Professor Barbara Oomen geeft koningin Maxima twee handen.
Wat is de rol van de intelligentsia in een land dat zichzelf afficheert als democratische rechtstaat? Kort samengevat: de enige zinnige rol van wat Henk Hofland 'de politiek-literaire elite' noemt, is er nauwlettend op toezien dat de geclaimde normen en waarden worden gehandhaafd én zich publiekelijk verzetten zodra die geschonden worden. Welnu, deze rol speelt de intelligentsia in Nederland niet. Hier heerst het poldermodel, een pragmatisch systeem dat in de praktijk van alledag totalitair uitwerkt: iedereen marcheert in de pas mee en dissidenten worden gemarginaliseerd. Zelfs de fysieke houding van professor Oomen illustreert deze gezindheid. Door haar knieën zakkend voor Hare Majesteit straalt zij haar verlangen uit om in de smaak te vallen. Het plooibare academische wereldje in de polder maakt zich klein voor de macht, zelfs als dit slechts een ceremoniële functie heeft.
Die mentaliteit leidt onherroepelijk tot corruptie, in dit geval intellectuele corruptie. De grenzen van de zelfbenoemde 'politiek-literaire elite' dwingen ambitieuze academici om op het juiste moment te zwijgen als het graf. Vandaar professor Oomen's antwoord aan mij dat ze als voormalig lid van de Commissie Mensenrechten van de Adviesraad Internationale Vraagstukken en als hoogleraar Sociologie van de Mensenrechten, zich niet publiekelijk zal uitspreken tegen het recentelijk vermoorden van meer dan 500 Palestijnse kinderen en andere Israelische oorlogsmisdaden. Zij schreef gisteren:
Dank voor deze oproep. De redenen om mij niet publiekelijk (wel in mijn omgeving) uit te spreken tegen de oorlogsmisdaden van Israël zijn praktisch van aard. Ik volg de misdaden, met afschuw en ontzetting, als krantenlezer, en niet als expert (for what it’s worth). Er zijn – zo denk ik – veel mensen die veel meer weten van, en beter geëigend zijn om de publieke opinie op dit gebied te voeden dan ik.
Professor Oomen weet exact waar de grenzen liggen van een academicus die, brandend van ambitie, hogerop wil. Dus zwijgt ze over de normen en waarden van het recht waaraan zij haar inkomen en status ontleent. Nederland is een klein land met kleine mensen die elkaar allemaal kennen. Inderdaad, zij mag dan wel doorgaan voor een 'expert' maar, zoals zij zelf opmerkt 'for what it's worth.' Het was Oscar Wilde die zo treffend opmerkte dat een cynicus iemand is die overal de prijs van weet, maar van niets de waarde. Mensenrechten? Ook hier geldt voor Oomen: 'For what it's worth.' Wanneer het haar status geeft en een inkomen dan klaagt ze over het feit dat
NEDERLAND WEINIG AANDACHT VOOR MENSENRECHTEN [heeft]...
Maar zodra het haar positie kan bedreigen, zwijgt ze als de rest. Ook de Nederlandse intelligentsia holt de democratische rechtstaat uit.
Palestijns kind dat uit angst in zijn broek heeft geplast.
Wat let mevrouw Oomen om zich nu publiekelijk uit te spreken in het geval van de Israelische scherpschutters die met zichtbaar plezier een oorlogsmisdaad plegen?
We weten nu wat haar drijft. Ik kom later terug op Barbara Oomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten