Een bezoek aan Damascus brengen is als Belgisch journalist natuurlijk geen gemakkelijke zaak. Sinds de gebeurtenissen van 11 januari 2012 toen een groep journalisten met daarbij Rudi Vranckx en Jens Franssen van de VRT in de stad Homs met dodelijke gevolgen beschoten werd (1) is er geen Belgisch journalist meer in Damascus geweest. Wat begrijpelijk is na de fratsen van beide heren. Men nodigt hen uit en krijgt als dank onbewezen beschuldigingen hen te hebben willen vermoorden. Mijn recent vijf dagen durende bezoek was dus een soort van primeur.
Een smeltkroes
Voor bijna alle Europeanen is Syrië gewoon een zoveelste Arabisch land waar islam allesoverheersend is. Niets is echter minder waar dan deze karikatuur van de realiteit. En dit bezoek toonde dat perfect aan. Syrië is een grote smeltkroes van religies, sekten, talen en minderheden die al duizenden jaren grotendeels in harmonie met elkaar leven.
Overal in de stad zijn er controleposten voor het autoverkeer om zo bomauto’s tegen te houden. Die posten lijken niet veel voor te stellen maar blijken toch wel degelijk effectief.
Het feit dat er tegenwoordig trouwens zo’n massa minderheden in Syrië wonen vormt het ultieme bewijs voor dit grotendeels vreedzaam vele eeuwen durende samenleven. Had dit vreedzaam samenleven er niet geweest dan was Syrië nu een monocultuur. Het is het niet.
“Tot die opstand uitbrak keek men in mijn land niet tot welke religie of groep je behoorde. Men wist het veelal zelfs niet eens. Nu met die opstand van die door het westen gesteunde salafisten is dit spijtig genoeg aan het veranderen”, aldus een uit Aleppo afkomstige jonge dame uit een moslim gezin. Ze wou echter gezien de oorlog liever anoniem blijven. Begrijpelijk.
De al vijf jaar in de Syrische stad Qara wonende Belgische pater Daniel Maes stelt het zo: “Discriminatie op basis van etnie of geloof was voor vader Hafez en zoon Bashar al Assad totaal uit den boze. Het mocht niet en zij waakten dan ook met strenge hand over dit delicaat evenwicht.”
Een land van cultuur
Ook voor Damasceen Dr. Nabil Toumeh staat die enorme Syrische diversiteit centraal: “Syrië, dat is een mozaïek van een dertig religies, zestig sekten en vele minderheden en talen. Het is de essentie van dit land. Het is ook de reden waarom de VS er tot heden niet in slaagde dit land over te nemen en geheel te vernielen. Die mozaïek is sterk. Wij zijn een land van cultuur en niet zomaar een cultuurloze woestijnstaat als Saoedi Arabië.”
Lees verder: https://willyvandamme.wordpress.com/2015/10/12/een-bezoek-aan-syri-een-mozaek-van-tientallen-culturen/Syrië is een land van vele religies met mogelijks alleen al een tiental soorten van christelijke kerken. De door het westen en ook Pax Christi gesteunde salafistische jihadisten hebben al tientallen kerken vernield en honderden christenen vermoord. Zij willen in het land alle culturen uitroeien behoudens hun salafisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten