vrijdag 24 juli 2009

Polen

Ik kreeg dit opgestuurd:

De zaak Essen: naar Polen voor nog geen 25 euro!
Auteur: BOU gepost in catagorie: Hörchner op 24 juli, 2009

Nee, dit is géén reclame voor een vakantie in Polen. Dit blijkt de bittere waarheid van ons Europese rechtssysteem. Op 22-07-2009 heeft de Internationale Kamer van de Amsterdamse Rechtbank namelijk uitspraak gedaan in de zaak Essen. Het vonnis luidde dat dhr. Essen wordt overgeleverd aan de Poolse justitie, om zich te verantwoorden voor een delict van 100 zloty (22,41 euro). Een EAB kan men aanvechten bij de rechtbank te Amsterdam, die slechts bevoegd is tot marginale toetsing. Vinden zij het bevel rechtsgeldig, dan kunt u gaan! Dit ongeacht de inhoud van de zaak.

Die inhoud van de zaak zit ongeveer zo: De heer Essen heeft van mei 2002 tot april 2003 in Polen gezeten, in het zelfde schurftige cachot van Bydgoszcz waar ook Hörchner zat. Het ging om een even schimmige zaak als de zaak Hörchner. Iets met een Nederlandse onderneming in Polen, met Poolse zakenpartners, iets met sociale premies en diefstal van machines die door de belastingdienst in beslag waren genomen, waarop dhr. Essen in Polen werd gearresteerd. Na enige maanden in het cachot van Bydgoszcz wilde de officier van justitie hem een bekentenis laten tekenen. Hörchner bood men hetzelfde, hij zei nee. Helaas heeft dhr. Essen getekend. De belofte dat hij dan snel vrij zou komen, bleek echter loos.

Na 11 maanden voorarrest werd dhr. Essen op borgtocht vrijgelaten en in 2005 (ten onrechte!) bij verstek veroordeeld tot een fikse gevangenisstraf. Dat vonnis werd echter nooit betekend en evenmin heeft onze justitie dhr. Essen opgepakt om zijn Poolse straf in Nederland uit te zitten, terwijl dat volgens de Europese regels wel zo hoort. Deze schimmige Poolse zaak werd in Nederland nooit bekend. Achteraf is dat jammer, niet alleen voor dhr. Essen, maar evenzeer voor zijn gezin en zijn hele familie! Want helaas blijkt onze rechtsstaat nu zo diep gezonken, dat men een Nederlander uitlevert voor minder dan 30 zilverlingen!

Dhr. Essen werd onlangs op Schiphol aangehouden op grond van een Europees Aanhoudingsbevel (EAB) uit Polen. Niet alleen wilde Polen de openstaande straf ten uitvoer leggen, maar ook beschuldigde men dhr. Essen van een nieuw feit. Tijdens zijn verblijf in de Poolse cel zou hij zich namelijk schuldig hebben gemaakt aan corruptie. In mei 2002 heeft hij 200 zloty gegeven aan een cipier. Volgens dhr. Essen verzocht hij de bewaker om het geld op zijn gevangenisrekening te storten, daar het geld van zijn vrouw nog steeds niet was aangekomen (zie ook de zaak Hörchner). Hij wilde in de gevangeniswinkel wat zaken kopen, zoals pen en papier om zijn vrouw te schrijven. Volgens de cipier vroeg hij echter om een fles wodka, terwijl deze maar 100 zloty kost. De andere 100 zloty (22,41 euro!) zouden dan steekpenningen zijn. Hoewel de 200 zloty inderdaad werden gestort op de rekening van dhr. Essen, heet dit in Polen nu een poging tot omkoping van een ambtenaar in functie, oftewel corruptie, een misdrijf waarop in Polen een maximumstraf van meer dan 3 jaar staat. Dat laatste is nodig voor een geldig EAB.

Dhr. Essen spreekt geen Pools, zodat een misverstand met een Poolse cipier rond zloty en wodka gemakkelijk kan ontstaan. De rechtbank van Amsterdam toetst de zaak echter niet inhoudelijk. Wat er werkelijk is gebeurd, zal hen vette worst wezen. De officier van Justitie, Hanneke Festen (dezelfde OvJ als in de zaak Hörchner!), heeft ook echt verbeten gevochten om dhr. Essen de grens over te schoppen, net als twee jaar geleden bij Hörchner. Als deze charmante OvJ een andere stelling had ingenomen, dan waren de rechters, de meesters E.D. Bonga-Sigmond, P.H.A. Knol en C.W. Inden, haar daarin waarschijnlijk braaf gevolgd. Maar deze ambitieuze dame vult haar beulsbaantje graag met schrijnend menselijk leed…

1 opmerking:

Anoniem zei

Stan,
Fijn dat je dit artikel heb kunnen plaatsen.
Het is ook te gek voor woorden dat dit in Nederland kan gebeuren en plaats kan vinden.
Als het aan Mw Mr Festen had gelegen had Dhr Essen nu al op transport gezeten naar Polen.
Inderdaad, zo weinig mogelijk aandacht hiervoor.
Zij aan haar plicht voldaan!?
Morgen zal ik een uitgebreide mail sturen met mijn bedenkingen over deze manier van uitvoeren van een EAB zonder alles goed inhoudelijk te toetsen en garanties te vragen zodat een Nederlands staatsburger zich nog enigzins beschermd kan voelen door de Nederlandse regering.