waarom kon het discours van de neoliberalen zo oppermachtig worden? Je zou toch minstens enige woorden moeten wijden aan het wegvallen van het verschil tussen een eerste, tweede en derde wereld, en de onmoglijkheid om daarna op de oude voet door te gaan.
Hij stelde dit in een kritiek op het VPRO-programma Tegenlicht, een programma dat nu juist deze zaken aan de orde stelt. Maar goed, opvallend is dat Beerekamp de rol van de commerciele media als bijvoorbeeld de NRC buiten beschouwing laat. Op zijn minst had hij 'enige woorden moeten wijden' aan de rol van het moderne priesterschap bij het verkopen aan de massa van het neoliberale model. Zonder een portie dagelijkse legitimering van het systeem door de woordvoerders van dit systeem, de journalisten, zou deze neoliberale ideologie nooit zo aantrekkelijk hebben geleken. Sterker nog: zonder de journalistiek die elk uur van de dag erin hamert wat waar is en wat niet, wie en wat belangrijk is en wie en wat niet, zou dit model nooit 'zo oppermachtig' zijn geweest. Elke dag moet de macht zich legitimeren ten opzichte van degenen met minder of geen macht. En daar is de journalistiek voor. Het was de Britse Verlichtingsfilosoof David Hume die in dit verband terecht wees op
the easiness with which the many are governed by the few
en
the implicit submission with which the men resign their own sentiments and passions to those of their rulers.
om vervolgens te concluderen:
When we enquire by what means this wonder is brought about we shall find, that as Force is always on the side of the governed, the governors have nothing to support them but opinion. It is therefore, on opinion only that government is founded; and this maxim extends to the most despotic and most military governments, as well as to the most free and most popular.
Het zijn opiniemakers als bijvoorbeeld in Nederland Hans Beerekamp en niet te vergeten zijn NRC-collega Ben Knapen die de 'noodzakelijke illusies,' verpakt als opinies, verspreiden. Noodzakelijk voor de macht zoals Hume terecht beschrijft. Het is dus niet verbazingwekkend dat Beerekamp dit doorslaggevende aspect onbesproken laat. Ondertussen doet ook hij precies wat al in 1928 werd bepleit door de vooraanstaande adviseur van de Amerikaanse politieke- en economische elite, Edward Bernays. De grondlegger van de public relations industrie was een fervent voorstander van een aristocratische politiek, omdat een echte democratie niet mogelijk zou zijn en daarom was volgens hem
the engineering of consent the very essence of the democratic proces, the freedom to persuade and suggest... The conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our country.
Iedere journalist weet dit of kan dit weten, behalve dan Hans Beerekamp die de domme August speelt. Meer over zijn kritiek in een volgend stukje.
2 opmerkingen:
Beste mijnheer Van Houcke,
dank voor deze informatie. Ik kende de uitspraken van Hume en van Bernays niet.
Ik ben al enige tijd met dit fenomeen bezig en hieronder wil ik U mijn informatie geven.
De bankier J.P. Morgan 'kocht' in 1915 de policy van De Media. Hoe hij dit deed staat in de notulen van het Congres, omdat dhr Callaway er in 1917 vragen over stelde. Zie: http://ut.alternativeconservative.com/2010/01/cfr-jp-morgan-oscar-callaway/
Bertrand Russell vatte het als volgt samen:
"There is no nonsense so arrant that it cannot be made the creed of the vast majority by adequate governmental action."
http://panarchy.org/russell/rubbish.1943.html
"zonder de journalistiek die elk uur van de dag erin hamert wat waar is en wat niet, wie en wat belangrijk is en wie en wat niet, zou dit model nooit 'zo oppermachtig' zijn geweest."
Waarvan twee recente schitterende voorbeelden in Trouw (beiden 8 okt. jl, beiden anoniem):
Donner: ervaren, stabiele factor in kabinet
en
Donner, de vaste waarde in kabinet
Stabiel??? Waarde?
Een reactie posten