H.J.A. Hofland 12

Beste Henk Hofland, geachte collega,

Je schreef in De Groene Amsterdammer het volgende: "De ‘nieuwe media’ met de mening van de bloggers zijn voor een groot deel van de publieke opinie toonaangevend geworden. Dit is de gedigitaliseerde stem des volks. Dat was al zo voor de crisis begon. De afgelopen twintig jaar hebben de gedrukte media met redelijk succes de tegenspoed overleefd. Ze zijn economisch wel verzwakt, maar ze hebben zich aangepast zonder hun wezen prijs te geven. Ze zijn onafhankelijk gebleven, hebben hun onderzoek naar verdachte zaken gedaan, hun mening gegeven. Daarmee hebben ze een groot publiek weten vast te houden. Nu komt na alle tegenslag de economische crisis, en onder deze omstandigheden blijkt dat de zwakste media het niet meer kunnen volhouden. Regionale kranten verdwijnen, in Amerika dreigen grote dagbladen met nationale allure ten onder te gaan. Daarmee wordt een fundament van de westerse democratie in zijn voortbestaan bedreigd. Het nieuws, onbevooroordeeld gebracht, toegelicht door deskundigen, behoort tot de publieke voorzieningen. Redacties van de serieuze media zijn instituten waar honderden specialisten werken. Met onverbiddelijke regelmaat leveren ze het product op basis waarvan de burgerij tot een gefundeerd politiek oordeel komt. Het zou logisch zijn om de productie van dit drukwerk ook tot de publieke voorzieningen te rekenen, zoals gas, water en licht."'
Zie: http://www.groene.nl/2009/12/De_Openbare_Mening

Henk, je stelt dat de commerciele massamedia 'onafhankelijk [zijn] gebleven.' Welnu, deze bewering staat haaks op het volgende: in 1937 verscheen het boek America's 60 Families, geschreven door de Amerikaanse wetenschapper Ferdinand Lundberg, die zijn leven lang de ware macht bestudeerde. Hij schrijft in het hoofdstuk getiteld The Journalism of Pecuniary Inhibition het volgende: 'The most authoritative statement of the press philosophy of the dominant capitalists was given by The Wall Street Journal, central organ of finance capital, on January 20, 1925, as follows: "A newspaper is a private enterprise, owing nothing to the public, which grants it no franchise. It is therefore 'affected' with no public interest. It is emphatically the property of the owner, who is selling a manufactured product at his own risk. If the public does not like his opinions or his method of presenting news the remedy is in its own hands. It is under no obligation to buy the paper... Without in any way belittling the President's remarks to a recent gathering of editors, it may be said that those editors, except where they own their own newspapers, take their policy from their employers... But for ridiculously obvious reasons, there are many newspaper owners willing enough to encourage the public in the delusion that it is the editor of a newspaper who dictates the selection of news and the expression of opinion. He only does so subject to the correction and suggestion of the proprietor of the paper'',' aldus de stem van het kapitaal zelf.

Nu mijn vraag aan jou: kranten vertegenwoordigen net als alles in de wereld bepaalde belangen. Waarom wil jij nu, net als Jan Marijnissen, het enige recht dat een burger heeft om zich tegen die belangen te keren (door de krant niet te kopen), teniet doen door deze kranten met belastinggeld in staat te stellen 'informatie' te verspreiden die de lezer niet wil hebben?

Ik vraag dat ook omdat de NRC al jarenlang voorstander is van de zogeheten neoliberale 'vrije markt'. Waarom zouden burgers nu ineens 'de vrije markt' moeten gaan financieren? Dat zou toch absurd zijn, want kenmerk van die 'vrije markt' is nu juist dat de gemeenschap daar geen greep op heeft en dat die markt zichzelf reguleert. Waar geen markt voor is, is geen markt voor, dat is altijd de logica van de NRC geweest. Waarom gaat die logica in dit geval niet meer op?