Het Joods Slachtofferisme 6

Elk volk heeft een mythe die zijn bestaan verklaart en rechtvaardigt. De mythe is een heilig, overgeleverd verhaal van een volk over zijn herkomst en godsdienst. Kenmerkend eraan is dat de mythe in de oorspronkelijke, historisch-godsdienstige zin een verhaal is over daden van goden, halfgoden of goddelijke voorouders, in de ‘mythische’ oertijd verricht en voor er geschreven taal bestond, waardoor de wereld geschapen en/of geordend werd en de cultuur ontstond. De mythe geeft zin aan de cultuur en bindt als gemeenschappelijke geloofsbelijdenis...

De mythe maakt een gebeuren in de oertijd tot model van zijn dagelijks handelen. Als voorbeeld: de dagelijkse opgang van de zon wordt gezien als herhaling van het scheppingsgebeuren, van de overwinning van de god op zijn vijanden, van het licht op de duisternis. Elke cultus heeft zijn eigen mythen, die niet zelden gedurig worden gereciteerd of uitgebeeld, opgevoerd in de eredienst. Het gebeuren van de oertijd wordt zo model voor heden en toekomst.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Mythe

Ik gebruik expres de definitie van Wikipedia omdat deze de minst gecompliceerde is en de meest bruikbare in de hedendaagse werkelijkheid.

Ik zal deze omschrijving gebruiken voor de mythe over Mozes, de voornaamste profeet van het judaisme, wiens bestaan nooit op enigerlei wijze wetenschappelijk is bewezen, net zomin als de 40-jaar durende tocht door de woestijn door archeologische vondsten wordt gestaafd. De naam Mozes zelf is Egyptisch en betekent 'degene die geboren is'. De officiele mythe over Mozes in het Oude Testament is deze:

1300 BCE - the beginning of a religion

Over a thousand years after Abraham, the Jews were living as slaves in Egypt. Their leader was a prophet called Moses.

Moses led the Jews out of slavery in Egypt and led them to the Holy Land that God had promised them.

The escape of the Jews from Egypt is remembered by Jews every year in the festival of Passover.

The Jews were helped on their journey by God; the same God who'd promised Abraham that he would look after the Jews. God parted the Red Sea to help them escape and helped them in many other ways.

When they reached a Mount Sinai, in present day Egypt, God spoke to Moses high on the mountain slopes and made a deal (called a covenant) with the Jews that renewed the one he had made with Abraham.

At the same time, God gave the Jews a set of rules that they should live by.

On behalf of Israel, Moses received torah, traditionally translated 'law'. This is not law in the modern sense but rather authoritative teaching, instruction, or guidance. The most famous of these commandments are the Ten Commandments. But there are actually 613 commandments covering every aspect of life including law, family, and personal hygiene and diet.

Tot zover de mythe, nu de werkelijkheid:

Evidence - Moses' beginnings

Were the Hebrews in Egypt?

The story goes that Moses led two million Hebrews out of Egypt and they lived for 40 years in the Sinai desert - but a century of archaeology in the Sinai has turned up no evidence of it. If the Hebrews were never in Egypt then perhaps the whole issue was fiction, made up to give their people an exotic history and destiny.

Some archeologists decided to search instead in the Nile Delta: the part of Egypt where the Bible says the Hebrews settled.

They combed the area for evidence of a remarkably precise claim - that the Hebrews were press-ganged into making mud-bricks to build two great cities - Pithom and Ramses. Ramses II was the greatest Pharaoh in all of ancient Egypt - his statues are everywhere. Surely his city could be traced? But no sign could be found. There were suggestions it all been made up by a scribe.

Het interessante nu is het feit dat de nomadische stammen die door de woestijn trokken pas een volk werden niet door een grondgebied of een eigen taal, zoals bij bijna alle volkeren, maar door een religie, het judaisme dat uit de viering van het verbond tussen God en de 12 stammen is ontstaan. Door dat verbond gaf de God van de Joden hen als 'het uitverkoren volk' tenslotte 'het beloofde land' nadat 'van de steden dezer volken, die u de HEERE, uw God, ten erve geeft, gij niets [zult] laten leven, dat adem heeft', zoals de genocide van de oorspronkelijke bewoners in Deuteronomium 20:16-17 beschreven staat. Die mythe gold als rechtvaardiging voor de uitroeiing van de oorspronkelijke bevolking in 'het beloofde land'. Het is duidelijk dat het volk van de tien geboden waarin ondermeer staat dat de mens niet mag moorden en zijn 'zinnen niet op het huis van een ander [zet], en evenmin op zijn vrouw, op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of zijn ezel, of wat hem ook maar toebehoort,' een legitimering nodig had om dit op grote schaal juist wel te kunnen doen. Zonder hun god hadden de joodse nomadische stammen nooit een excuus gehad om genocide te plegen en te roven. Dus dankzij de hoogst denkbare autoriteit kregen de landloze nomaden een grondgebied in handen. Dit alles op voorwaarde van het allereerste gebod: 'vereer naast mij geen andere goden.'

Twintig jaar geleden wees de Joods-Israelische hoogleraar Israel Shahak mij op de volgende paradox toen hij zei dat er nogal wat joden zijn die weliswaar niet in god geloven maar die wel geloven dat deze god de joden het beloofde land heeft gegeven. En die paradox is problematisch, want feit is dat de ongodsdienstige zionisten desondanks de bijbelse mythes hebben overgenomen, zoals ondermeer blijkt uit de uitspraak uit 1949 van de vader des vaderlands David Ben-Goerion dat

Jewish Jerusalem is an organic, inseparable part of the State of Israel, just as it is an integral part of Jewish history and belief. Jerusalem is the heart of the State of Israel... Twice in the history of our nation were we driven out of Jerusalem, only after being defeated in bitter wars by the larger, stronger forces of Babylon and Rome. Our links with Jerusalem today are no less deep than in the days of Nebuchadnezzar and Titus Flavius, and when Jerusalem was attacked after the fourteenth of May 1948, our valiant youngsters risked their lives for our sacred capital no less than our forefathers did in the time of the First and Second Temples. A nation that, for two thousand and five hundred years, has faithfully adhered to the vow made by the first exiles by the waters of Babylon not to forget Jerusalem, will never agree to be separated from Jerusalem.

Jeruzalem als 'integraal onderdeel van de Joodse geschiedenis en het Joodse geloof,' aldus de uit het Russische rijk afkomstige atheist Ben-Goerion. Maar omdat het joodse geloof (net als alle andere geloven en ideologieen) gebaseerd is op mythen en niet op de werkelijkheid is de aanspraak op het bezette land van de Palestijnen in de moderne tijd niet rechtsgeldig. De wereldorde wordt niet geregeld via mythen maar via rechtsregels, de internationale rechtsorde. Dankzij het slachtofferisme dat zowel het christelijke Westen als het zionistische Israel dient, elk op zijn eigen wijze, kunnen de Amerikaanse- en Europese politiek dit feit negeren en kunnen zo de zionisten ongestoord door laten gaan met hun terreur.

Meer daarover later.