Vluchtelingenstroom 2

Foto van Ad van Denderen, die als fotograaf jarenlang vluchtelingen volgde. 

Nu zelfs ook Geert Mak moet toegeven dat 

Een kind die vluchtelingenstroom [had] kunnen zien aankomen, maar Europa het niet [zag], geobsedeerd als het was door de Griekse crisis,

en 'we' tevens kunnen vaststellen dat ook Mak, die voor de mainstream 'geldt als een van de scherpste analisten van het continent,' tot zomer 2015 blind was voor de toestroom van politieke en economische vluchtelingen die al vele jaren lang slachtoffer zijn van de neoliberale gewelddadige westerse globalisering die de kloof tussen arm en rijk almaar vergroot. Mak had dit totaal niet door omdat hij, op één luxueuze 'kaaskoppen-safari' na zoals zijn vrouw Mietsie dit noemde, nooit door de Derde Wereld heeft gereisd. Hij is niet wezenlijk in geïnteresseerd in het leed van de helft van de mensheid, die individueel van één tot twee dollar per dag moet zien te overleven, en vandaag de dag tezamen evenveel bezitten als slechts 85 miljardairs. Die werkelijkheid kent mijn oude vriend niet, en zeker niet van nabij. Desondanks, of misschien moet ik stellen, juist daarom is hij een veel geprezen opiniemaker, een man met visie en inzicht, een keizer zonder kleren, die in steeds bloemrijkere taal boordevol beeldspraak van alles en nog wat beweert zoals ondermeer het volgende:  

Een goed functionerende grootmacht kijkt om zich heen, anticipeert. Die Griekse brand hadden we in het begin vakkundig moeten afblussen. Die kleine economie had het systeem nooit zo mogen bedreigen. Hetzelfde voor de Oekraïne-crisis, die verraste Europa terwijl die felle Russische reactie te verwachten viel. En dan zijn er nu de brandhaarden in het Midden-Oosten. Misschien had Europa iets kunnen doen in Syrië, bijvoorbeeld door het instellen van een no-flyzone. In de regio hadden we in elk geval humanitair op grote schaal moeten bijspringen. We schieten schromelijk tekort. We dachten: ze blijven wel daar, in Turkije en Libanon. Maar daar is geen perspectief meer. Dus komen die stromen in beweging. Hulp sturen is oneindig veel effectiever dan de grenzen sluiten. Maar nu zijn ze hier. Dus moeten verdeelsleutels  worden afgesproken. Ook dat lukt niet. Daar is maar één oorzaak voor: we missen een federale structuur. We moeten meer macht overdragen aan Europa.

http://www.geertmak.nl/nl/Europa/Essays%20en%20lezingen/‘Het%20gaat%20nog%20knakken%20en%20kraken’/575.html  

Daar gaan 'we.' Dankzij Mak weten 'we' allereerst dat een 'goed functionerende grootmacht' na dag en nacht 'om zich heen' te hebben gekeken, 'anticipeert' op de dreiging van binnenuit én van buitenaf. De neoliberale Europese 'grootmacht' van 'Geen Jorwert zonder Brussel,' oftewel 'we,' in de huidige terminologie van de euro-propagandist G. Mak, 'we' hadden dus 'die Griekse brand in het begin vakkundig moeten afblussen.'  In Nederland is 

afblussen een techniek die gebruikt wordt bij het koken, veelal om de basis voor een saus te bereiken. Afblussen geschiedt met hoge temperaturen, waardoor smaakstoffen vrijwel direct oplossen en een deel van de vloeistof verdampt. Bekende vloeistoffen om mee af te blussen zijn: water, wijn en bouillon,

waardoor Mak's advies/bewering grenst aan kolder. Mak's metaforen zijn met hem aan de haal gegaan. Het kan ook zijn dat Mak het volgende bedoelt:

Afblussen is een commando dat een bevelvoerder bij de brandweer geeft tijdens brandbestrijding, wat dan betekent dat de blusploeg de brand geheel uit mag maken. Dit lijkt voor een buitenstaander een beetje overbodig, maar het echte blussen wordt pas gedaan na dit commando omdat bij het blussen veel kokend hete stoom en rook maar ook koolmonoxide vrijkomt. Het slechte zicht bemoeilijkt het zoeken naar slachtoffers en het verder verkennen van een pand en is door de intense hitte zeer gevaarlijk. Het commando wordt dus pas gegeven als alle andere dringende werkzaamheden in het pand beëindigd zijn. Een blusploeg kan voorafgaand aan het commando afblussen de opdracht 'Uitbreiding voorkomen' krijgen, wat betekent dat de ploeg met zo min mogelijk water het vuur tot nader order onder controle moet houden.

Hoe dan ook, het is weer een voorbeeld van Mak's 'weke' taalgebruik om te voorkomen dat hij en zijn publiek gedwongen worden de realiteit onder ogen te zien. En die is kort maar krachtig gesteld, een neoliberale werkelijkheid, waarbij regeringen doen wat een uiterst  kleine financiële en economische elite opdraagt. Dat weet de Ridder in het Franse Légioen van Eer wel degelijk, want in een onbewaakt moment liet hij zich op de Nederlandse radio ontvallen dat er 'machten aan de gang [zijn] boven Europa,' die hij het 'grootkapitaal' noemde, waarin hij 'nooit zo in geloofd' heeft 'maar nu wel, die ons totaal ontglipt en waar je niks tegen kunt doen! En dat vind ik buitengewoon beklemmend.' Welnu, hoe 'beklemmend' ook, 'we' hadden moeten 'afblussen,'  zodat die 'kleine economie het systeem nooit zo [had] mogen bedreigen.' Welk 'systeem'? Dat van het 'grootkapitaal' natuurlijk, dat 'ons totaal ontglipt.' Toen het 'kleine' Griekenland de 'grootmacht' Europa eenmaal kon 'bedreigen' merkte de bestseller-auteur dan ook op:  

Een Grexit lijkt me niet alleen onvermijdelijk, maar ook wenselijk, hoe groot en onvoorspelbaar de geopolitieke gevolgen ook kunnen zijn. Griekenland kan domweg niet meedoen met de toppers. De eurozone moet sterk en stabiel zijn.

Even voor alle duidelijkheid: 'de toppers' zijn de landen die optimaal functioneren in het 'systeem' van het 'grootkapitaal,' waar 'je niks tegen kunt doen,' waardoor de losers domweg uit de gemeenschap van 'toppers' moeten worden gestoten, want de neoliberale 'eurozone moet sterk en stabiel zijn,' en dit vindt Mak zo 'buitengewoon beklemmend,' dat hij bereid is dit 'systeem' honderd procent te steunen. En al deze irrationaliteit maakt hem voor de mainstream 'een van de scherpste analisten van het continent.' Omdat ik me voorstel dat u dit allemaal nog eens rustig wil verwerken, stop ik er vandaag mee. Morgen meer over de waan van de dag. 

Geert en Mietsie Mak. Aldus zijn mijn afgebluste generatiegenoten eruit gaan zien. Teveel 'afblussen' is ook niet goed.