De Volkskrant 53

Naar aanleiding van een aantal vragen over Alex Burghoorns optreden voor het CIDI kreeg ik net deze reactie van de Volkskrant-ombudsman:

'Geachte heer Van Houcke

Eerlijk gezegd heb ik geen zin in uw taalspelletjes. Er staat wat er staat: verslaggever vertelt iets over het land aan bezoekende reizigers. Klaar uit af.
Is dat handig? Misschien niet, maar vanuit zijn standpunt gezien niet zo gek. Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis.

Al het andere is erbij gezocht, zoals alles wat met dit conflict heeft te maken alleen maar zwart-wit is.
Ik volg deze verslaggever al zolang als hij er zit: van vooringenomenheid is me nog nooit iets gebleken.


Met vriendelijke groet,
Thom Meens
Ombudsman redactie de Volkskrant


Ik heb hem dit terug gemaild:

'Geachte heer Meens,

Eerlijk gezegd, en ik ben in mijn correspondentie met anderen altijd eerlijk, bevalt me de opgewonden toon van uw reactie niet. Zo reageert men niet op vragen van een journalist of van wie dan ook. Wat voor u kennelijk 'taalspelletjes' zijn, is voor een journalist een poging om uit uw verhullend taalgebruik een duidelijk antwoord en een eerlijke opvatting te destilleren.

Die grove toon van u: 'klaar, uit, af.' Meneer Meens, dat is niet de juiste toon die een onpartijdige ombudsman hoort aan te slaan zodra een lezer van uw krant enkele gerichte vragen heeft. Zo blaft een Feldwebel z'n ondergeschikten af. Is dit soort gedrag gebruikelijk voor u, of is hier sprake van een onfortuinlijk incident? Voor mij zijn dit geen taalspelletjes, maar opnieuw serieuze vragen. Hoe komt het dat in een democratisch land waarin burgerlijke normen en waarden gelden een ombudsman van een landelijke krant meent zo met een lezer te kunnen omspringen?

Deze zin van u: 'Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis.' Ik maak uit uw zin op dat door het optreden van Alex Burghoorn voor een exlusief gezelschap van het CIDI er dus minder 'onbekendheid... met het land en de conflicten' is onstaan. Zijn 'verheldering' over de volgens het Internationaal Gerechtshof illegale muur op Palestijns land zit hem dus in het kwalificeren van die afscheiding als een 'veiligheidsmuur'??? Meneer Meens, zo onnozel ben ik niet om op uw gezag dit blind aan te nemen. Per slot van rekening ben ik een journalist. Uw bewering is nonsense. In plaats van zo onbeschoft te reageren, zou het beter zijn om alsnog antwoord te geven op deze vragen:

1. Blijft Alex Burghoorn als correspondent van de Volkskrant in Israel vriendendiensten verlenen aan het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
2. Waarom betitelt hij die illegale afscheiding als een 'veiligheidsmuur'? Hij had immers de afscheiding voor het zelfde geld 'apartheidsmuur' kunnen noemen, zoals de Israelische vredesorganisatie Gush Shalom en de Palestijnen doen. Het gaat hier dus om een kwalificatie en niet om een neutrale beschrijving, zoals afscheiding. Op die manier heeft hij een keuze gemaakt. Waarom nu juist de keuze voor Sharon's betiteling van die afscheiding?
3. Is Alex Burghoorn bereid om een soortgelijke vriendendienst te verrichten voor bijvoorbeeld het Palestina Komitee? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?
4. Waarom gedraagt u zich zo onhoffelijk tegenover iemand die als journalist een aantal misschien pijnlijke, maar desalniettemin serieuze en oprechte vragen aan u als ombudsman stelt?
In afwachting van uw antwoord,
vriendelijke groet,
Stan van Houcke