Study Group members Jeanine Jerkovic (American), Sheila Sitalsing (Dutch), and Friederike Stützle-Dahns (German)
Volgens Sheila Sitalsing gaan de 'in Hummers rondtuffende revolutionairen met Rolex' onder aanvoering van president Hugo Chavez 'ondemocratisch' te werk. Ze suggereert dat de armen veel beter af zouden zijn met de rechtse presidentskandidaat Henrique Capriles. Sitalsing doet het voorkomen alsof zij veel beter weet wat goed is voor de Venezulaanse kiezers dan de bevolking zelf, die opnieuw voor Chavez heeft gekozen. Uit officiele cijfers van de VN en de Wereldbank blijkt dat de armoede onder het bewind van de 'revolutionairen met Rolex' meer dan gehalveerd is en de werkloosheid bijna gehalveerd. En dit alles terwijl onder rechts in de twintigste eeuw de armoede wijd verspreid was in het corrupte Venezuela en dat terwijl het land al honderd jaar olie produceert en de grootste oliereserves ter wereld bezit.
Om te bepalen hoe 'democratisch' een land is stel ik voor dat we kijken in hoeverre die 'democratie' gesteund wordt door de bevolking. Laten we de Verenigde Staten als voorbeeld nemen, de machtigste 'democratie' ter wereld dat meent het recht te hebben om overal ter wereld met een overmaat aan geweld dit systeem te mogen opleggen. Wat is het opkomstcijfer in de VS bij presidentsverkiezingen? Dat is de afgelopen halve eeuw niet indrukwekkend geweest, doorgaans iets meer dan 50 procent. Tijdens de verkiezing van Obama in 2008, de zogeheten 'populaire kandidaat' die 'change we can believe in' beloofde, kwam 43,2 procent van de Amerikaanse kiesgerechtigden niet opdagen omdat men niet echt meer in de Amerikaanse 'democratie' gelooft. http://www.infoplease.com/ipa/A0781453.html
Daar steken de cijfers van de laatste verkiezing van Hugo Chavez opvallend scherp tegen af. 'On October 7, Venezuelans turned out in record numbers. Over 80% of registered voters showed up. Turnout was so great, many waited hours to exercise their franchise.' http://sjlendman.blogspot.nl/2012/10/venezuelan-electoral-postmortems.html
De enige serieuze conclusie moet zijn dat de Venezulaanse bevolking veel meer vertrouwen heeft in het democratisch gehalte van hun staat dan de bevolking van de VS in Washington. Dat is niet vreemd aangezien er meer dan 40 miljoen onder de armoedegrens leeft, terwijl 1 procent van allerrijksten er meer dan 40 procent van alle rijkdom in handen heeft weten te krijgen.
Zou mevrouw Sitalsing ooit durven schrijven dat de VS 'ondemocratisch' bestuurd wordt en dus geen enkele aanspraak zou mogen doen op het 'recht' om met massaal geweld overal ter wereld in te grijpen? Zou mevrouw Sitalsing het neoliberale systeem dat de VS en de wereld in zijn greep houdt ooit fundamenteel durven te bekritiseren? In beide gevallen is het antwoord: nee, geen sprake van. Integendeel zelfs, de in de voormalige kolonie Suriname geboren Sheila Sitalsing is een spreekbuis van de blanke westerse macht, kennelijk in de overtuiging dat 'if you can't beat them, join them.' Ze vindt het heerlijk om 'op de schoot' van elke neoliberaal 'te zitten' om in haar eigen terminologie te blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten