Prof. dr. B. (Barbara) Oomen
Barbara Oomen is hoogleraar Sociologie van de Mensenrechten aan de Universiteit Utrecht. Per 1 april 2012 is mevrouw Oomen dean van het University College Roosevelt Academy. Haar onderzoek gaat over de wijze waarop mensenrechten werkelijkheid worden, onder andere in mensenrechtensteden. Daarnaast is zij Projectleider van Going Glocal. Eerder was mevrouw Oomen voorzitter van het Platform Mensenrechteneducatie, lid van de Staatscommissie Grondwet en lid van de Commissie Mensenrechten van de Adviesraad Internationale Vraagstukken.
Prof. mr. Egbert Myjer, bijzonder hoogleraar Mensenrechten, Vrije Universiteit Amsterdam; Nederlandse rechter bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg van 2004 tot 2012.
Waarom zwijgen deze twee Nederlandse hoogleraren mensenrechten, die er hun status en inkomen aan ontlenen, nu ze de volgende beelden zullen hebben gezien:
Waarom zwijgen Nederlandse academici over de grove mensenrechtenschendingen van Israel? Dit in tegenstelling tot de academici in grote cultuurlanden. Waarom spreken ze zich niet publiekelijk uit? Hechten professor Barbara Oomen en professor Egbert Myjer zo weinig belang aan het recht? Ik heb nu twee volstrekt willekeurige vakmensen genomen, maar de angst om kleur te bekennen geldt voor de hele polder-intelligentsia die inkomen en status verwerft aan het pleiten voor de bescherming van de mensenrechten, zolang die rechten maar niet die van de Palestijnen betreffen. Ook hier is sprake van dat opmerkelijke onderhuids racisme van de blanke Nederlander.
Professor Barbara Oomen. Blond en heel erg blank. Going Global.
Prof. mr. Egbert Myjer, ook al zo heel erg blank.
Mensenrechten
Mensenrechten zijn rechten die wereldwijd gelden voor alle mensen, overal en altijd. Ze vormen de basis voor een democratie en zorgen dat iedereen vrij en waardig kan leven. Nederland probeert mensenrechten over de hele wereld te beschermen en bevorderen.
‘NEDERLAND HEEFT WEINIG AANDACHT VOOR MENSENRECHTEN’
Nederland heeft altijd de mond vol van mensenrechten, maar de hand in eigen boezem steken is niet gebruikelijk. Als er kritiek komt op Nederland zelf, dan willen we dat niet weten. Dat constateert Barbara Oomen in haar oratie die ze vorige week vrijdag in de Middelburgse burgerzaal uitsprak.
In haar oratie is Oomen kritisch op Nederland. “In Nederland is er verbluffend weinig aandacht voor mensenrechten.” En dat terwijl Nederland zelf het idee heeft dat ze heel goed bezig is op het gebied van de mensenrechten. Het is een belangrijk onderwerp in het contact met andere landen. Maar op tal van punten blijkt dat de Nederlandse overheid zich niet houdt aan internationale verdragen. Nederland wordt regelmatig op de vingers getikt door internationale organisaties, zoals Amnesty of de VN-Comités die toezien op de naleving van verdragen. In haar oratie noemt ze een onderzoek van de VN naar de Nederlandse situatie. Op tal van punten scoort Nederland volgens dat rapport uit 2008 goed, maar ook op tal van punten slecht. Dit rapport is volgens haar niet eens in het parlement besproken.
http://www.visionair.nl/politiek-en-maatschappij/nederland-heeft-weinig-aandacht-voor-mensenrechten/
Wat let mevrouw Oomen om zich nu publiekelijk uit te spreken in het geval van de Israelische scherpschutters die met zichtbaar plezier een oorlogsmisdaad plegen?
https://www.youtube.com/watch?v=IUibXSgILv0