Nu we weten dat er door Nederlandse militairen in Irak is gemarteld, wat gebeurt er precies in Afghanistan?
Van de Adviesraad Internationale Vraagstukken die de Nederlandse regering adviseert over zaken die onder andere de mensenrechten aangaan kreeg ik net de volgende email:
'Geachte heer Van Houcke,
Bestaat hier een verband met het volkskrant artikel van hedenochtend? En wat bedoelt u precies met 'het gevaar van betrokkenheid' ?
In het algemeen kan worden opgemerkt dat de eerbieding van de mensenrechten zoals geformuleerd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948 een hoofdaandachtspunt van de AIV is. Een van de permanente AIV commissies - commissie mensenrechten - houdt zich speciaal hiermee bezig. Dit heeft zijn weerslag gevonden in tal van adviezen, voor een overzicht daarvan verwijs ik naar onze web-site http://www.aiv-advies.nl/.
Meer concreet wijs ik bijvoorbeeld op een van onze laatste adviezen "terrorismebestrijding in mondiaal en europees perspectief' (advies nr 49). Daarin staat bijvoorbeeld letterlijk:
"Ten aanzien van krijgsgevangenen en andere personen die buiten het territorium van degevangennemende staat worden vastgehouden wegens vermeende betrokkenheid bijterroristische activiteiten, wijst de AIV erop dat staten gehouden zijn mensenrechtenverdragenook na te leven ten opzichte van personen die zich buiten hun grondgebiedbevinden maar binnen hun jurisdictie in die zin dat deze staten effectieve controle enmacht over de desbetreffende personen uitoefenen. Deze verplichting geldt ook tenaanzien van vredes- en andere militaire operaties waarbij onder andere Nederlandbetrokken is, zoals de Afghaanse provincie Uruzgan." (citaat afkomstig van blz 59 uit dat advies dat bij deze mail is gevoegd).
Verder wijs ik u op een recent briefadvies van de AIV waarin de staat nog eens wordt gewezen op het absolute karakter van het folterverbod (gevoegd briefadvies nr. 11).
Een ander voorbeeld is het advies over maatschappij en krijgsmacht (advies nr 48), waarin het belang van de handhaving van de mensenrechten in relatie tot militaire operaties wordt onderstreept (eveneens gevoegd). Ik wijs u op pasages onderaan blz 15 en bovenaan blz 16. Verder staat op blz. 16 de volgende passage:
"De AIV merkt daarnaast op dat het draagvlak voor de krijgsmacht in het algemeen,maar ook voor specifieke militaire operaties, kan worden aangetast als het in verbandwordt gebracht met mensenrechtenschendingen door de internationale vredesmachtenzelf. In voorkomend geval moet de Nederlandse regering hierover maximale openheidbetrachten, dit serieus onderzoeken en eventuele schuldigen straffen. Zo wordt duidelijkgemaakt dat het om een niet geaccepteerd aspect van het functioneren van dekrijgsmacht zelf gaat. Bovendien wordt zo voorkomen dat het beeld kan ontstaan dat bijde krijgsmacht veel wordt getolereerd en in de doofpot verdwijnt. Ook misstanden binnende eigen krijgsmacht doen het imago van de krijgsmacht geen goed. Mede uit het oogpuntvan goed werkgeverschap, kan en mag het ministerie van Defensie dit niettolereren." (citaat afkomstig uit advies over maatschappij en krijgsmacht.)
Voor meer informatie over onze adviezen verwijs ik naar bovengenoemde web-site waar al onze adviezen gratis kunnen worden gedownload..
Ik hoop uw vraag hiermee voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
hans van Leeuwe
Secretaris Commissie Vrede en Veiligheid
Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV)
Bezuidenhoutseweg 67
Postbus 20061, 2500 EB Den Haag
tel: 070 348 53 26
hans-van.leeuwe@minbuza.nl'
Bestaat hier een verband met het volkskrant artikel van hedenochtend? En wat bedoelt u precies met 'het gevaar van betrokkenheid' ?
In het algemeen kan worden opgemerkt dat de eerbieding van de mensenrechten zoals geformuleerd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens van 1948 een hoofdaandachtspunt van de AIV is. Een van de permanente AIV commissies - commissie mensenrechten - houdt zich speciaal hiermee bezig. Dit heeft zijn weerslag gevonden in tal van adviezen, voor een overzicht daarvan verwijs ik naar onze web-site http://www.aiv-advies.nl/.
