Dit is Birgit Donker, de directeur/hoofdredacteur van de NRC, wier allereerste opdracht is om zoveel mogelijk winst te maken voor de eigenaren van de krant. Via de journalistiek. Ik stel dit met enige klem aangezien Birgit haar avondblad aanprijst als '
de slijpsteen voor de geest'.
4 april van dit jaar schreef ik dit:
De directeur/hoofdredacteur van de NRC, Birgit Donker... verklaart in het laatste nummer van het NRC-maandblad M: 'Ik zal niet zeggen dat de papieren krant het eeuwige leven heeft. De drager maakt niet zoveel uit. Of het nou inkt of papier is of pixels op het scherm. De kwaliteitsjournalistiek blijft wel van alle tijden.' Opmerkelijk is dat mevrouw Donker werkelijk van mening is dat de NRC kwaliteitsjournalistiek bedrijft, met andere woorden, journalistiek op wereldniveau. Ze meent serieus dat 'onze economiesectie echt ontzettend goed [is], zo niet beter' dan de International Herald Tribune. Slechts 1 voorbeeld: dit schreef ik op acht oktober vorig jaar:
Gisteren legde Egbert Kalse, economisch redacteur van nrc.next, de financiele crisis als volgt uit voor de leek: 'Jij vraagt je natuurlijk af waarom jouw bank in Nederland in hemelsnaam in Amerikaanse hypotheken gaat beleggen? Dat komt omdat ze dachten daar meer geld mee te kunnen verdienen dan met andere beleggingen. Iedereen (dan bedoel ik voor de verandering maar weer eens echt iedereen) dacht dat de huizenprijzen in Amerika altijd zouden blijven stijgen. Dom natuurlijk, maar zo was het wel. En omdat iedereen dat dacht, dacht ook iedereen dat het wel veilig was daarin te beleggen. Niet dus.'
Met andere woorden: een foutje van iedereen, de bankiers, de politici en de overgrote meerderheid van de journalisten die al jaren het gespeculeer met geld dat er niet is hebben toegejuicht zodra er op de beurs weer een record werd gebroken.
Maar Egbert is niet goed geinformeerd. De lezers die de afgelopen drie jaar de rubriek Het Neoliberale Geloof op deze weblog hebben gelezen, weten dat bepaalde Amerikaanse deskundigen hier allang voor hebben gewaarschuwd. Een voorbeeld van iemand die al lang geleden met klem waarschuwde:
'On Sept. 7, 2006, Nouriel Roubini, an economics professor at New York University, stood before an audience of economists at the International Monetary Fund and announced that a crisis was brewing. In the coming months and years, he warned, the United States was likely to face a once-in-a-lifetime housing bust, an oil shock, sharply declining consumer confidence and, ultimately, a deep recession. He laid out a bleak sequence of events: homeowners defaulting on mortgages, trillions of dollars of mortgage-backed securities unraveling worldwide and the global financial system shuddering to a halt. These developments, he went on, could cripple or destroy hedge funds, investment banks and other major financial institutions like Fannie Mae and Freddie Mac.The audience seemed skeptical, even dismissive. As Roubini stepped down from the lectern after his talk, the moderator of the event quipped, "I think perhaps we will need a stiff drink after that." People laughed — and not without reason. At the time, unemployment and inflation remained low, and the economy, while weak, was still growing, despite rising oil prices and a softening housing market. And then there was the espouser of doom himself: Roubini was known to be a perpetual pessimist, what economists call a "permabear." When the economist Anirvan Banerji delivered his response to Roubini’s talk, he noted that Roubini’s predictions did not make use of mathematical models and dismissed his hunches as those of a career naysayer.'
Maar naar deze deskundigen luisterden Egbert Kalse en de meeste andere journalisten niet. Sterker nog, deze deskundigen werden gemarginaliseerd omdat ze buiten de officieel erkende consensus stonden. Een 'permabear' werd je dan denigrerend genoemd.
Wat ronduit absurd is, is het feit dat economisch redacteuren als Egbert Kalse nu opgevoerd worden als deskundigen, die de oorzaak van de luchthandel gemakshalve als ''dom'' afdoen.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/04/de-nuance-van-de-nrc-100.html
Het is duidelijk dat mevrouw Donker onzin verkondigt. Op zich is dat niet zo'n probleem. Wat veel erger is dat zij volhardt in haar nonsens. In plaats van haar redactie aan te sporen werkelijk onderzoek te verrichten, blijft haar krant de propaganda verspreiden over bijvoorbeeld de financiele crisis. Nooit zult u dit verhaal, zoals gepubliceerd in de Rolling Stone, in de NRC lezen. Nooit zal de NRC de luchthandel zo genadeloos ontleden, om de eenvoudige reden dat mevrouw Donker er niet allereerst zit om journalistiek te bedrijven, maar om winst te maken voor haar opdrachtgevers. Daarom is ze ook directeur gemaakt. Dus dit zult u in 'de slijpsteen voor de geest' niet lezen:
'The Great American Bubble Machine
Matt Taibbi on how Goldman Sachs has engineered every major market manipulation since the Great Depression
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/07/het-neoliberale-geloof-455.html
Directeur/hoofdredacteur Donker lijkt veel meer op deze mevrouw: Washington Post Publisher and Chief Executive Officer Katharine Weymouth. Leest u maar:
Washington Post Offered Lobbyists Paid Access
http://www.truthout.org/070209R
Dit is Birgit Donker, de directeur/hoofdredacteur van de NRC, wier allereerste opdracht is om zoveel mogelijk winst te maken voor de eigenaren van de krant. Via de journalistiek. Ik stel dit met enige klem aangezien Birgit haar avondblad aanprijst als 'de slijpsteen voor de geest'. 
6 opmerkingen:
En al dit moois leidt tot
http://www.rtl.nl/(/financien/rtlz/nieuws/)/components/financien/rtlz/2009/weken_2009/27/0703_1000_werkloosheid_vs_16,5_procent.xml
Een zeer uitgebalanceerde samenstelling van het Obamakabinet garandeert de rechten van de kleine man
http://www.counterpunch.org/andrew07022009.html
Michael Hudson had in mei 2006 al een artikel in Harper's Magazine getiteld "The new road to serfdom: An illustrated guide to the coming reals estate collapse'. Veel duidelijker kun je niet zijn. Hudsons commentaar is wat mij betreft veel transparanter dan dat van Roubini omdat hij begrijpelijke uitleg geeft. Een andere Amerikaanse econoom die al jaren zeer overtuigend waarschuwde voor de huizenluchtbel is natuurlijk Dean Baker.
Hudson zegt altijd dat de 'Wall Street' insiders verdomd goed wisten dat de crash zou komen.
Als Kalse spreekt over "iedereen" is dat ofwel een bewuste deceptie of hij weet echt niet beter. Persoonlijk denk ik het laatste. Chomsky heeft er herhaaldelijk op gewezen dat met name zij die deel uitmaken van de machtselite of optreden als haar dienaren, vaak het meest geindoctrineerd zijn.
Je hebt gelijk Stan, de pretenties van NRC zijn volslagen misplaatst.
NRC: Een coup volgens het boekje – bijna
"een klassieke militaire staatsgreep"
"Dat verliep goed voorbereid"
Ralph McGehee, a senior CIA operations officer in the 1960s, describes the terror of Suharto's takeover in 1965-6 as "the model operation" for the US-backed coup that got rid of Salvador Allende in Chile seven years later.
...
The deal was that Indonesia under Suharto would offer up what Richard Nixon had called "the richest hoard of natural resources, the greatest prize in south-east Asia". In November 1967 the greatest prize was handed out at a remarkable three-day conference sponsored by the Time-Life Corporation in Geneva. Led by David Rockefeller, all the corporate giants were represented: the major oil companies and banks, General Motors, Imperial Chemical Industries, British American Tobacco, Siemens, US Steel and many others. Across the table sat Suharto's US-trained economists who agreed to the corporate takeover of their country, sector by sector. The Freeport company got a mountain of copper in West Papua. A US/European consortium got the nickel. The giant Alcoa company got the biggest slice of Indonesia's bauxite. America, Japanese and French companies got the tropical forests of Sumatra. When the plunder was complete, President Lyndon Johnson sent his congratulations on "a magnificent story of opportunity seen and promise awakened". Thirty years later, with the genocide in East Timor also complete, the World Bank described the Suharto dictatorship as a "model pupil".
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/jan/28/indonesia.world
Paul,
dat is inderdaad ook de reden dat Roubini wel en Hudson niet in tenten als CNN, Wall Street Journal, NYT e.d. zal worden opgevoerd (voor zover ik weet). Hudson schuwt niet de rat bij zijn staart te pakken en zijn analyse uit te leggen dat de financiele sector (banken, onroerend goed en de verzekeraars van de voornoemde twee) extraherend en parasiterend werken op de productieve economie. Dit inzicht was, zo legt Hudson elke keer weer geduldig uit, al in Babylonie bekend duizenden jaren geleden, maar door de dominantie van de Wall Street-bebrilde economen in de academische wereld en de zuivering van die wereld door de Chicago'ers en de Washington consensus-neoliberalen van alle ongewenste elementen, zijn we dat een beetje vergeten.
Daarnaast noemt Hudson ook Marx de laatste klassieke econoom, en dat is natuurlijk een beetje link, vandaar dat ze liever Roubini hebben die er niet bij vertelt dat de "bailouts" de grootste fraude uit de wereldgeschiedenis zijn.
Ik vraag me dus af of Michael Hudson uberhaupt ooit in de NRC is *genoemd*, al was het maar in een bijzin. Hij is in de Amerikaanse alternatieve media "ontdekt" nadat hij toch al een paar decennia gelijk bleek te hebben gehad. Democracy Now, KPFA, Global Research, Counterpunch, ik ga er ook maar vanuit dat dit soort media bij wijze van principe niet worden geraadpleegd door de intellect-juwelen van de NRC.
Op de Iraanse staatstelevisie was het economisch nieuws nota bene gevarieerder dan hier.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald hoor Birgit!
Enorm boeiend dat Truthout-artikel over de insider-"Salons" van de Washington Post. Hoe hol de ontkenningen klinken vanuit de organisatie. Brauchli die zegt dat hij het lezerspubliek te dienen heeft ipv de sponsors. Vlees geworden persiflage...
Een reactie posten