Nederlandse Leger Martelt

Wat iedereen met een beetje verbeeldingskracht al vermoedde is nu bevestigd. De Volkskrant bericht:

'Nederlanders martelden Irakezen.
Van onze verslaggever Jan Hoedeman.
AMSTERDAM - Nederlandse officieren hebben zich schuldig gemaakt aan marteling van tientallen Iraakse gevangenen in de Zuid-Iraakse provincie Al Muthanna. In november 2003 heeft een cel van de Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst (MIVD) ‘hardhandige tactische ondervragingen’ uitgevoerd.
Tijdens de verhoren hadden de verdachten een stofbril op waardoor ze niets zagen. Afwisselend zijn ze zonder bril ook blootgesteld aan fel licht. De Irakezen zijn natgegooid om ze wakker te houden en hun gehoor werd geprikkeld met ‘bijzonder hoge geluidstonen’. De juridisch adviseur die verplicht aanwezig moet zijn bij dergelijke verhoren, ontbrak.
Het ministerie van Defensie bevestigt deze feiten. ‘Er zijn dingen gebeurd die niet passen in de instructie’, zei directeur voorlichting Joop Veen gisteravond. Veen weet niet of de zaak minister Kamp is gemeld. ‘Het is al lang geleden en je kunt niet alles onthouden.’
De toenmalige Chef Defensiestaf Luuk Kroon werd begin november 2003 op de hoogte gesteld van spanningen in het Nederlandse kamp over de behandeling van gevangenen. Ze werden verhoord in een vestiging van het Coalition Provisional Authority in As Samawah, door MIVD-officieren.
Luitenant-admiraal Kroon heeft kennis van deze strafbare feiten niet gemeld aan het Openbaar Ministerie. Volgens ingewijden heeft Kroon een advies van generaal-majoor Kees Neisingh, toen bevelhebber van de Koninklijke Marechaussee, naast zich neergelegd. Neisingh adviseerde Kroon de zaak voor te leggen aan het OM en voor de rechter te laten komen.
Kroon koos ervoor de zaak buiten de openbaarheid te houden. Gisteravond reageerde Kroon op de bevindingen van deze krant: ‘Ik ben met pensioen, heb overal een dikke streep onder gezet en geef geen commentaar.’ Volgens Veen zei Kroon hem gisteravond zich niets te kunnen herinneren. ‘Wat niet betekent dat het hem niet is gemeld.’
De Nederlandse marechaussee op het kamp is destijds door commandant Swijgman geïnformeerd.
Voorzitter Han Busker van de Marechaussee Vereniging: ‘Als dit bekend was bij de top van het ministerie, is het schandalig dat er geen aangifte is gedaan. Dan heeft het alle ingrediënten van een doofpot.’
De Iraakse gevangenen mochten maximaal vier maal 24 uur worden vastgehouden. Na hun verhoor werden de gevangenen en de verkregen informatie doorgespeeld aan de Britten. Nederland viel in Al Muthanna onder Brits gezag.
‘De Nederlandse bataljonsleiding heeft zijn oren te veel naar de Britten laten hangen,’ zegt voorzitter Wim van den Burg van de militaire vakbond AFMP/FNV. ‘Wat deze officieren hebben gedaan, deden ze in opdracht.’
In een geheime nota van de Directie Juridische Zaken van het ministerie van Defensie van 26 november 2003 staat echter ‘dat het afnemen van verhoren niet tot de bevoegdheden van de Nederlandse eenheden behoort, evenmin als het horen van getuigen’.
Willy Weerkamp, tot voor kort de officier van justitie van de Militaire Strafkamer in Arnhem: ‘Ons is niets gemeld, wij hebben zoiets nooit voorgelegd gekregen.''

