' Sinds 1998
27-04-2009
© Max Pam
Ben Knapen, geef die poen terug!
Hoewel allemaal werkzaam in de mediawereld had de timing niet slechter kunnen zijn. Precies op de dag dat 44 uitgevers, hoofdredacteuren en dagbladdirecteuren aan minister Plasterk een brandbrief stuurden over de hachelijke financiële positie van de Nederlandse kranten en tijdsschriften, verscheen een vernietigend rapport over de bedrijfsvoering van PCM-Uitgevers.
Met andere woorden: de belangrijkste krantenuitgever van ons land stond bij de minister op de stoep met een klacht over de concurrentievervalsing van de STER, terwijl de uitgever zelf zojuist bakken geld in het water had gegooid. De minister maakte daar ’s avonds bij Nova terecht een opmerking over.
Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen, maar als één ding uit het rapport uit het rapport van advocaat Willen Jan van Andel en voormalig Akzo-topman Jean ten Hoed naar voren komt, dan is het wel dat Nederlandse krantenuitgevers voor een groot deel prutsers en knoeiers zijn. Zo is bij PCM zo’n dikke driehonderd miljoen euro verspild aan een volkomen nutteloos avontuur bij het equity-fonds Apax. Grootse plannen leefden er bij de uitgevers, die dolgraag naar de beurs wilden. De journalisten van de betreffende kranten lieten allemaal over zich heen komen, wat ook nogal onthullend is.
Overigens staat de affaire-Apax als voorbeeld van wanbeleid helemaal niet op zichzelf.
Een paar jaar eerder was PCM al voor meer dan tachtig miljoen het schip in gegaan met de oprichting van PIM, de digitale poot. De baas van PIM werd Peter van Dijk, een afgedankte hoofdredacteur van het Algemeen Dagblad, die nauwelijks wist hoe je een computer moest bedienen.
Maar eigenlijk is de hele treurnis al in 1994 begonnen, toen de Perscombinatie de Nederlandse Dagblad Unie overnam en kranten met verschillende belangen ineens met elkaar in hetzelfde concern terecht kwamen. Daaraan moet nog worden toegevoegd dat ook die andere grote uitgever, de Telegraaf Media Groep, de laatste jaren zwaar heeft geleden onder verkeerde uitgeversbeslissingen. Mislukte investeringen, onder meer in Duitsland, hebben ertoe geleid dat zelfs de redactie van De Telegraaf in opstand is gekomen. Dat is ongekend. Juist omdat er bij De Telegraaf altijd zo goed werd gezorgd voor het eigen personeel, muntte de redactie uit in volgzaamheid.
Volgens de Bende van 44 ligt het allemaal aan de STER, die reclame wegpikt.
Mij lijkt dat een drogreden.
Concurrentie is de kurk waar onze samenleving op drijft en in diepste wezen is elke concurrentie een vorm van concurrentievervalsing. Als je STER afschaft, gaan die reclamegelden vermoedelijk maar voor een klein deel naar de kranten. Het meeste zal terecht komen bij de commerciële omroepen. Daarom pleit ook Ad Swartjes, topman van De Telegraaf Media Groep, ook voor afschaffing van de STER. Het mes snijdt dan aan twee kanten. Het dagblad De Telegraaf krijgt wat snippers, maar het meeste zal vast en zeker gaan naar RTL en SBS, waar de Media Groep ook financiële belangen in heeft.
Wat een linkmiegel is die Swartjes!
Als ik één raad mag geven: laten de hoofdredacteuren vooral niet samen optrekken met hun uitgevers. Uitgevers en hoofdredacteuren zijn elkaars natuurlijke vijanden. Als minister Plasterk straks inderdaad geld vrij maakt, moet dat geld ook niet in eerste instantie gaan naar de uitgevers, want die zullen daar weer allemaal onzinnige investeringen mee uitvoeren. Dat geld moet vooral gaan naar de redacties.
Tenslotte nog dit.
Als je ziet welke bonussen de falende topbazen van PCM hebben meegekregen, schrik je wel even. De prutser Theo Bouwman kreeg 1, 8 miljoen mee en de knoeier Philip Alberdingk Thijm 1,4 miljoen.
Het meest raakt me die anderhalf miljoen voor Ben Knapen, ooit een uitstekend hoofdredacteur van NRC/Handelsblad. Maar hij lag in scheiding, had geld vooor zijn alimentatie nodig en werd voorlichter bij Philips, waar hij een Gods vermogen ging verdienen. Afgesproken werd dat Knapen altijd bij PCM kon terugkomen, als hij er maar zorgde dat NRC/Handelsblad niet voor zichzelf zou beginnen en binnen PCM bleef. En zo geschiedde. Hij kwam terug – niet als journalist, maar als directielid. Helaas bracht ook hij er helemaal niets van terecht, wat pijnlijk aan het licht kwam, toen hij alle literaire uitgeverijen onder zich kreeg.
Laat Plasterk als voorwaarde stellen dat Ben eerst zijn bonus inlevert.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten