Zionist Fascism 255

Geachte stemgerechtigden,

Begin september 2006 bezocht ik Libanon ruim een week nadat het bestand met Israël was ingegaan. Hoewel de agressor zich op aanraden van de VS en enige EU-lidstaten ervan had weerhouden Libanon 'terug te bombarderen tot het stenen tijdperk', was de schade aan de infrastructuur en woonwijken in Beiroet overweldigend. De President zei in ons gesprek dat Libanon bij de Veiligheidsraad een klacht over voortdurende Israëlische grensschendingen en provocaties in voorbereiding had, toen de ruïneuze inval begon. Hij was ook boos op de leden van de Veiligheidsraad, die zijn land bij monde van Secretaris Generaal Kofi Annan de schuld in de schoenen schoof. De internationale gemeenschap draaide op voor de kosten van noodhulp en herstel van de schade. Hij kon er met zijn verstand niet bij dat deze landen, en niet Israël, voor de kosten op moesten draaien.

De internationale gemeenschap financierde ook het herstel van Gaza na de aanslagen van 2008/2009 en 2012. Israël betaalde helemaal niets. Bovendien verdiende de agressor aan het herstel en legde voor de herstelwerkzaamheden uitgebreide obstakels in de weg

In één maand heeft Israël medio 2014 meer schade aan Gaza veroorzaakt dan ooit tevoren.  Er zijn berichten dat Israël, samen met Egypte, een donorconferentie wil organiseren voor de financiering van de wederopbouw van Gaza. De lef en de arrogantie kennen kennelijk geen grenzen. Die grenzen werden door de westerse wereld niet noemenswaardig gesteld.

Tegen deze bizarre achtergrond vraag ik u om het landelijke niveau - bestuur en Tweede Kamerfractie - van één of meer politieke partijen te vragen hieraan paal en perk te stellen. Stel de besluitvormers voor de noodhulp en herstelbijdragen bij Israël in rekening te brengen. Niet alleen zal Israël de gevolgen van zijn daden moeten ondergaan. Het kan ook een belangrijk signaal zijn. Misschien zal 'de Joodse staat' zich in de toekomst beter leren beheersen wanneer het in de portemonnaie wordt geraakt.

Hoe meer betrokkenen van zich laten horen, des te groter is de bereidheid van de politieke partijen om te luisteren en hun beleid daarop af te stemmen.

Kunt u ook familie, vrienden, geïnteresseerden en partijgenoten vragen hetzelfde te doen? Bij voorbaat dank.

Met vriendelijke groeten,

Jan Wijenberg

herstel van de Gazastrook 

na de Israëlische aanslag van medio 2014

Voorkomen moet worden dat de internationale gemeenschap dezelfde fouten maakt als bij de aanslagen van 2008/2009 en 2012. Samengevat:

1 Israël moet de financiële gevolgen dragen van de moedwillige vernietiging van huizen en infrastructuur in Gaza;

2 Israël mag niet opnieuw verdienen aan de leverantie van materialen, nodig voor de wederopbouw;

3 Israël mag geen invloed krijgen op de hoeveelheid en dosering van materialen, nodig voor de Gazaanse noodhulp en herbouw,;

4 Israël dient de Nederlandse staat de schade, berokkend aan Palestijnse projecten, (mede)gefinancierd door middelen uit het Nederlandse budget voor ontwikkelingssamenwerking, te vergoeden.

De Verenigde Naties beschouwen de Gazastrook als door Israël bezet gebied. De bezetting wordt - dankzij beschikbare moderne technologie - gehandhaafd zonder de fysieke aanwezigheid van de bezetter. 

Zeer gerespecteerde deskundigen in het internationaal recht zijn van mening dat de Gazanen, dus ook Hamas, over het onvervreemdbare recht op zelfverdediging beschikken. Géén demilitarisering van Gaza, dus!  [Afwijkende meningen van politici ("Israël heeft het recht zich te verdedigen") versterken de Israëlische moordzucht, zijn juridisch niet te onderbouwen en schadelijk voor het vredesproces.] De unieke aard van de bezetting heeft, aldus deskundigen, tot gevolg dat het gerechtvaardigde verzet noodzakelijkerwijs ook de Israëlische burgerbevolking kan treffen. Dat is dus een verantwoordelijkheid van Israël, niet van de Gazanen.