Zie: http://www.volkskrant.nl/binnenland/
article370551.ece/Nederlanders_martelden_Irakezen

Meer dan acht maanden geleden schreef ik dit:

´VRIJDAG, MAART 24, 2006
Aangifte Strafbaar Feit
Ik heb net deze brief verstuurd:


Amsterdam, 24 maart 2006

Aan de Hoofdofficier van Justitie
van het Arrondissementsparket Amsterdam,
mr. L.A.J.M. de Wit

Geachte heer De Wit,

Ondergetekende doet hierbij aangifte van een strafbaar feit, te weten: schending van het internationaal recht door minister van Defensie Henk Kamp en de Nederlandse militairen die in de Afghaanse provincie Kandahar van terrorisme verdachte personen aan de Amerikaanse autoriteiten hebben overgedragen, terwijl algemeen bekend is dat deze bondgenoot in de zogeheten ‘war on terror’ stelselmatig de mensenrechten van deze categorie gevangenen schendt. Niet voor niets verklaarde de directeur onderzoek van het bureau Azië van de Amerikaanse mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch tegenover de NRC dat ‘de Nederlandse troepen hiermee het risico lopen dat ze handelen in strijd met de mensenrechten.’ De Nederlandse advocaat dr. Liesbeth Zegveld, gespecialiseerd in oorlogsrecht, is nog explicieter wanneer zij stelt dat ‘Nederland het internationaal recht schendt.’ Zie daarvoor haar bijgesloten commentaar voor de NRC/ Handelsblad. Bovendien heeft minister Kamp zelf over het Amerikaanse beleid het volgende tegenover het Radio I Journaal verklaard: ‘Het is zo dat de Amerikanen een derde categorie gevangenen onderscheiden. Het gaat voor hen niet alleen om burgers en om militairen, maar het gaat ook om unlawful combatants waar ze over spreken. Nou, dat is niet onze uitleg van het Verdrag van Genève, dus wij denken dat het beste is als de Amerikanen dezelfde uitleg aan dat Verdrag geven als alle andere landen doen.’ De Radio I verslaggever vroeg de minister vervolgens: ‘Ja, dat wilt u graag, maar dat doen ze op dit moment nog niet. Dus is het geen risico dat als Nederlanders betrokken zijn bij zo’n arrestatie dat ze dan medeplichtig zijn aan dingen die u niet wilt?’ Minister Kamp antwoordde: ‘Maar het risico is nog veel groter als je terroristen maar laat lopen.’ Een opmerkelijke uitspraak aangezien in een rechtstaat een verdachte pas een terrorist is op het moment dat dit onomstotelijk door een onafhankelijke rechter na een eerlijk proces is bewezen geacht en niet wanneer een politicus dit meent. Erger nog: de minister impliceert met zijn opmerking dat omdat hij en de Amerikanen nu eenmaal vinden dat de verdachten terroristen zijn ze daarom aan een bondgenoot kunnen worden overgedragen, van wie bekend is dat deze het internationaal recht schendt. Voor alle duidelijkheid: minister Kamp gaat er dus impliciet vanuit dat 'terroristen' het gevaar mogen lopen te worden gemarteld. Immers ‘het risico is nog veel groter als je terroristen maar laat lopen.’ Zie hiervoor ook mijn weblog onder de rubrieken ‘Martelen’ en ‘De Nederlandse Terreur.’ http://stanvanhoucke.blogspot.com/ Ik citeer in dit verband ook Barbara Olshansky van het gezaghebbende Amerikaanse ‘Center for Constitutional Rights’ die in ‘Secret Trials and Executions’ over ‘military tribunals and the threat to democracy’ het volgende schrijft: ‘Declaring an “extraordinary emergency,” on November 13, 2001, President George W. Bush signed an unprecedented order authorizing the creation of special military tribunals to try non-citizens suspected of terrorism. While these tribunals or commissions may take place either inside or outside the United States, all such trials will be almost entirely outside of the cardinal constitutional guarantees embodied in the American criminal justice system. With a single wipe of his pen, President Bush replaced the democratic pillars of our legal system with that of a military commission system in which he, or his designee, is rule-maker, investigator, accuser, prosecutor, judge, jury, sentencing court, reviewing court, and jailer or executioner.’ Zie Seven Stories Press. ISBN: 1-58322-537-4 Een dergelijk regime, dat in strijd is met het internationaal recht, wordt mede mogelijk gemaakt door de impliciete en expliciete medewerking van de Nederlandse minister van Defensie en de betrokken Nederlandse militairen in Afghanistan. Vandaar mijn aangifte.
In afwachting van uw reactie,
Hoogachtend,
Stan van Houcke´

