Bas den Hond van Trouw 3

Bas, voordat je mijn vragen beantwoord, lees even de context van de gebeurtenissen in Honduras.

'In april en mei gingen verscheidene aanklagers en anderen in hongerstaking om het aftreden te eisen van de procureur-generaal die ze beschuldigden van corruptie en het dwarsbomen van een aantal belangrijke anticorruptiezaken. In september werd Luis Santos, een van de aanklagers die in hongerstaking was gegaan en die overheidsbescherming had gekregen, neergeschoten en ernstig gewond door een onbekende belager/schutter. Op verzoek van de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten werden beschermingsmaatregelen aangescherpt. Eind 2008 was de procureur-generaal nog niet afgetreden.

UNAIDS berichtte dat 0,7 procent van de bevolking besmet was met hiv. In een rapport aan de Algemene Vergadering van de VN in februari maakte de regering bekend dat het aantal hiv-gevallen binnen de Garifuna-gemeenschappen was teruggelopen. Ondanks recent bewijs voor een teruglopend aantal hiv-infecties was volgend UNAIDS tien procent van de vrouwelijke prostituees besmet met hiv.

In december stelde de president per decreet een compensatieprogramma in om slachtoffers van mensenrechtenschendingen en misdrijven tegen de menselijkheid tussen 1980 en 1993 schadeloos te stellen.

Mensenrechtenverdedigers

Ten minste drie mensenrechtenverdedigers werden gedood; talloze anderen werden aangevallen en bedreigd.

In september werden twee politieagenten in burger door universiteitsmedewerkers betrapt bij het nemen van foto’s en vastgehouden. De agenten bleken een lijst genaamd ‘pressiegroepen’ bij zich te hebben met daarop de gegevens van circa 135 mensenrechtenverdedigers, vakbondsactivisten, religieuze leiders en enkele overheidsfunctionarissen. De politieagenten werden gearresteerd en de adjunct-directeur van de Inlichtingen- en Analyse-eenheid van de politie werd geschorst. In oktober werden de agenten vrijgelaten en werden de aanklachten tegen hen ingetrokken; de adjunct-directeur was eind 2008 nog geschorst.

*In juni werd Irene Ramírez, leider van een organisatie voor plattelandsarbeiders, doodgeschoten in de stad Trujillo (provincie Colón). Hij had het voortouw genomen bij een geschil om land. De dag vóór zijn dood had hij een radio-interview gegeven waarin hij de autoriteiten vroeg een onlangs aangenomen wet inzake landhervormingen ten uitvoer te leggen. Eind 2008 stonden twee mannen terecht wegens de moord op Ramirez.

Arbeidersrechten – vakbondsactivisten

Vakbondsactivisten werden bedreigd en aangevallen; ten minste drie van hen werden gedood.

*Altagracia Fuentes, Virginia García de Sánchez en Juan Bautista – respectievelijk algemeen-secretaris, eerste officier en chauffeur van de Confederatie van Hondurese Arbeiders – werden in april doodgeschoten terwijl ze naar de stad El Progreso (provincie Yoro) reden. Ooggetuigen verklaarden dat de daders, die bivakmutsen droegen, naast de auto gingen rijden en de inzittenden met machinegeweren onder vuur namen. In juni vaardigden de autoriteiten arrestatiebevelen uit tegen elf personen; geen van hen was eind 2008 gearresteerd. Leden van het Openbaar Ministerie beweerden dat het ging om een gewapende roofoverval; anderen waren van mening dat de vrouwen vermoord waren omdat ze hadden geprobeerd vakbonden op te richten in assemblagefabrieken.

*Lorna Redell Jackson en Juana Maldonado Gutiérrez, leiders van de vakbond binnen het bedrijf Alcoa Fujukura (Sindicato de Trabajadores de la empresa Alcoa Fujukura Limitada, SITRAFL) werden in september neergeschoten door twee onbekende schutters op een motorfiets in de stad El Progreso (provincie Yoro). In oktober werd Lorna Redell Jackson telefonisch met de dood bedreigd. SITRAFL had ruchtbaarheid gegeven aan schendingen van werknemersrechten bij een bedrijfssluiting.

Geweld tegen vrouwen en meisjes

Volgens het Openbaar Ministerie werden in 2008 312 vrouwen vermoord. Diverse organisaties startten in november een campagne waarin ze de autoriteiten verzochten het toenemend aantal moorden op vrouwen een halt toe te roepen. Ze vroegen de autoriteiten meer middelen uit te trekken voor het onderzoeken en vervolgen van zaken, wetswijzigingen door te voeren, en meer informatie openbaar te maken over het vermoorden van vrouwen. Daarnaast riepen vrouwenorganisaties de overheid op strenger op te treden tegen het veelvoorkomende huiselijk geweld.

Straffeloosheid

Aan de voornaamste aanbeveling van de VN-Werkgroep inzake Gedwongen of Onvrijwillige Verdwijningen, die de regering verzocht een uitgebreid onderzoek in te stellen naar gedwongen verdwijningen gedurende de jaren tachtig en negentig, was eind 2008 geen gevolg gegeven. De werkgroep deed in 2007 verslag van 125 onopgehelderde gevallen van verdwijning.

In juli werden vier politieagenten schuldig bevonden aan de moord in 2006 op Heraldo Zuñiga en Roger Iván Cartagena, beide lid van de Milieubeweging van Olancho. Drie weken na hun veroordeling ontsnapten twee van de politieagenten, en een derde ontsnapte een paar dagen later. Eind 2008 waren de drie mannen nog altijd voortvluchtig.

Het onderzoek naar de molestatie en verkrachting van Donny Reyes, penningmeester van de Regenboogstichting (Fundacion Arcoiris), een organisatie die zich inzet voor lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders, leverde niets op. In 2007 was Donny Reyes willekeurig gedetineerd door politieagenten en meegenomen naar een politiebureau, waar een agent tegen andere gedetineerden zou hebben gezegd ‘kijk, ik heb een prinsesje meegebracht, daar weten jullie vast wel raad mee’. Andere gedetineerden vatten dit op als een signaal om hem herhaaldelijk te slaan en te verkrachten. Eén politieagent werd één maand geschorst zonder salaris.

Zie: http://www.amnesty.nl/landen_jaarboek/48949

Bas, het zal je niet verbazen dat de slachtoffers van de Hondurese politie en het leger willen dat deze moordenaars aan banden worden gelegd. Maken die mensen nu een vergissing, of zat jij er naast toen je het Hondurese leger in Trouw in bescherming nam? Hoe verklaar je tegenover je studenten en de lezers van mijn weblog jouw faux pas? Kan het zijn dat jouw theoretische modellen die je in je studeerkamertje hebt bedacht, misschien niets te maken hebben met de werkelijkheid buiten in de grote mensenwereld?