DONDERDAG 14 JANUARI 2010
Ko Colijn. Professor. 3
Professor Ko Colijn: 'het [gaat] niet meer om de vraag of Saddam Hoessein massavernietigingswapens verbergt – niemand twijfelt daar nog aan.Nederland. Zo schnabbelt en babbelt een coterie van opportunisten zich het leven door.
Zalm leidt onderzoek naar Defensiebegroting Gepubliceerd: 26 februari 2008 10:54 | Gewijzigd: 26 februari 2008 11:40. ANP Den Haag, 26 febr. Oud-minister van Financiën Gerrit Zalm wordt voorzitter van de commissie die het onderzoek van het kabinet naar de begroting van Defensie leidt. Dit onderzoek moet leiden tot een structurele oplossing voor de financiële problemen waar het ministerie momenteel mee kampt.... In de commissie zitten verder wetenschappers als Ko Colijn, Ben Knapen...'
http://www.nrc.nl/binnenland/article1883835.ece/Zalm_leidt_onderzoek_naar_Defensiebegroting
Ko Colijn? De 'onafhankelijke defensiedeskundige' die in 2003 beweerde dat het bij de illegale inval in Irak 'niet meer [gaat] om de vraag of Saddam Hoessein massavernietigingswapens verbergt – niemand twijfelt daar nog aan,'bedoelt u die? Ja, die Ko Colijn, die er helemaal naast zat, die de propaganda van de Amerikanen keurig slikte en doorgaf, die te weinig van de achtergronden wist en weet van de Amerikaanse politiek in het Midden Oosten, en op die manier zijn publiek op het verkeerde been zette. Wie is nu die Ko Colijn in feite, deze man die overal en door iedereen ingehuurd kan worden? Van de Atlantische Commissie tot Vrij Nederland, van Clingendael tot het NOS-Journaal. Wikipedia meldt dit over hem:
Jacobus (Ko) Colijn (1951) is een Nederlands journalist en politicoloog. Colijn studeerde in 1975 af in de politieke wetenschappen (met als specialisatie internationale betrekkingen) aan de Universiteit Leiden. In 1989 promoveerde hij aan dezelfde universiteit op het proefschrift Het Nederlandse Wapenexportbeleid. Sinds 1978 is hij verbonden aan het weekblad Vrij Nederland. Hij schrijft vaak over Nederlandse defensie-aangelegenheden en is inmiddels een veelgevraagd deskundige inzake algemene defensie- en terrorisme-onderwerpen voor de Belgische en Nederlandse televisie en radio, voor bijvoorbeeld de actualiteitenrubriek NOVA. Ook treedt hij vaak op in het NOS Journaal.Daarnaast is Colijn docent bestuurskunde aan de Faculteit Sociale Wetenschappen van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Sinds 1 juni 2006 is hij bijzonder hoogleraar internationale betrekkingen, in het bijzonder mondiale veiligheidsvraagstukken, aan dezelfde faculteit. De leerstoel is ingesteld door het Nederlands Genootschap voor Internationale Zaken (NGIZ). Voorts is hij werkzaam als senior onderzoeksmedewerker bij het Instituut Clingendael.
Zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ko_Colijn
En een van zijn opdrachtgevers bericht dit:
Ko Colijn (1951) werkt sinds 1978 bij Vrij Nederland. Hij schrijft over alles wat met oorlog en vrede te maken heeft: de koude oorlog, internationale wapenhandel, buitenlandse politiek, internationale organisaties als de VN of het Strafhof in Den Haag, oorlogen (Iran-Irak, Balkan, Afghanistan), terrorisme en de War On Terror. Hij is bijzonder hoogleraar Internationale betrekkingen, in het bijzonder mondiale veiligheidsvraagstukken aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Daarnaast is hij onder meer als onderzoeker/docent verbonden aan Instituut Clingendael en de postdoctorale opleiding Journalistiek van de Erasmus Universiteit. Hij is voorzitter van de afdeling-Rotterdam van Nederlands Genootschap voor Internationale Zaken.
Colijn treedt op als onafhankelijk defensiedeskundige in diverse radio- en televisieprogramma’s (NOS Journaal, Nova, het Radio-1 Journaal, Oog op Morgen, de VRT-radio, BNR en Australian Special Broadcasting). Zijn dissertatie Het Nederlandse Wapenexportbeleid verscheen bij uitgeverij Nijgh (1989). Hij is bestuurslid van het Nederlands Genootschap voor Internationale Zaken en juryvoorzitter van de Prix de Roef van het NOS-Journaal, de jaarlijkse prijs voor de beste buitenlandreportage.
