dinsdag 27 augustus 2013

Syria 141

De Democratie in Actie.

In De Opstand der Horden schreef de beroemde Spaanse filosoof Ortega Y Gasset al in 1929:

De bureaucratisering van het leven veroorzaakte de algehele verarming ervan -- in alle opzichten. De rijkdom verminderde... Toen heeft de Staat, om in zijn behoeften te voorzien, de bureaucratisering van het menselijk bestaan nog versterkt. Deze volgende fase van de bureaucratisering is de militarisering van de maatschappij. De eerste levenseis van de Staat is zijn krijgsuitrusting, zijn leger. De Staat is bovenal bewerker van veiligheid (de veiligheid waaruit de massamens ontstaat, vergeet dit niet). Daarom is hij, voor alles, een leger...

Men ziet nu wel hoe tegenstrijdig en tragisch het verloop van het Staats-exclusivisme is. De maatschappij creeerde de Staat, als een hulpmiddel, om beter te kunnen leven. Vervolgens stelde de Staat zich boven de maatschappij en moest deze leven ten dienste van de Staat... 

Er is... alle reden te vrezen dat onder de heerschappij van de horden de Staat het op zich zal nemen de onafhankelijkheid van de enkeling, van de groep te niet te doen, en dat aldus de toekomst geheel zal veranderen...

Het is... heel naief van de mensen 'der orde' te denken dat deze 'machten voor de openbare orde,' die voor de handhaving van deze orde in het leven zijn geroepen, tevreden zullen blijven met het voorschrijven van die bepalingen waaraan hun stichters de voorkeur geven. Het is onvermijdelijk dat zij zelf de regelingen zullen bepalen en voorschrijven -- en dit zullen natuurlijk de regelingen zijn die hun het best schikken.


1929 dus. 84 jaar en vele oorlogen later verscheen, deze week, een analyse van  

William I. Robinson is professor of sociology, global and international studies, and Latin American studies at the University of California at Santa Barbara 

Hij constateert:

In "Policing the Crisis," the classic 1978 study conducted by noted socialist and cultural theorist Stuart Hall and several colleagues, the authors show how the restructuring of capitalism as a response to the crisis of the 1970s - which was the last major crisis of world capitalism until the current one hit in 2008 - led in the United Kingdom and elsewhere to an "exceptional state," by which they meant a situation in which there was an ongoing breakdown of consensual mechanisms of social control and a growing authoritarianism. They wrote:

This is an extremely important moment: the point where, the repertoire of hegemony through consent having been exhausted, the drift towards the routine use of the more repressive features of the state comes more and more prominently into play. Here the pendulum within the exercise of hegemony tilts, decisively, from that where consent overrides coercion, to that condition in which coercion becomes, as it were, the natural and routine form in which consent is secured. This shift in the internal balance of hegemony - consent to coercion - is a response, within the state, to increasing polarization of class forces (real and imagined). It is exactly how a 'crisis of hegemony' expresses itself … the slow development of a state of legitimate coercion, the birth of a 'law and order' society … the whole tenor of social and political life has been transformed by [this moment]. A distinctively new ideological climate has been precipitated (Policing the Crisis, pp. 320-321).

This is an accurate description of the current state of affairs. We are witnessing transitions from social-welfare states to social-control states around the world. We are facing a global crisis that is unprecedented, given its magnitude, its global reach, the extent of ecological degradation and social deterioration, and the sheer scale of the means of violence. We truly face a crisis of humanity; we have entered a period of great upheavals, of momentous changes and uncertainties. This systemwide crisis is distinct from earlier such episodes of world crisis in the 1930s or the 1970s precisely because world capitalism is fundamentally different in the early 21st century.


Toen ik eind jaren zeventig Stuart Hall interviewde waarschuwde hij dat alles erop wees dat een moderne variant van het fascisme voor de deur stond. Hij heeft helaas gelijk gekregen.


Geen opmerkingen:

"Israel is burning children alive"

Khalissee @Kahlissee "Israel is burning children alive" "You are destroying this country shame on all of you" Ex U.S. ...