Zie http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/03/aangifte-strafbaar-feit.html

Om te voorkomen dat de brief ergens in een lade zou verdwijnen stuurde ik de brief aangetekend, het bewijsje ervan heb ik hier. Het ambtelijk apparaat kent namelijk de botheid om niet te reageren. Maar zelfs op een aangetekende brief reageerde het Openbaar Ministerie niet. Ik heb al die maanden gewacht op een opportuun moment om de zaak weer aan te zwengelen. Dat moment is nu, dus stuur ik deze brief vandaag opnieuw naar de Amsterdamse Hoofdofficier van Justitie met het verzoek op zijn minst een bericht van ontvangst terug te mailen. Ik stuur de brief met de aangifte van een strafbaar feit nu via email, misschien werkt dat beter.Als burger heb ik recht om die aanklacht in te dienen. IMijn motief is dat de Nederlandse politiek tot nu toe het Nederlandse geweld in het Midden Oosten tot nu toe niet heeft weten te stoppen. Als burger wil ik wil niet dat namens mij andere burgers gemarteld worden. Zolang ik belastinggeld betaal en ik protesteer niet ben ik mede verantwoordelijk voor de schendingen van het internationaal recht.

Overigens hadden de landelijke dagbladen in maart van dit jaar geen enkele interesse in de aanklacht van een stafbaar feit, die zijn begaan onder verantwoordelijkheid van het kabinet, ook de commerciele massamedia besteedden er geen aandacht aan. Nederlandse betrokkenheid bij martelingen speelden toen kennelijk geen grote rol. Nu wel, het is verkiezingstijd. Dus stuur ik deze brief opnieuw naar de kranten. Afwachten maar.

Ik moest denken aan al die Nederlandse journalisten die embedded in Irak zijn geweest terwijl onder hun neus burgers gemarteld werden. Die journalisten kwamen met positieve verhalen terug. Toen ik 2003 voor de VPRO unembedded naar Irak wilde, mocht dat niet van de hoofdredacteur radio Arend Jan Heerma van Voss omdat verzekeringsmaatschappijen mij niet wilde verzekeren. Verzekeringsgeld was in het polderland inmiddels een journalistiek criterium geworden om een verslaggever naar journalistiek belangrijke plaatsen te sturen. Such is Life.

Belangrijk is te weten dat het kabinet Balkenende en dus ook de voormalige wethouder van Borculo Henk Kamp, de huidige minister van Defensie, expliciet en uitgebreid is gewaarschuwd voor het gevaar dat bij terrorismebestrijding de mensenrechten worden geschonden. Die waarschuwing dateert van vorig jaar en is afkomstig van de ´Adviesraad Internationale Vraagstukken.´ Volgens eigen omschrijving is ´de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV) een onafhankelijk adviesorgaan en adviseert de regering en het parlement over het buitenlandse beleid, in het bijzonder met betrekking tot de rechten van de mens, vrede en veiligheid, ontwikkelingssamenwerking en Europese integratie.´ Vorig jaar verscheen het volgende advies van deze officiele adviesraad van de regering
´Briefadvies 11: Terrorismebestrijding in Europees en internationaal perspectief; interim-advies over het folterverbod, december 2005´

De AIV schrijft onder andere

´Terrorismebestrijding in mondiaal en Europees perspectief.

In zijn advisering over de bestrijding van het internationaal terrorisme stelt de AIV voorop dat de waarborging van de beginselen van de rechtsstaat en van de rechten en de veiligheid van personen een onlosmakelijk geheel vormen. In elk optreden tegen terrorisme moet al het mogelijke worden gedaan om te voorkomen dat er slachtoffers vallen en dat de maatschappij wordt ontwricht. Terrorisme is een rechtstreekse aanval op de mensenrechten en vooral het recht op leven. De staat is verplicht het recht op leven te beschermen. Terzelfder tijd moeten maatregelen tegen terrorisme, zoals de AIV ook heeft betoogd in zijn interim-advies, verenigbaar zijn met de beginselen van de rechtsstaat en met de verplichtingen die staten op zich genomen hebben krachtens het internationale recht, in het bijzonder de internationale mensenrechten.´ De cursivering is van mij.

Zie http://www.aiv-advies.nl/