Conclusie: Israël draagt als enige de verantwoordelijkheid voor de gevolgen, ook de financiële, van de militaire operaties in Gaza. "Wie breekt, betaalt."

De internationale gemeenschap heeft steeds de door Israël aangerichte schade in Libanon en Palestina voor zijn rekening genomen. Israël betaalt slechts de kosten van de militaire operaties. De Israel Defence Forces worden bovendien met aanzienlijke Amerikaanse begrotingsmiddelen gesubsidieerd. Gevolg is, dat Israël geen enkele financiële stimulans kent om zich in militair opzicht terughoudend op te stellen. Daar moet een einde aan komen.

ad 1

Nederland dient natuurlijk snel noodhulp en middelen voor de herbouw van Gaza ter beschikking te stellen. Dat dient echter gegeven te worden als een overheidsvordering op de staat Israël. Gestreefd moet worden zoveel mogelijk landen dezelfde lijn te laten kiezen.

Wellicht komt dat geld nooit terug. Het is evenwel een waarschuwing aan Israël dat aan onze financiering van hun misdaden een einde komt. Gehoopt mag worden, dat het Israël tot terughoudendheid in militaire interventies beweegt.

ad 2

In het verleden dwong Israël af, dat het land veel materialen en transport daarvan tegen betaling ter beschikking stelde. Israël vernietigde met opzet grote delen van Gaza en zal er ook nog aan verdienen? Dat mag niet gebeuren.

Voor de oplossing daarvan, zie ad 3, hieronder.

ad 3

Israël heeft al aangekondigd zeer mondjesmaat toe te staan dat materialen  - zoals cement en betonijzer - Gaza binnenkomen. Ook zullen essentiële onderdelen, zoals vernietigde apparatuur voor de elektriciteitscentrale, Gaza niet in mogen. Het zogenaamde en juridisch ongeldige argument is het voorkomen van gebruik voor tunnels en andere toepassingen voor op Israël gerichte agressie. De werkelijke reden is de Gazaanse bevolking in een voortdurende staat van ellende te houden.

De VN heeft al een schatting gegeven voor de duur van de herbouw op basis van de veronderstelde Israëlische medewerking: twintig [20!] jaar.

De oplossing voor de ad 2 en ad 3 genoemde problemen is de greep op de herbouw van Gaza aan Israël te ontnemen. Daarvoor is op korte termijn onder internationale militaire bescherming een functionerende Gazaanse haven onder het beheer van de VN of de EU nodig. Militaire genietroepen moeten in staat worden geacht zeer snel een haven op pontons te realiseren. Deze maatregelen dienen als tijdelijke voorziening voor de te herstellen haven van Gaza.

ad 4

Met Nederlandse OS-middelen zijn investeringen gedaan in het Gazaanse vliegveld, de haven en twee vliegtuigen. Al deze investeringen werden door Israël vernietigd.

Daarnaast werden op de export gerichte agro-bedrijven ondersteund. Zeer regelmatig verhinderde Israël de doorvoer, één van de voorwaarden voor succesvolle export. De aardbeien, bloemen en andere bederfelijke waren stonden te rotten aan de grens met Israël. 

Israël int exportbelastingen ten behoeve van de Palestijnse overheid .Deze worden regelmatig wederrechtelijk ingehouden. Over de perioden van wanbetaling moet Israël aan de Palestijnse overheid rente betalen, 7% van de uitstaande bedragen is gangbaar en redelijk. Dit mechanisme dient overgedragen te worden aan een onafhankelijke internationale instelling.

Nederland heeft ook geïnvesteerd in apparatuur waarmee zendingen naar de Palestijnse gebieden kunnen worden doorgelicht op goederen met een mogelijke militaire toepassing. De bedoeling was aan Israël de garantie te geven dat deze transporten geen veiligheidsrisico op zouden leveren. Israël weigert de apparatuur in gebruik te nemen.

Nederland dient al deze moedwillig veroorzaakte schade op Israël te verhalen.