Irak 120

Trouw bericht vanochtend:

'Vs-irak / Media zien ’burgeroorlog’ Irak.

Amerikaanse media zijn om: het conflict in Irak heet bij hen voortaan een ’burgeroorlog’.
De Los Angeles Times had de primeur: die schrijft al sinds oktober over ’de burgeroorlog in Irak’. Deze week besloot de omroep NBC, naar eigen zeggen na zorgvuldig beraad, dat voorbeeld te volgen. „De situatie in Irak, met gewapende, gemilitariseerde fracties die vechten voor hun eigen politieke agenda kan gekarakteriseerd worden als een burgeroorlog.” De New York Times is het daarmee eens, maar wijst erop dat het conflict veel gecompliceerder is dan uit het woord ’burgeroorlog’ blijkt.
De discussie over de benaming liep al, maar na het bloedbad van vorige week in Sadr City en de wraakacties die volgden, kon een conclusie niet uitblijven. Ook VN-topman Kofi Annan gaf deze week toe dat de situatie in Irak wel erg op een burgeroorlog begint te lijken.
Maar president Bush wilde daar gisteren nog steeds niets van weten. Volgens Bush maakt het geweld deel uit van de ’sektarische onrust’ die negen maanden geleden begon met de aanslag op de sjiitische Gouden Moskee in Samarra. Ook de Amerikaanse legerwoordvoerder generaal-majoor William Caldwell zei gisteren dat het geweld nog niet past binnen de militaire definitie van een burgeroorlog. Hij stelt dat Al- Kaida achter de aanslagen van vorige week zat, om sjiieten en soennieten tegen elkaar op te zetten.
Voor de Iraanse geestelijk leider Ali Khamenei is een burgeroorlog niet aan de orde, bleek uit zijn woorden gisteren tegen de bezoekende Iraakse president Talabani. Het geweld houdt op als de Amerikanen vertrekken, zei hij, want die huren terroristen en oud-leden van Saddam Hoesseins regime in om Irak te destabiliseren. Hij zegde Iraanse hulp toe om de veiligheidssituatie in Irak te verbeteren.'

Zie: http://www.trouw.nl/hetnieuws/wereld/article558240.ece/vs-irak_Media_zien_burgeroorlog__Irak

Trouw zet 'burgeroorlog' nog tussen aanhalingstekens in de kop, maar zal binnenkort ook volmondig van een burgeroorlog spreken, net als alle andere Nederlandse commerciele massamedia. De grote broers in de VS zijn 'om' en dan volgen normaal gesproken de Nederlandse massamedia. Opmerkelijk is deze zin: 'De Los Angeles Times had de primeur: die schrijft al sinds oktober over ’de burgeroorlog in Irak’.' Primeur? Wat nu, is hier sprake van een onthulling? Nee, absoluut niet, de LA Times doet alleen wat elk massamedium zou moeten doen: goed kijken, ter plaatse aanwezig zijn, onafhankelijk berichten. Allemaal zaken die zeker de Nederlandse media niet doen. Ze hebben geen correspondent in Irak, kunnen dus ook niet goed kijken en zijn niet onafhankelijk. Dus schrijven ze over en herhalen wat anderen hen voorzeggen. Als Trouw onafhankelijk zou zijn, dan zou het nu de eigen christelijke voormannen als Balkenende ter verantwoording roepen over de voormalige Nederlandse militaire betrokkenheid in Irak, die uiteindelijk in een burgeroorlog is geeindigd. Maar dat verband legt de krant niet. De 'primeur' zal van anderen moeten komen. Net als in het geval van de Irakese burgeroorlog zal dat via internet moeten komen. Al lang voor de LA Times werd er door onafhankelijke internet-bronnen over een burgeroorlog gesproken. In de wereld van de commerciele massamedia is er geen sprake van oorzaak en gevolg. Alles gebeurt als het ware bij toeval. Zo ziet de wereld van een kind er ook uit. Ineens brak er een 'burgeroorlog' uit. Gek nietwaar? Ineens, zonder aanleiding.

Het gebrek aan onafhankelijkheid bij de Nederlandse massamedia komt niet alleen door de commerciele belangen die op de achtergrond meespelen, maar ook door politieke. Dat verzin ik niet, getuige het volgende citaat van Frits van Exter, hoofdredacteur van Trouw. In een interview met ‘Extra,’ een kritisch maandblad over de massamedia, verklaarde hij: ‘De aandacht van de media [ wordt] natuurlijk voor een belangrijk deel gestuurd… door de politieke machten… Dat geldt voor de nationale politiek, maar natuurlijk ook voor de internationale politiek… Het heeft voor een deel te maken met de vluchtigheid van het medium. Deels ook volgen de media elkaar, sommige zijn dominanter, en andere lijden aan kuddegedrag… Als je volgend bent, dan betekent dat als een autoriteit, of iemand die gekozen is om een bepaald gezag uit te oefenen, zegt “ik vind dit een belangrijk onderwerp, daar gaan we nou es wat aan doen,” dat je dat ook bekijkt. De dingen waar hij (sic) het niet over heeft, die volg je dus minder… het werkt voor een deel reflexmatig. Reflexen zijn het, je bent daar geconditioneerd in.’ De spijker op de kop. Inderdaad, kuddegedrag, reflexen, gezagsgetrouw en ondertussen net doen alsof de journalist 'objectief' is.

De commerciele massemedia hebben een eigen concon geschapen en die noemen ze de werkelijkheid.