Zie: http://www.vn.nl/Opiniemakers/Ko-Colijn.htm
Vooral ook het volgende feit is opmerkelijk: Ko is 'juryvoorzitter van de Prix de Roef van het NOS-Journaal, de jaarlijkse prijs voor de beste buitenlandreportage.'Hoe kan dat nu? Iemand die zijn publiek zo langdurig dermate verkeerd heeft voorgelicht, niet over een of ander akkefietje maar over een buitengewoon ernstige zaak van leven en dood, oorlog en vrede, kan toch niet de kwaliteit van andermans werk beoordelen? Jawel, dat kan in Nederland waar een zelfbenoemde kongsi elkaar lauwert zolang men zich maar conformeert aan de nonsens die doorgaat voor deskundigheid. Kijk maar naar Ko. Je kunt er in Nederland zelfs professor mee worden en de regering adviseren. Een fluitje van een cent, benoemingen lopen via cooptatie, ons kent ons, een beetje intellectuele corruptie, een beetje de andere kant opkijken, een beetje smoezen en dan vangen. In Italie heet dat corruptie, in Nederland heet dat poldermodel. Ik heb als journalist van nabij tientallen van dit soort hansworsten carriere zien maken. De enige vereiste is dat je je conformeert, voor de rest hoef je geen speciale talenten te hebben. Kijk maar naar 'opiniemaker'Ko. Het probleem is alleen dat mede als gevolg van zijn misinformatie meer dan 1,3 miljoen Irakese burgers om het leven zijn gekomen, meer dan 2,5 miljoen Irakese burgers naar het buitenland zijn gevlucht, Irak nu veranderd is in etnisch gezuiverde regio's, en de chaos er totaal is. De propaganda die Colijn maakte heeft voor hem geen negatieve consequentie gehad. Integendeel zelfs, hij wordt steeds meer gevraagd. De enigen die lijden onder de misinformatie die Ko en zijn kornuiten verspreidden zijn de burgers van Irak en de vaak zwaar gewonde gewone soldaten. En nog houdt Ko, deze zwetskous, zijn mond niet. Een onbeschaamde kwast, maar zo werkt het nu eenmaal in de polder.
Iemand die de plank voorafgaand aan de illegale inval in Irak zo missloeg heeft natuurlijk zijn strepen verdient en wordt daarom ook opnieuw uitgenodigd door de commerciele massamedia om zijn propaganda weer eens te verspreiden.
Meer over professor Ko:
De pedanterie waarmee journalist/adviseur/schnabbelaar/professor Ko Colijn schrijft is stuitend. De NRC wees gisteren terecht op de merkwaardigheid dat Colijn in zijn VN-column 'suggereert alle 550 pagina's van het (Davids) rapport te hebben kunnen lezen.' En het kan natuurlijk niet dat hij in een uur of twaalf al die pagina's heeft gelezen en er ook nog eens een oordeel over kon schrijven, laat staan een bezonken oordeel dat in een relevante context wordt geplaatst. Leest u deze woorden van Ko:
In een keurig land moet het in parlement verantwoording worden afgelegd over alles, en zeker over oorlog en vrede. Artikel 100 van de Grondwet zegt dat een buitenlandse operatie aan het parlement gemeld moet worden. Niet allemaal: als het gaat om pure zelfverdediging niet, nood breekt wet, maar als het gaat om inzet van de krijgsmacht ter bevordering van de internationale rechtsorde wel. Desnoods achteraf, maar het moet. Als iets jammerlijk fout is gegaan is het onderzoek ook nuttig om zondebokken aan te wijzen, want een democratie bestaat niet zonder verantwoordelijke politici...Atlantische reflex
De commissie-Davids velt ongemeen harde conclusies. Lees zelf de 550 pagina’s, en kom dan zelf uit op het verdict dat het doel de middelen moest heiligen. De informatiepositie van de inlichtingendiensten, het volkenrecht, de informatieplicht aan de Tweede Kamer, de woordkeus en timing van (niet-)gegeven informatie en argumenten, de selectieve omgang met de rapporten van de UNMOVIC-wapeninspecteurs, alles was ondergeschikt aan de keus die door de commissie wordt toegeschreven aan de vroege ‘Atlantische reflex’ (overigens nogal tendentieus gecontrasteerd met ‘een op Europa gerichte houding’).
Sommigen kwalificeerden dat achteraf als tunneldenken. Fout, als dat woord blikvernauwing inhoudt. Er was sprake van doeldenken, en de rest was consequent instrumenteel. Als er al sprake was van een tunnel, dan van een open tunnel waar allerlei vreemde argumenten mochten binnendringen om de rit te eindigen waar hij moest eindigen. Parlement verzakt, volkenrecht scheefgevijzeld. De switch, halverwege van de massavernietigingswapens naar het volkenrechtelijke constructum, is daarvan het sprekendste voorbeeld.
En is er, ten slotte, nu één grote vraag die blijft liggen (en die naar mijn mening niet door de parlementaire enquête kan worden opgelost)? Ja, dat is, met de allesreiniger achter de hand, de klassieke vraag of de buitenlandse politiek inderdaad het eerste en laatste woord mag hebben. Ook over de val van de premier.
De commissie-Davids velt ongemeen harde conclusies. Lees zelf de 550 pagina’s, en kom dan zelf uit op het verdict dat het doel de middelen moest heiligen. De informatiepositie van de inlichtingendiensten, het volkenrecht, de informatieplicht aan de Tweede Kamer, de woordkeus en timing van (niet-)gegeven informatie en argumenten, de selectieve omgang met de rapporten van de UNMOVIC-wapeninspecteurs, alles was ondergeschikt aan de keus die door de commissie wordt toegeschreven aan de vroege ‘Atlantische reflex’ (overigens nogal tendentieus gecontrasteerd met ‘een op Europa gerichte houding’).
Sommigen kwalificeerden dat achteraf als tunneldenken. Fout, als dat woord blikvernauwing inhoudt. Er was sprake van doeldenken, en de rest was consequent instrumenteel. Als er al sprake was van een tunnel, dan van een open tunnel waar allerlei vreemde argumenten mochten binnendringen om de rit te eindigen waar hij moest eindigen. Parlement verzakt, volkenrecht scheefgevijzeld. De switch, halverwege van de massavernietigingswapens naar het volkenrechtelijke constructum, is daarvan het sprekendste voorbeeld.
En is er, ten slotte, nu één grote vraag die blijft liggen (en die naar mijn mening niet door de parlementaire enquête kan worden opgelost)? Ja, dat is, met de allesreiniger achter de hand, de klassieke vraag of de buitenlandse politiek inderdaad het eerste en laatste woord mag hebben. Ook over de val van de premier.
Dossier-Rapport-Commissie-Davids.htm">Zie ook het dossier Rapport Commissie Davids
Met andere woorden: wanneer Colijn nu het voor de hand liggende gegeven benadrukt dat 'in een keurig land moet in het parlement verantwoording worden afgelegd over alles, en zeker over oorlog en vrede,' dan ontkomt hij niet aan zelfkritiek. Immers, in een democratie heeft de zogeheten 'vrije pers' de taak om de macht te controleren en niet om klakkeloos propaganda door te geven, zoals in het geval van Irak Colijn keer op keer deed. Een parlementaire democratie kan niet fatsoenlijke functioneren zonder een tegenmacht die de macht genadeloos in de gaten houdt. Al was het maar omdat zoals de befaamde Britse historicus Lord Acton stelde: 'Power corrupts and absolute power corrupts absolutely.' Doet de zogeheten'vrije pers' haar werk niet naar behoren dan krijgt men situaties waarbij een agressieoorlog die in strijd is met het VN-handvest en het internationaal recht door de propaganda van schnabbelaars als Colijn verkocht wordt als onvermijdelijk en terecht.'Saddam Hoessein [verbergt] massavernietigingswapens – niemand twijfelt daar nog aan.'
