donderdag 4 september 2014

Robert Verhoeven


Mag ik buiten jouw verhaal ook leven
Mag ik buiten jouw verhaal voorkomen en bestaan
Mag ik buiten het geloof in de verhalen, van allen die me nimmer anders mogen dan wat hun ogen aan hen voorlogen, 'er ', zijn. 
Mag ik buiten het geloof in de verhalen, van allen die me nimmer echt bijwoonden, bewoonden,  noch in me, ......zich immer echt vertoonden, toonden,...
blijven, 
leven, 
zijn ?!
Mag ik buiten de verhalen blijven, mag ik buiten het inlijven blijven van alles wat ik niet ben,
mag ik zijn de zwijgende stem, van 'hem'
die 
ik 
ben.

Vader van Roos, ....en niet boos, daarom , alleen daarom, niet boos, wetend waarom ik daarvoor koos, om Roos, nergens anders voor,....
en zo afwezig als hem , die ik daarom h 'er' ken, in zijn aanwezigheid,....als de hare, waarin zij opgroeit, niet minder , in zijn licht

Mag ik buiten de 'verw ik keling' blijven, gewoon simpelweg ongehoord mijn gegeven verw 'er' keling zijn, van iedere veelheid ontdaan, uw zodoende ongeziene enkeling zijn,...
buiten de ' ik keling ' blijven
buiten de ' w ik kels '
de 'st ik sels' van de aaneenrijgingen, waarin ik mezelf niet herken, niet meer van mezelf ben, aan mezelf niet langer toebehoor, uitgeleend aan aantallen, die mijn stem nodig hebben voor hun eensluidend koor, 
slechts uw
'er' kenning , h 'er' inne ring , en
w 'er' kelijkheid zijn
en w 'er ' daarin gegeven , ontstaan en geboren, in de v 'er' te, aan de kim, die diep aanwezige nabijheid, achter de eensluidende koren,  gloren, 
waarin hun ongeboren  voorgrond,   tot onschuldige schelpzoekende schimmen, door de branding overstemd, verstomd, is terug en zelfs zij, zelfs zij, beluisterd zijn, ontkluisterd zijn 
en terug en thuisgebracht

Natuurlijk ben je God, slechts hem, wist je dat niet dan, wat liet je hem alleen
natuurlijk ben je God, en alleen in en door hem , 'er'  . Door niemand anders. Ken je afkomst, heden , toekomst. Ontdoe je van de sluiers.
ongehoord goed beluistert
in het zwijgend timbre van zijn stem
in zijn onvergelijkelijk onvergelijkbaar, alles onderscheidend, uiterst fijn belijnd 
uitgetekend, ontvangen, zijn, buiten de ogen die slechts in hoeveelheden stilte-loos oordeel spogen, ben je  buiten iedere optelling, buiten ieder meervoud, 'er' ,......enkelvoud, eenvoud, godvertrouwd  toevertrouwd volledig onbelet over 1 komend, maar buiten het zien dat slechts uit altijd slechts een optelling van ogen ziet, want daarbuiten, buiten die verlorenheid, is de angst, eigen aan verkochtheid, en waar het op loopt, angst voor hem, zijn allerstilste ongehoord verstilde stem, als alleen in alle zichten van , op en uit het licht aanwezig
verlost van al het gezien zijn door de verhalen waarin je mocht figureren, als het wezen dat je niet bent, nimmer was, 
opgezogen door het liegen dat als waarheid in omloop de schepping onmachtig bekrast, hongerend naar een geldigheid, die in ieder even langer dan even , in  stilte, wijkt , bezwijkt
en desalniettemin, op het ogenschijnlijk alomtegenwoordig lijken lijkt, dat zich maar geen lijk wil weten,
het lijkt op de verhalen, als geld in omloop, die jou niet verder thuis brachten, dan waar die verhalen slechts op wachten, jou  verkrachten tot, hun onderwerp zijn, en zelf nimmer ooit nog anders aan het woord komen , dan in hun verhaal. Hoe kan het weten, dat weten heet, en jou spleet, tot deelname,   weten  , dat het
geen been heeft om op te staan , die lemen reus, die spreekt in de verhalen ,waarin ze verdwenen, 
 
Oh, als de camera uitzoemt, en bij zinkend licht op een strand, bij de zwijgend aanrollende branding, die rechtbank, die omgangsbank, in hun togen, aan hun tongen en gebaren laat
hen tenslotte achter laat, als een dolend schimmenspel, dat  raaskallend als in de gangen van gekkenhuizen, nu onomhuld, door geen bouwwerk nog ondersteund, , de immer immer vastgekluisterde, vastkluisterende   verhalen, braken laat
als de spijker  die maar hamerend door zijn handen gaat, gaten, bloedend verlaten spreken laat,
een kosmos, die in verlatenheid , de ontmoeting der ontmoetingen smaakt , hen in dat licht van die uitzoem aan de branding laat , in een licht dat ondergaat, tot waar het ondergaan, opgaat

Robert Verhoeven

1 opmerking:

anzi zei

Wat een prachtige zinnen