Meer concreet wijs ik bijvoorbeeld op een van onze laatste adviezen "terrorismebestrijding in mondiaal en europees perspectief' (advies nr 49). Daarin staat bijvoorbeeld letterlijk:
"Ten aanzien van krijgsgevangenen en andere personen die buiten het territorium van degevangennemende staat worden vastgehouden wegens vermeende betrokkenheid bijterroristische activiteiten, wijst de AIV erop dat staten gehouden zijn mensenrechtenverdragenook na te leven ten opzichte van personen die zich buiten hun grondgebiedbevinden maar binnen hun jurisdictie in die zin dat deze staten effectieve controle enmacht over de desbetreffende personen uitoefenen. Deze verplichting geldt ook tenaanzien van vredes- en andere militaire operaties waarbij onder andere Nederlandbetrokken is, zoals de Afghaanse provincie Uruzgan." (citaat afkomstig van blz 59 uit dat advies dat bij deze mail is gevoegd).
Verder wijs ik u op een recent briefadvies van de AIV waarin de staat nog eens wordt gewezen op het absolute karakter van het folterverbod (gevoegd briefadvies nr. 11).
Een ander voorbeeld is het advies over maatschappij en krijgsmacht (advies nr 48), waarin het belang van de handhaving van de mensenrechten in relatie tot militaire operaties wordt onderstreept (eveneens gevoegd). Ik wijs u op pasages onderaan blz 15 en bovenaan blz 16. Verder staat op blz. 16 de volgende passage:
"De AIV merkt daarnaast op dat het draagvlak voor de krijgsmacht in het algemeen,maar ook voor specifieke militaire operaties, kan worden aangetast als het in verbandwordt gebracht met mensenrechtenschendingen door de internationale vredesmachtenzelf. In voorkomend geval moet de Nederlandse regering hierover maximale openheidbetrachten, dit serieus onderzoeken en eventuele schuldigen straffen. Zo wordt duidelijkgemaakt dat het om een niet geaccepteerd aspect van het functioneren van dekrijgsmacht zelf gaat. Bovendien wordt zo voorkomen dat het beeld kan ontstaan dat bijde krijgsmacht veel wordt getolereerd en in de doofpot verdwijnt. Ook misstanden binnende eigen krijgsmacht doen het imago van de krijgsmacht geen goed. Mede uit het oogpuntvan goed werkgeverschap, kan en mag het ministerie van Defensie dit niettolereren." (citaat afkomstig uit advies over maatschappij en krijgsmacht.)
Voor meer informatie over onze adviezen verwijs ik naar bovengenoemde web-site waar al onze adviezen gratis kunnen worden gedownload..
Ik hoop uw vraag hiermee voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
hans van Leeuwe
Secretaris Commissie Vrede en Veiligheid
Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV)
Bezuidenhoutseweg 67
Postbus 20061, 2500 EB Den Haag
tel: 070 348 53 26
hans-van.leeuwe@minbuza.nl'
Onder andere dit schreef de AIV aan de regering:
'Het folterverbod.
Zoals de AIV hierboven reeds opmerkte, bestaat er aanleiding tot grote zorg dat in het
kader van de bestrijding van het terrorisme wordt getornd aan de kernwaarden van de
rechten van de mens waarvan het folterverbod en het verbod van onmenselijke, vernederende
en wrede behandeling of bestraffing, deel uitmaken. Dit verbod heeft sinds
lang gegolden als bij uitstek een imperatieve norm die aan geen beperkingen of relativeringen
onderhevig mag zijn, ook niet in tijden van gewapende conflicten, noodtoestanden
en andere crisissituaties. Zulks is in tal van internationale verdragen op het
gebied van de rechten van de mens en het internationale humanitaire recht vastgelegd
en bevestigd in internationale rechterlijke uitspraken. Het Europese Hof voor de Rechten
van de Mens overwoog dat op foltering een speciaal stigma rust en dat in dit
opzicht in toenemende mate een strikte maatstaf is vereist op het gebied van de
bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.9 Tot voor kort
bestond in nationale en internationale rechtsopvattingen consensus over het absolute
karakter van het folterverbod. Niettemin kwam en komt foltering veelvuldig voor, maar
geen regime, hoe abject ook, betoogde openlijk dat foltering onder bepaalde omstandigheden
geoorloofd was. Iedere overheid voelde zich genoopt beschuldigingen van systematische
folterpraktijken te ontkennen of te weerleggen.
De laatste jaren, in het bijzonder sedert de terroristische aanslagen van 11 september
2001, valt in literatuur, in beleidsvorming en in de praktijk een duidelijke – zij het niet
overheersende – tendens waar te nemen om de absolute gelding van het folterverbod
te relativeren.10 In deze trend passen ook recente berichten over praktijken die zich in
het verborgene afspelen, zoals geheime detentiecentra11 en geheime overdrachten van
verdachte personen. Dergelijke praktijken creëren omstandigheden waaronder basisbeginselen
van de rechten van de mens op het spel komen te staan.
De ondergraving van het folterverbod; vier aspecten
De ondergraving van het folterverbod doet zich voor op diverse manieren die een onderling
samenhangend patroon vormen. De AIV noemt in dit verband een viertal aspecten:
(1) het herdefiniëren en daarmee het versmallen van het begrip foltering en wrede,
onmenselijke en vernederende behandeling en bestraffing; (2) het incommunicado houden
van gedetineerden zonder strafrechtelijke aanklacht, (3) het ondermijnen van het
beginsel van non-refoulement, (4) het gebruik van informatie die mogelijkerwijs via folterpraktijken
dan wel andere vormen van mishandeling is verkregen. De AIV gaat op
deze aspecten nader in en geeft daarmee tevens zijn visie op een aantal vraagpunten
die de minister onder punt 10 van zijn adviesaanvraag aan de orde heeft gesteld.
De reikwijdte van het verbod...'
Zoals de AIV hierboven reeds opmerkte, bestaat er aanleiding tot grote zorg dat in het
kader van de bestrijding van het terrorisme wordt getornd aan de kernwaarden van de
rechten van de mens waarvan het folterverbod en het verbod van onmenselijke, vernederende
en wrede behandeling of bestraffing, deel uitmaken. Dit verbod heeft sinds
lang gegolden als bij uitstek een imperatieve norm die aan geen beperkingen of relativeringen
onderhevig mag zijn, ook niet in tijden van gewapende conflicten, noodtoestanden
en andere crisissituaties. Zulks is in tal van internationale verdragen op het
gebied van de rechten van de mens en het internationale humanitaire recht vastgelegd
en bevestigd in internationale rechterlijke uitspraken. Het Europese Hof voor de Rechten
van de Mens overwoog dat op foltering een speciaal stigma rust en dat in dit
opzicht in toenemende mate een strikte maatstaf is vereist op het gebied van de
bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden.9 Tot voor kort
bestond in nationale en internationale rechtsopvattingen consensus over het absolute
karakter van het folterverbod. Niettemin kwam en komt foltering veelvuldig voor, maar
geen regime, hoe abject ook, betoogde openlijk dat foltering onder bepaalde omstandigheden
geoorloofd was. Iedere overheid voelde zich genoopt beschuldigingen van systematische
folterpraktijken te ontkennen of te weerleggen.
De laatste jaren, in het bijzonder sedert de terroristische aanslagen van 11 september
2001, valt in literatuur, in beleidsvorming en in de praktijk een duidelijke – zij het niet
overheersende – tendens waar te nemen om de absolute gelding van het folterverbod
te relativeren.10 In deze trend passen ook recente berichten over praktijken die zich in
het verborgene afspelen, zoals geheime detentiecentra11 en geheime overdrachten van
verdachte personen. Dergelijke praktijken creëren omstandigheden waaronder basisbeginselen
van de rechten van de mens op het spel komen te staan.
De ondergraving van het folterverbod; vier aspecten
De ondergraving van het folterverbod doet zich voor op diverse manieren die een onderling
samenhangend patroon vormen. De AIV noemt in dit verband een viertal aspecten:
(1) het herdefiniëren en daarmee het versmallen van het begrip foltering en wrede,
onmenselijke en vernederende behandeling en bestraffing; (2) het incommunicado houden
van gedetineerden zonder strafrechtelijke aanklacht, (3) het ondermijnen van het
beginsel van non-refoulement, (4) het gebruik van informatie die mogelijkerwijs via folterpraktijken
dan wel andere vormen van mishandeling is verkregen. De AIV gaat op
deze aspecten nader in en geeft daarmee tevens zijn visie op een aantal vraagpunten
die de minister onder punt 10 van zijn adviesaanvraag aan de orde heeft gesteld.
De reikwijdte van het verbod...'
Expliciet is het kabinet Balkenende gewaarschuwd. Zie de website van de AIV!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten