Een absolute aanrader!'The Big Takeover
The global economic crisis isn't about money - it's about power. How Wall Street insiders are using the bailout to stage a revolution
MATT TAIBBI
Posted Mar 19, 2009 12:49 PM
It's over — we're officially, royally fucked. No empire can survive being rendered a permanent laughingstock, which is what happened as of a few weeks ago, when the buffoons who have been running things in this country finally went one step too far. It happened when Treasury Secretary Timothy Geithner was forced to admit that he was once again going to have to stuff billions of taxpayer dollars into a dying insurance giant called AIG, itself a profound symbol of our national decline — a corporation that got rich insuring the concrete and steel of American industry in the country's heyday, only to destroy itself chasing phantom fortunes at the Wall Street card tables, like a dissolute nobleman gambling away the family estate in the waning days of the British Empire.
The latest bailout came as AIG admitted to having just posted the largest quarterly loss in American corporate history — some $61.7 billion. In the final three months of last year, the company lost more than $27 million every hour. That's $465,000 a minute, a yearly income for a median American household every six seconds, roughly $7,750 a second. And all this happened at the end of eight straight years that America devoted to frantically chasing the shadow of a terrorist threat to no avail, eight years spent stopping every citizen at every airport to search every purse, bag, crotch and briefcase for juice boxes and explosive tubes of toothpaste. Yet in the end, our government had no mechanism for searching the balance sheets of companies that held life-or-death power over our society and was unable to spot holes in the national economy the size of Libya (whose entire GDP last year was smaller than AIG's 2008 losses).
So it's time to admit it: We're fools, protagonists in a kind of gruesome comedy about the marriage of greed and stupidity. And the worst part about it is that we're still in denial — we still think this is some kind of unfortunate accident, not something that was created by the group of psychopaths on Wall Street whom we allowed to gang-rape the American Dream. When Geithner announced the new $30 billion bailout, the party line was that poor AIG was just a victim of a lot of shitty luck — bad year for business, you know, what with the financial crisis and all. Edward Liddy, the company's CEO, actually compared it to catching a cold: "The marketplace is a pretty crummy place to be right now," he said. "When the world catches pneumonia, we get it too." In a pathetic attempt at name-dropping, he even whined that AIG was being "consumed by the same issues that are driving house prices down and 401K statements down and Warren Buffet's investment portfolio down."'
It's over — we're officially, royally fucked. No empire can survive being rendered a permanent laughingstock, which is what happened as of a few weeks ago, when the buffoons who have been running things in this country finally went one step too far. It happened when Treasury Secretary Timothy Geithner was forced to admit that he was once again going to have to stuff billions of taxpayer dollars into a dying insurance giant called AIG, itself a profound symbol of our national decline — a corporation that got rich insuring the concrete and steel of American industry in the country's heyday, only to destroy itself chasing phantom fortunes at the Wall Street card tables, like a dissolute nobleman gambling away the family estate in the waning days of the British Empire.
The latest bailout came as AIG admitted to having just posted the largest quarterly loss in American corporate history — some $61.7 billion. In the final three months of last year, the company lost more than $27 million every hour. That's $465,000 a minute, a yearly income for a median American household every six seconds, roughly $7,750 a second. And all this happened at the end of eight straight years that America devoted to frantically chasing the shadow of a terrorist threat to no avail, eight years spent stopping every citizen at every airport to search every purse, bag, crotch and briefcase for juice boxes and explosive tubes of toothpaste. Yet in the end, our government had no mechanism for searching the balance sheets of companies that held life-or-death power over our society and was unable to spot holes in the national economy the size of Libya (whose entire GDP last year was smaller than AIG's 2008 losses).
So it's time to admit it: We're fools, protagonists in a kind of gruesome comedy about the marriage of greed and stupidity. And the worst part about it is that we're still in denial — we still think this is some kind of unfortunate accident, not something that was created by the group of psychopaths on Wall Street whom we allowed to gang-rape the American Dream. When Geithner announced the new $30 billion bailout, the party line was that poor AIG was just a victim of a lot of shitty luck — bad year for business, you know, what with the financial crisis and all. Edward Liddy, the company's CEO, actually compared it to catching a cold: "The marketplace is a pretty crummy place to be right now," he said. "When the world catches pneumonia, we get it too." In a pathetic attempt at name-dropping, he even whined that AIG was being "consumed by the same issues that are driving house prices down and 401K statements down and Warren Buffet's investment portfolio down."'
Al enige tijd stuur ik dit soort ontnuchterende artikelen door naar mijn Nederlandse collega's en naar Tweede Kamerleden, maar ik zie er nooit iets van terug in hun berichtgeving en tijdens de praatjes in het parlement. Hoe zou dat komen? Zouden ze niet geinteresseerd zijn in de grote mensenwereld?
6 opmerkingen:
Er wordt wat geschoven met mannetjes op lucratieve posten, er wordt wat geschoven met jargon (de term 'bonus' wordt door andere benamingen vervangen), en dat alles om krampachtig het vermaledijde systeem in stand te houden. De rest is cosmetica en gaat over een miljoentje hier en daar.
En erger nog: daar moeten wij met z'n allen o.a. tot 68 jaar voor blijven werken. Op de radio legde een deskundige uit dat we weliswaar langer blijven leven, maar dat we ook in staat zijn om langer aan het arbeidsproces deel te nemen een sprookje is - statistisch gezien.
'Deskundigen' verdringen zich in talkshows (gisteren 1 ING bobo in 2 talkshows vrijwel tegelijk) om het volk duidelijk te maken dat onze banken goede banken zijn, en wij er niets aan kunnen doen, aangezien het de schuld is van de overzeese vestigingen - van diezelfde banken. "Dat kun je ons moeilijk aanrekenen." Een andere bekende is: "dat is geen bonus maar gewoon een contract opgesteld in 2008."
Helemaal walgelijk was een 'deskundige' die beweerde dat de schuldigen toch echt "gestraftd" worden. "Goed, ze gaan wel naar huis met hun miljoenen, maar wat voor die mensen heel erg is, is dat ze hun aanzien kwijt zijn. Dat is voor die mensen namelijk heel belangrijk, en mag je dat zien als een zware straf." In die trant. Het scheelde niet veel of de tranen sprongen in zijn ogen van medelijden. Ik vraag me af of een bijstandsmoeder zich druk maakt over haar "aanzien" wanneer ze een plastic krat van de voedselbank op haar fiets sjort, of eens in de maand haar boodschappenbonnetjes moet overleggen ter controle bij de schuldhulpverlening. En hoe zit het met die bouwvakker die eerst tot 55 jaar stenen moest sjouwen, daarna tot 60 jaar, daarna tot 65 jaar, nu tot 68 jaar, en wanneer hij aan de beurt is misschien wel tot 75 jaar.
Gisteren hoorde ik een leuke Amerikaanse benaming voor de plannen van Obama: trash for cash.
Ehm... Cash for trash, bij nader inzien.
Beste Stan,
Jij pleegt een niet aflatende activiteit om je vrienden van pers en politiek een andere kant op te duwen. Waarvoor hulde natuurlijk. De betrekkelijheid hiervan heb je natuurlijk ook perfect in de gaten. Je ziet jezelf vooral als chroniceur van deze tijd. Echter toch is er de drang om de boeven (Bush, Obama, Verhagen, Bos etc, etc) te begrijpen. Immers hoe kun je zo fout zijn en ermee wegkomen zowel voor jezelf als voor de buitenwereld. Is het niet tijd eens terug te grijpen op het concept van good old Goethe: de Faust. Oftewel, het verkopen van je ziel voor macht. Met alle geruchte over pedo-netwerken, geheime genootschappen etc ga je toch denken in die richting.
Ben benieuwd naar je reactie.
Succes, Ben
Ik ben bang dat dit alles toch de schuld is van "links". Van rechts kunnen we verwachten dat ze het systeem met hun eigen hachje in stand houden. Maar links (en onze pers) profileert zich (en maakt zichzelf wijs) alsof ze het geweten van de samenleving zijn. Wanneer zij blijven lachen, maakt niemand zich zorgen. Vooral de jaren 90 zijn bij nader inzien en blinde tijd geweest; in die jaren werd de geheel basis gelegd voor de huidige oligarchische coup. We vroegen ons al af waarom alles geprivatiseerd moest worden -- maar wantrouwen was een blijk aan ongeloof in het "concurrentieprincipe", zelfs voor bedrijven als de NS die nooit iets van concurrentie te duchten zou hebben. Ook in die tijd zijn zaken geregeld zoals het verstrekken van teveel hypotheken, de vastgoedzeepbel, het afschaffen van vermogensbelasting en de nadruk op het belasten van arbeid- per definitie een slavensysteem.
Links (ook ik) was bezig met het klimaat en met olie besmeurde zeemeeuwen. Een klassieke afleidingsmanoeuvre lijkt me. Een lesje voor de toekomst, dat links zich niet afzijdig moet houden van geldzaken...
Ben,
Ik geloof dat je die "betrekkelijkheid" niet moet onderschatten. Misschien dat diegenen die worden aangesproken er zich niets van aantrekken, hoewel, er spelen natuurlijk allerlei belangen mee, maar de invloed van de gegeven informatie op deze website kan groot zijn op de andere mensen die het lezen. Een steentje in het water.
En w.b. "de drang om boeven te begrijpen" (voor Nederland o.a.Verhagen, Van Baalen, Naftaniel,Ellian, Leon de Winter, Kamp, Verdonk, Wilders, Voordewind etc.),denk ik dat het hier niet gaat om het begrijpen, maar meer een drang om naar boven te halen waar zij mee bezig zijn, een drang die de reguliere journalistiek merendeels mist, waardoor wij als lezer ook geen of foutieve informatie krijgen. Er worden heel wat zielen verkocht die men later aan de straatstenen niet meer kwijt kan. Ik denk dat juiste informatie het afval kan scheiden. Of Faust erachter zit of niet.
anzi
Volkswoede tegen bankiers laait op
Een reactie posten