Net verstuurd via email
´Geachte heer De Wit. Geachte heer De Wit. 24 maart 2006 stuurde ik u de volgende aangetekende brief:
Aan de Hoofdofficier van Justitie
van het Arrondissementsparket Amsterdam,
mr. L.A.J.M. de Wit
Geachte heer De Wit,
Ondergetekende doet hierbij aangifte van een strafbaar feit, te weten: schending van het internationaal recht door minister van Defensie Henk Kamp en de Nederlandse militairen die in de Afghaanse provincie Kandahar van terrorisme verdachte personen aan de Amerikaanse autoriteiten hebben overgedragen, terwijl algemeen bekend is dat deze bondgenoot in de zogeheten ‘war on terror’ stelselmatig de mensenrechten van deze categorie gevangenen schendt. Niet voor niets verklaarde de directeur onderzoek van het bureau Azië van de Amerikaanse mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch tegenover de NRC dat ‘de Nederlandse troepen hiermee het risico lopen dat ze handelen in strijd met de mensenrechten.’ De Nederlandse advocaat dr. Liesbeth Zegveld, gespecialiseerd in oorlogsrecht, is nog explicieter wanneer zij stelt dat ‘Nederland het internationaal recht schendt.’ Zie daarvoor haar bijgesloten commentaar voor de NRC/ Handelsblad. Bovendien heeft minister Kamp zelf over het Amerikaanse beleid het volgende tegenover het Radio I Journaal verklaard: ‘Het is zo dat de Amerikanen een derde categorie gevangenen onderscheiden. Het gaat voor hen niet alleen om burgers en om militairen, maar het gaat ook om unlawful combatants waar ze over spreken. Nou, dat is niet onze uitleg van het Verdrag van Genève, dus wij denken dat het beste is als de Amerikanen dezelfde uitleg aan dat Verdrag geven als alle andere landen doen.’ De Radio I verslaggever vroeg de minister vervolgens: ‘Ja, dat wilt u graag, maar dat doen ze op dit moment nog niet. Dus is het geen risico dat als Nederlanders betrokken zijn bij zo’n arrestatie dat ze dan medeplichtig zijn aan dingen die u niet wilt?’ Minister Kamp antwoordde: ‘Maar het risico is nog veel groter als je terroristen maar laat lopen.’ Een opmerkelijke uitspraak aangezien in een rechtstaat een verdachte pas een terrorist is op het moment dat dit onomstotelijk door een onafhankelijke rechter na een eerlijk proces is bewezen geacht en niet wanneer een politicus dit meent. Erger nog: de minister impliceert met zijn opmerking dat omdat hij en de Amerikanen nu eenmaal vinden dat de verdachten terroristen zijn ze daarom aan een bondgenoot kunnen worden overgedragen, van wie bekend is dat deze het internationaal recht schendt. Voor alle duidelijkheid: minister Kamp gaat er dus impliciet vanuit dat 'terroristen' het gevaar mogen lopen te worden gemarteld. Immers ‘het risico is nog veel groter als je terroristen maar laat lopen.’ Zie hiervoor ook mijn weblog onder de rubrieken ‘Martelen’ en ‘De Nederlandse Terreur.’ http://stanvanhoucke.blogspot.com/ Ik citeer in dit verband ook Barbara Olshansky van het gezaghebbende Amerikaanse ‘Center for Constitutional Rights’ die in ‘Secret Trials and Executions’ over ‘military tribunals and the threat to democracy’ het volgende schrijft: ‘Declaring an “extraordinary emergency,” on November 13, 2001, President George W. Bush signed an unprecedented order authorizing the creation of special military tribunals to try non-citizens suspected of terrorism. While these tribunals or commissions may take place either inside or outside the United States, all such trials will be almost entirely outside of the cardinal constitutional guarantees embodied in the American criminal justice system. With a single wipe of his pen, President Bush replaced the democratic pillars of our legal system with that of a military commission system in which he, or his designee, is rule-maker, investigator, accuser, prosecutor, judge, jury, sentencing court, reviewing court, and jailer or executioner.’ Zie Seven Stories Press. ISBN: 1-58322-537-4 Een dergelijk regime, dat in strijd is met het internationaal recht, wordt mede mogelijk gemaakt door de impliciete en expliciete medewerking van de Nederlandse minister van Defensie en de betrokken Nederlandse militairen in Afghanistan. Vandaar mijn aangifte.
In afwachting van uw reactie,
Hoogachtend,
Stan van Houcke
We zijn inmiddels meer dan acht maanden verder, en ik heb nog steeds geen reactie van u ontvangen, zelfs niet eens een bericht van ontvangst. Gezien de recente onthullingen van betrokkenheid van Nederlandse officieren bij martelingen in het Midden Oosten verzoek ik u met klem binnen afzienbare tijd een reactie op mijn aanklacht te sturen.
Dit keer stuur ik u de aangifte wegens een strafbaar feit via email. Misschien werkt dat efficiënter.
Vriendelijke groet,
Stan van Houcke´
Geen opmerkingen:
Een reactie posten