Die uitspraak van Colijn was een aperte leugen, want daarover was wereldwijd genoeg gepubliceerd, in Nederland onder andere door mij. Maar mijn informatie, die ik op mijn beurt weer van goed geinformeerde buitenlandse bronnen had, paste niet de officiele propaganda zoals die door Colijn en de zijnen werd verspreid en werd dus als irrelevant beschouwd door de Nederlandse commerciele media. Welnu, als gevolg van ondermeer die propaganda zijn naar schatting 1,3 miljoen Irakese burgers om het leven gekomen, zijn meer dan 2,5 miljoen Irakese burgers naar het buitenland gevlucht, is Irak nu veranderd in etnisch gezuiverde regio's, en is de chaos er totaal. Het past Colijn niet om nu net te doen alsof dit allemaal het resultaat is van foutief opererende politici, hij en de andere propagandisten zijn even verantwoordelijk voor het grootscheepse leed dat het Westen heeft aangericht. Beseft Colijn dat? Ik bedoel de New York Times heeft een mea culpa uitgesproken nadat was gebleken hoe propagandistisch hun berichtgeving was geweest in de aanloop naar de illegale invasie. En ook de Washington Post heeft zich verontschuldigd. Maar de pers in Nederland? Eerder al schreef ik dit daarover:
De Nieuwe Reporter: Volgens defensiedeskundige Ko Colijn is het achteraf altijd makkelijk om gelijk te hebben. "Veel van de scepsis was niet gebaseerd op feiten. Ik heb destijds op integere gronden een positie ingenomen. Ik zie geen reden om daar nu op terug te komen." Colijn wilde best toegeven dat hij zich had vergist in de presentatie die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell in februari 2003 had gegeven in de Veiligheidsraad. Maar dat er sprake zou zijn geweest van ''een toneelstukje waar een 4 Havo-scholier doorheen kon kijken'' – zoals Van Rossem suggereerde – dat klopte zeker niet.' Omdat Jan en alleman was uitgenodigd behalve ik, besloot ik om Colijn's geheugen dan maar via mijn weblog wat op te frissen. Ik schreef: 'Ko, ik kan je vertellen dat mijn Amerikaanse collega's van de alternatieve pers onmiddellijk wisten dat ze geflest werden. Ik trouwens ook. Veel van de scepsis was niet gebaseerd op feiten? Alle scepsis is, zodra het over politici gaat, altijd gebaseerd op feiten. Heb je dan nooit iets van bijvoorbeeld I.F. Stone gelezen? En wie gaat er nu over scepsis spreken als is aangetoond dat je te onnozel was om ook maar een greintje scepsis te hebben toen de neoconservatieven vertelden dat Irak elk moment kon toeslaan met massavernietigingswapens. Ik kan je in mijn herinering nog steeds rechts aan die NOS tafel zien babbelen. Je was een aanfluiting, een travestie van een echte journalist. En nu nog zeuren ook over andermans terechte scepsis die op NIETS gebaseerd zou zijn, terwijl de sceptici in alles gelijk hebben gekregen. Lees deze drie artikelen van me eens, geschreven voor het tijdschrift de Humanist in de tijd dat jij jezelf en je publiek in de luren liet leggen door Colin Powell en wel omdat je de feiten niet wilde weten. En waarom wilde je die niet weten? Omdat je het spel meespeelt, omdat je de grenzen van de officiele versie maar al te goed kent, omdat je erbij wilt horen, omdat je financieel afhankelijk van je praatjes bent, omdat je de consensus niet durft te doorbreken en natuurlijk omdat je een oliebol bent. Lees de feiten nou eens.
http://home.planet.nl/~houck006/oorlogomolie.pdf http://home.planet.nl/~houck006/oliesel2.pdfhttp://home.planet.nl/~houck006/oliesel3.pdf'
Colijn stelde tijdens de evaluatie dat zijn conclusie van destijds – dat Irak mogelijk wél over massavernietigingswapens beschikte -- volgde uit het ‘jarenlang doorworstelen’ van vele documenten en het raadplegen van diverse experts. Hoe komt het toch dat ik na 'jarenlang' lezen 'van vele documenten en het raadplegen van diverse experts' tot een tegenovergestelde conclusie kwam? Dat is simpel: Colijn zocht wat hij wilde horen. Tunnelvisie heet dat. En waarom zocht hij alleen dat wat hij wilde vernemen? Omdat hij een ideologisch georienteerde professor is, die maar al te goed weet waar de grenzen van de consensus en de geldverschaffing liggen. Bovendien beweerde Ko Colijn niet 'dat Irak mogelijk wel over massavernietigingswaopens beschikte,' welnee, hij beweerde met grote stelligheid dat 'niemand daar nog aan [twijfelt],'daarmee bedoelend iedereen die het publiek bedroog.
De vraag waarom Vrij Nederland deze Ko Colijn een geschikte figuur vindt om zich over het rapport Davids uit te spreken legde ik voor aan VN-redacteur Thijs Broer, die de pech had mij net aan de lijn te krijgen. Hij antwoordde diplomatiek: 'Dat is een heel belangwekkende vraag.' En nu maar afwachten wat het antwoord gaat worden. Meer over Colijn later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten