultus van wreedheden tegen en het doden van (huis-)dieren - als "oefening" voor "het doden van Arabieren". Bij één zo'n incident moesten de ingewanden van een duif worden opgegegeten. Algemeen was het aanzetten tot haat jegens "Arabieren".

Echte supervisie van het ministerie en de kinderbescherming ontbrak gedurende tien jaar, en met klachten en aangiften bij de politie werd niets gedaan. In de tussentijd werden er door het kamp rapporten met valse informatie ingediend. De jongens moesten op de boerderij naar zeggen in "afschuwelijke omstandigheden" leven. Pas toen een aanzienlijk aantal stafleden een jaar geleden besloot om met de misstanden naar buiten te komen, en na twee zelfmoorden van jongens met alarmerende afscheidsbrieven, greep het ministerie in en ordonneerde het besproken onderzoek.

Wanneer u Hebreeuws bekend bent kunt u o.a. hier en hier enkele details van de klachten en bevindingen lezen. Bij Google Translate de gebrekkige Nederlandse vertaling hier en hier, maar de strekking zal duidelijk zijn (de vertaling naar het Engels leest trouwens stukken beter). Hier vindt u een video (Hebreeuws gesproken) met het verhaal van twee slachtoffers.



"Terreurtoerisme" in bezet gebied

In de nieuwsbrief van het CvI Ondernemersplatform lezen we ook: "Yossie Sade, de oprichter van Sde Bar in 1992 is inmiddels afgetreden en heeft zijn verantwoordelijkheden overgedragen aan de public relations-man, Yehekel Klein van de Beit-Etzizon development company LTD." Maar genoemde "Beit-Etzizon development company LTD" bestaat niet, noch "Yehekel Klein". Wie echter wel bestaat is Yehezkel Klein, die hoofd "toerisme" is van de Gush Etzion Development Company, een ontwikkelingsbedrijf die de organisatie, uitbreiding en handel van alle nederzettingen in het zogeheten Gush Etzion-blok op de Westelijke Jordaanoever ontwikkelt, waaronder: industrie, toerisme, infrastructuur, wapentraining en openbaar vervoer.

"The purpose of the company is to establish a business division of the Regional Council of Gush Etzion, as an independent unit, to help with the development and rapid expansion of Gush Etzion. The company is involved in all aspects of planning and building in the area and provides various services to the entire region." (gush-etzion.org.il)

Yehezkel Klein ontwikkelde in 2003 5-daagse "terreurvakanties" voor Amerikaanse toeristen ad 5.500 dollar per persoon:

The tourists will stay at an army bunker, eat military food, and receive weapons training by veterans of elite Israeli commando units. There will be night patrols along the fence of an Israeli settlement. "A night patrol with the knowledge that there is a chance of imminent battle is an experience they will never forget," the promoters promise. On the last day of the tour, participants will experience a "terrorist attack" by instructors firing blanks. (Washington Times, 8 maart 2003)

Met dit heerschap werkt Christenen voor Israël nu samen, voor wie het ontwikkelen van toerisme in bezet gebied, en zodoende ook het financieel profiteren van de ellende van de Palestijnen, blijkbaar nog niet pervers genoeg was.

Our favorite souvenir was for sale at the gift shop of the Latrun military base: an IDF doll that played "We Will Rock You."

Dit soort toerisme bestaat nog steeds, alleen niet meer onder het mom van 'vakantie', maar 'anti-terrorisme training'. Bijvoorbeeld Caliber 3, die in samenwerking met het IDF pakketten aanbiedt voor "families, groups and individuals" in... Gush Etzion op de Westelijke Jordaanoever. In A Terror Tour of Israel (Slate, 2008) beschrijven Nathan Hodge en Sharon Weinberger op 5 pagina's zo'n weekje gewelds- en bezettingsverheffend vertier bij The Ultimate Counter Terrorism Mission.