Onderweg naar Amsterdam luisterde ik vanachtend in een auto naar de BBC World Service over 'the abuse' van de gevangenen in Abu Ghraib, Quantanamo Bay, de Bagram luchtbasis in Afghanistan, en talloze andere geheime gevangenissen van de Amerikaanse inlichtingendiensten. 'The Abuse,' dus, 'misbruik', een politiek eufemisme voor martelen. Die hypocrisie is eigen aan de politiek, maar ook aan het werk van mijn collega'as. Zo durft niemand van de Nederlandse journalisten minister Verhagen, die nu zo lijkt op te komen voor de mensenrechten in Iran, te confronteren met het feit dat deze katholieke bewindsman de Israelische terreur in januari steunde, waarbij meer dan 300 Palestijnse kinderen om het leven kwamen, en meer dan de helft van de 1300 doden en duizenden gewonden, velen zwaar, burgers waren. Waarom mag de Joodse bevolking in Israel wel moorden en martelen van minister Verhagen en Iran niet?'Abuse' dus. Nog geen 40 minuten later sprak een BBC-verslaggever in dezelfde uitzending met een Keniaan die in de jaren vijftig door het Britse leger langdurig was 'gemarteld' zoals de journalist zei. Uit het gesprek werd duidelijk dat het slachtoffer minder zwaar gefolterd was dan vele huidige gevangenen van de Amerikanen. De waarheid mag pas na een halve eeuw verteld worden. Zo luidt de westerse persvrijheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten