De Volkskrant 9

De Israelische terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking gaat gewoon door. Ik hoor net op de BBC dat Israelische vliegtuigen een Palestijnse universiteit hebben gebombardeerd. Ondanks deze terreur noemt de Volkskrant-correspondent dit een 'Israelische legeroperatie.' Operatie: handeling, verrichting. Dat klinkt prettiger.

Verder maar met de 'analyse' van Burghoorn. Hij schrijft: 'De beslissing over het verloop zijn in handen van twee mannen: de Israelische premier Ehud Olmert in Jeruzalem en de Hamas-leider Khaled Meshaal in Damascus.' Voila, simpeler kan het niet. Ziedaar het hele gecompliceerde, historische conflict, waarbij Israel in 1948 voor een groot deel etnisch werd gezuiverd zonder dat de meer dan 600.000 Palestijnse vluchtelingen financieel ooit werden gecompenseerd. Daarna de verdere verovering van Palestijns land in 1967, de decennialange dagelijkse terreur van een bezetting, de rol van de Palestijnen in Israel als tweederangs burgers. Al deze feiten spelen kennelijk geen enkele rol bij het verloop van het huidige conflict. En ook het feit dat de Palstijnen bereid zijn om genoegen te nemen met de 22 procent van het oorspronkelijke Palestina is van geen belang. Overigens omvat deze 22 procent de Westbank en de Gazastrook, maar het geconfisqueerde deel van de Westbank weigert Israel te ontruimen, in strijd met het internationaal recht. Al deze factoren spelen nu geen rol meer, het lot van het Palestijnse volk ligt, volgens Burghoorn, momenteel in handen van Olmert, tot voor kort een fel aanhanger van de Eretz-Israel ideologie, en een Hamasleider in Damascus, die door hem als 'terroristenleider' wordt gekwalificeerd. Deze voorstelling van zaken is natuurlijk niets anders dan een absurde vertekening van de werkelijkheid, een cowboyverhaal, Hollywood in het Midden Oosten.

Dit ideologisch beeld van het conflict wordt nog eens extra benadrukt wanneer Burghoorn schrijft dat de twee cowboys bijgestaan worden door 'Raadgevers (en financiers)...' En wie zijn dat? 'Enerzijds zijn dat de Israelische generaals en de Amerikaanse president George W. Bush, anderzijds de veldcommandanten van de Ezzedin al-Qassam-brigaden en de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad.' Met andere woorden: het wettig gezag: de Amerikaanse president en de Israelische generaals versus terroristen en een - volgens de commerciele media - Iraanse terroristenleider die achter nucleaire wapens aanzit. Het Palestijnse volk is volledig achter de horizon verdwenen, geheel conform de Israelische propaganda. De Palestijnse bevolking speelt geen rol behalve die van slachtoffer, maar dat is dan ook de consequentie van het democratisch op Hamas stemmen. Het is het algemeen aanvaarde en goedgekeurde beeld dat de commerciele media geven van dit conflict: alsof het hier permanent gaat om twee gelijkwaardige partijen.

Ondertussen lepelt de correpondent keurig op wat de grote Amerikaanse media melden. Terug naar zijn 'analyse'.
'Premier Olmert, die in zijn verkiezingsprogramma geen oorlogsparagraaf had opgenomen, wil in de eerste plaats Shalit bevrijden. Maar de vraag heeft zich donderdag opgedrongen of hij niet ook andere motieven heeft. Is zijn geduld met Hamas op na de tunnelaanval op een legerpost bij Kerem Shalom? Immers, die actie op internationaal onbetwist Israelisch grondgebied is uitgevoerd door de gewapende tak van de Palestijnse regeringspartij. Het is op te vatten als een oorlogsverklaring,' aldus Burghoorn. Heeft zich opgedrongen? Bij wie? Spreekt hier de algemeen aanvaarde consensus, het clichebeeld? In elk geval: premier Olmert, die eerder al geportretterd werd als een man van vrede, zonder oorlogsparagraaf, staat kennelijk tegenover de gewapende tak van de Palestijnse Hamas regering. Hoe nu? Is zijn geduld op? Hoe zit het dan met de Palestijnen die voor een groot deel al meer dan een halve eeuw vluchteling zijn en die in de weken voorafgaand aan de gevangenneming van Shalit beschoten werden door het Israelische leger waarbij tenminste 30 Palestijnse burgers omkwamen? Kan bij hun het geduld opraken? Nee, dat kan kennelijk niet. Want zij zijn in de zwart/wit wereld van de Volkskrant de daders en de joods Israeli's de slachtoffers. Israel werd geconfronteerd met een oorlogsverklaring, want hier was sprake van een aanval op 'internationaal onbetwist Israelisch grondgebied.' Hoe zit het met het 'internationaal onbetwist Palestijns grondgebied' op de Westbank dat door Israel is geconfisqueerd? Is die landroof geen oorlogsverklaring? Nee! Waarom niet? Omdat het Palestijnen zijn. Hoe zit het met de gewapende tak van de Israelische regering? Die is bezig met een 'legeroperatie.'

De Volkskrant doet geen eens meer een poging om onafhankelijk te lijken.