Net als Mak wordt ook Sitalsing gelauwerd voor haar bijdrage aan het neo-liberalisme , met de Heldringprijs in het leven geroepen door de NRC... De juryvoorzitter Jeroen Smit zei over Sitalsing het volgende 'In een tijd waarin we worden overspoeld door hele en halve waarheden, geven haar analyses een veilig gevoel. Zij heeft het allemaal goed voor ons uitgezocht.' http://www.nrc.nl/nieuws/2013/
En zo prijst de zot de dwaas. Nu de feiten:
woensdag 10 oktober 2012
Sheila Sitalsing van de Volkskrant 7
Study Group members Jeanine Jerkovic (American), Sheila Sitalsing (Dutch), and Friederike Stützle-Dahns (German)
Afgelopen maandag 8 oktober beweerde de neoliberale econome Sheila Sitalsing in haar Volkskrant-column in eerste instantie dat de herkozen president van Venezuela, Hugo Chavez, tijdens een ‘tournee door het Midden-Oosten zijn mede Opec-leden […] opjuinde om voor hogere olieprijzen te lobbyen,’ om vervolgens te stellen dat Chavez ‘op de schoot van Ahmadinejad’ zit, president van een land dat zij en George Bush beschouwen als onderdeel van ‘de as van het kwaad.’ Eerst is Chavez de kwade genius en dan weer Ahmadinejad. Dat is niet logisch, maar tegelijkertijd alles behalve vreemd aangezien propagandisten nooit uitblinken in logica. Neem ook het feit dat Sitalsing suggereert dat Chavez paranoide is, omdat hij gewaarschuwd heeft voor het gevaar dat als zijn rechtse mededinger naar het presidentschap wint‘de bourgeoisie dan weer aan de macht komt, het verwerpelijke marktdenken, het vuige kapitalisme. Dat de Yankees dan aan de poorten zullen rammelen, azend op die onmetelijke olieplas waarop hij veertien jaar lang ronddobberde, gezeten op zijn troon.’ (de formulering is van Sitalsing)
Is die gedachte van gewelddadig Amerikaans ingrijpen een paranoide hersenschim? Welnu, niet voor mensen die de recente geschiedenis kennen. In strijd met het internationaal recht viel in 2003 de VS met veel geweld Irak binnen omdat Saddam Hoessein de werelde zou bedreigen met massavernietigingswapens, een leugen zoals de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell inmiddels heeft toegegeven: ‘Colin Powell Saying He Was Misled Before UN Speech on WMDs’ http://www.youtube.com/watch?v=2ZTLmOoPzjs
Bovendien hebben vooraanstaande Amerikaanse autoriteiten toegegeven dat het belangrijkste motief voor de gewelddadige inval de Irakese oliereserves was. Daarnaast heeft de VS een staatsgreep gesteund waarbij de schatrijke Venezulaanse bourgeoisie Chavez ontvoerde, maar dankzij de massale protesten van de bevolking kon terugkeren. Dit verzwijgt Sitalsing omdat het niet in haar ideologische propaganda past.
De vraag is nu welk probleem zij heeft met het feit dat in haar woorden Chavez ‘veertien jaar lang ronddobberde’ op ‘die onmetelijke olieplas’? Het antwoord geeft Sitalsing in de daaropvolgende zinnen waarin ze stelt dat als Chavez verdwijnt:‘het dan gedaan zal zijn met de volksrevolutie die hij de afgelopen veertien jaar zo hartstochtelijk heeft vormgegeven: gratis huisvesting, gratis onderwijs, talloze gratis voorzieningen voor de armen. Dit alles gefinancierd dankzij de olie…’ En dat zit deze neoliberale econome dwars. Op zich opmerkelijk, aangezien mevrouw Sitalsing op haar zeventiende naar Nederland uitweek om hier 'gratis' onderwijs aan de Universiteit van Rotterdam te kunnen genieten. Dus ook dat is niet logisch. Uit haar woorden spreekt weerzin over ‘gratis onderwijs’ voor de armen in Venezuela, dat in dezelfde regio ligt als het land waar ze geboren werd, te weten: Suriname. En dan ook nog ‘gratis huisvesting’ voor de miljoenen mensen uit de krottenwijken rond onder andere Caracas, betaald door de olie die eigenlijk eigendom zou moeten zijn van westerse oliemaatschappijen. Sitalsing beschouwt dit als een aanfluiting van het‘marktdenken,’ de doctrine waarbij grote banken die zich failliet hebben gespeculeerd worden overeind gehouden met vele honderden miljarden aan belastinggeld. Het feit dat onder het Chavez- bewind het aantal armen dat onder de armoedegrens leeft is gehalveerd, speelt geen rol in haar neoliberaal mens- en wereldbeeld. Over het marktdenken van Sitalsing de volgende keer meer.
maandag 8 oktober 2012
Sheila Sitalsing van de Volkskrant 2
Study Group members Jeanine Jerkovic (American), Sheila Sitalsing (Dutch), and Friederike Stützle-Dahns (German)
Sheila Sitalsing is een 44-jarige in Suriname geboren econome die in 2004 van Elsevier overstapte naar de Volkskrant en daar nu een column heeft. Als zodanig is ze een van de vele spreekbuizen in de commerciele massamedia van de neoliberale ideologie die in 2008 tot de kredietcrisis leidde en vervolgens de echte economie in een diepe depressie trok. Vandaag schrijft ze in de Volkskrant onder de kop ‘In Hummers rondtuffende revolutionairen met Rolex’:
‘Onlangs passeerde Venezuela in de officiele lijstjes Saoedi-Arabie als land met de grootste bewezen oliereserves op aarde. Dit maakt, in combinatie met Chavez’ Boliviariaanse revolutie, de verkiezingen van dit weekend zo intrigerend.’
Tot zover zijn dit feitelijke gegevens. Men zou mogen verwachten dat Sitalsing deze ‘Bolivariaanse revolutie… zo intrigerend vindt’ omdat Simon Bolivar de sleutelfiguur is van wat de geschiedenis is ingegaan als ‘Hispanic America's successful struggle for independence from the Spanish Empire, and is today considered one of the most influential politicians in the history of the Americas.’ http://en.wikipedia.org/wiki/Simón_Bol%C3%ADvar Chavez treedt dus in de voetsporen van de man die Spaans Amerika bevrijdde van de Europese koloniale overheersing. En Chavez doet dit alles ook nog eens op het moment dat bekend is geworden dat zijn land meer oliereserves heeft dan Saoedi-Arabie. Men mag dus verwachten dat iemand als Sitalsing die in de democratische rechtstaat Nederland is geschoold deze ontwikkeling zou toejuichen. Vooral als we weten dat Venezuela al meer dan een eeuw olie produceert voor de rijke wereld, maar dat aan aanzienlijk deel van de bevolking zelf daarvan niet of nauwelijks de vruchten heeft geplukt. ‘Like most Latin American countries, Venezuela has an unequal distribution of wealth. The rich tend to be very rich and the poor very poor. In 1970, the poorest fifth of the population had 3% of national income, while the wealthiest fifth had 54%.[48] For comparison the UK 1973 figures were 6.3% and 38.8%, and the US in 1972, 4.5% and 42.8%.’ http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_Venezuela
De populariteit van Chavez onder de meerderheid van de Venezulanen is vooral te verklaren uit het feit dat hij de armoede heeft teruggedrongen. Volgens het CIA World Factbook is onder Chavez het percentage inwoners onder de armoedegrens verminderd tot rond de 27 procent, zeer tot het ongenoegen van de neoliberale machthebbers in het Westen onder aanvoering van de Verenigde Staten, zoals in de Britse pers uitlekte:
'The failed coup in Venezuela was closely tied to senior officials in the US government, The Observer has established.’
http://www.guardian.co.uk/world/2002/apr/21/usa.venezuela
Die staatsgreep mislukte omdat de armen uit de sloppenwijken massaal naar het centrum van de hoofdstad waren opgetrokken om daar hun steun aan Chavez te betuigen, die door de rijken was ontvoerd. Dat Chavez op brede steun kan rekenen van de kiezers blijkt uit de talloze verkiezingen die hij won en uit het feit dat hij gisteren weer met een meerderheid van 54 procent de recente verkiezing heeft gewonnen. Tot grote ergernis van de neoliberalen en hun spreekbuizen in de westerse massamedia, zoals Sheila Sitalsing die na een feitelijke inleiding het volgende beweert:
‘Chavez was nog niet zo lang president toen hij rond de eeuwwisseling op tournee door het Midden-Oosten zijn mede Opec-leden – Irak, Iraq, Libie, Koeweit, Saoedi-Arabie – opjuinde om voor hogere olieprijzen te lobbyen. Toen kostte een vat Brent nog geen twee tientjes; nu is dat 100 dollar.’
Met andere woorden: toen de armste 20 procent van de Venezulaanse bevolking met 3 procent van het nationale inkomen genoegen moest nemen terwijl de rijkste 20 procent met meer dan de helft aan de haal ging, kostte een vat olie nog geen twee tientjes, terwijl het nu 100 dollar is, en de armen in Venezuela dankzij het bewind van de regering Chavez daarvan profiteren. Een schande, vindt Sitalsing, zo blijkt uit haar kwalificatie ‘opjuinen,’ oftewel ophitsen. Latijns Amerikanen mogen niet pleiten voor een hogere prijs van hun grondstoffen, dat mogen alleen westerse concerns zodra ze hun producten elders in de wereld slijten.
Meer over Sheila Sitalsing uit Suriname, kunt u hier vinden:
1 opmerking:
Ja, wat wil je, de Heldringprijs............. ha! ha! ha! ha!
Willem.
Een reactie posten