Leon de Winter als Fascistische Grappenmaker 2

VRIJDAG 23 NOVEMBER 2012

Leon de Winters racisme en joodse organisaties die zich eens op het hoofd zouden moeten krabben

Leon de Winter deed het weer. Abdelkarim El-Fassi schreef :
´En woensdag was het weer raak. In Amsterdam zei hij bij een solidariteitsbijeenkomst voor Israël - georganiseerd door onder andere het CIDI - dat de bevolkingsgroei in Gaza gestopt moet worden door anticonceptiemiddel in het drinkwater te doen. De zaal barstte uit in gelach en applaus volgde. Maar hoe schokkend het ook klinkt, het gelach van het publiek, in combinatie met de persoon De Winter is geen nieuws. Nieuws wordt het wanneer hij niets schokkends zegt. Leon de Winter is Leon de Winter. Lees zijn Elsevier columns eens, ik ken hem niet anders: van hem gaan er dertien in een dozijn. Kijk maar eens op een Twitter en Facebook, De Winter’s in overvloed. Ze hebben slechts een podium nodig om hun onverdraagzaamheid te etaleren.

Zo ook bij De Winter.

Het zijn wat mij betreft vooral de tv-programma’s, de kranten, de radiostations en organisaties als het CIDI die het mogelijk maken dat deze hofnar zijn rol kan blijven vervullen en zijn racistische uitspraken faciliteren. Dus mocht je de moeite nemen om boos te worden, richt je woede dan wel tot de juiste personen.

Het zou jammer zijn als eindredacteuren en de mensen die om hem kunnen lachen de woede-dans ontspringen. ´

Abdelkarim El-Fassi schreef dit op de Joop (hier is het hele stuk - met meer weerzinwekkende uitspraken van de grote schrijver dW. En hier valt De Winter te beluisteren op Radio 1 voor wie niet wil geloven dat hij het echt gezegd heeft).

Ik kan niet anders dan Abdelkarim El-Fassi van harte bijvallen. Leon de Winter is het probleem niet. Leon de Winter is een ongeleid projectiel, een halve gare, een man die Arabieren haat zoals vroeger mensen Joden haatten, zonder agumenten, vanuit de onderbuik. ´Het probleem  is de tv-programma´s, kranten, radiostations en organisaties als het CIDI die het mogelijk maken dat deze hofnar zij rol kan blijven vervullen en zij racistische uitspraken faciliteren,´ schreef El-Fassi. 

Helemaal waar. Maar het probleem gaat nog verder dan dat. In wezen is het probleem oók het karakter van die bijeenkomst. Een bijeenkomst waar een racistische ´grap´ over het stoppen van anticonceptiemiddelen in het drinkwater kan worden begroet met applaus en gelach. Wie de moeite neemt de opname van radio 1 te besluisteren hoort trouwens nog meer racistische geluiden, van een andere spreker (ik vrees dat het rabbijn Evers is) die platvloerse, racistische opmerkingen maakt over de veronderstelde haatcultuur van moslims. Dat is kennelijk bon ton op een dergelijke Joodse solidariteitsbijeenkomst met Israel.
En het probleem is niet tot Nederland beperkt. Wat te denken van dit proza:

 "Operation Pillar of Defence is an entirely understandable response to the intolerable assault upon the citizens of Southern Israel and the continued provocations of Hamas --‐ an antisemitic terrorist organisation," the signatories stated. "We take pride in the commitment of Israel's political and military leadership to leave no stone unturned in seeking to avoid civilian casualties and remain true to the Jewish ethical ethos that underpins the doctrine of the IDF."

Dit was een gezamenlijke verklaring van ongeveer alle Joodse organisaties in Groot-Brittannië die werd afgegeven vrijwel meteen nadat het Israelische militaire leiderschap´  in overeenstemming met ´het ethos van joodse ethiek dat de doctrine is van het Israelische leger´ de aanval hadden geopend door de militaire leider van Hamas te doden. En dat net nadat deze een kladversie in handen had gekregen van een overeenkomst voor een langdurig bestand waarover hij aan het onderhandelen was. De verklaring ´die met trots´ werd afgegeven, moet zijn geschreven in het volle besef van hoe de vorige veldslag van Israel in 2009, in één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld, was uitgepakt, en wat daarover door mensenrechtenorganisaties als Amnesty International, Human Rights Watch, B´tselem, en het Palestijnse Centrum voor de Mensenrechten (PCHR) naar buiten was gebracht. (En dan laat ik het Goldstone-rapport nog maar even buiten beschouwing).

Hoe zal ik het zeggen? Dat joodse organisaties sympathie voelen voor Israel, er verbonden mee zijn, is logisch en voor de hand liggend. Maar wat minder logisch en voor de hand liggend is, is dat dit wordt gedaan met een blindheid voor de feiten die langzamerhand onbegrijpelijke vormen gaat aannemen. Israel is al 45 jaar en bezettingsmacht, het breidt met een ongekende snelheid de nederzettingen uit in Palestijns gebied, het heeft sinds 1993 geen enkel - nee, eigenlijk nog nooit - een serieus vredesvoorstel op tafel gelegd en het heeft alleen al de laatste dertig jaar een aantal oorlogen en militaire veldtochten op zijn naam waarvan er niet één echt een verdedigingsoorlog kan worden genoemd. Er is kortom wel eens reden voor wat meer distantie - zeker voor joodse religieuze organisaties die in het wonderlijke Nederlandse spraakgebruik ´kerkgenootschappen´ worden genoemd  Die horen over religie te gaan en niet over politiek.
 Joden stellen altijd  terecht - wij Joden mag ik in dit geval zeggen - dat wij niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor wat Israel doet en dat anti-Israelische uitingen die zich tegen Joden en joodse organisaties hier keren, verkeerd zijn geadresseerd. Israel is immers daar, en wij zijn hier. Maar dat argument wordt wel heel erg dun als die zelfde joodse organisaties maar steeds als een blind paard solidair blijven met een Israelische regering - het is de meest rechtse ooit op dit moment - die  zwarte vluchtelingen uitzet of in gevangenissen opsluit, in volle vaart de Westoever blijft judaïseren en nu - opnieuw - een slachtpartij in Gaza aanricht die, als men de moeite zou nemen om de feiten echt tot zich door te laten dringen, totaal onnodig en bovendien totaal nutteloos was.
Dat blind achter Israel blijven aanlopen, ook als Israel duidelijk bezig is misdaden tegen de menselijkheid te plegen (iets waar ongeveer alle organen die tot oordelen bevoegd zijn het over eens zijn), in plaats van de daden van Israel met normale, juridische en menselijke maatstaven tegen het licht te houden, maakt de Nederlandse joodse organisaties in wezen wél medeplichtig aan wat Israel uitvoert. Dat is een onethische houding - over joodse ethiek gesproken. En de kans is aanwezig dat de joodse organisaties er op den duur ook over zullen worden aangesproken. Maar wat hoe dan ook helemaal en totaal moet worden veroordeeld, is als dit soort solidariteitsbetuigingen met onrechtvaardige oorlogsdaden dan ook nog eens gepaard gaat met onvervalst racistische uitingen van iemand als De Winter of welke rabbijn dan ook. Racisme, op een joodse bijeenkomst. Ik denk dat het hard nodig is dat de leiders van officieel joods Nederland zich eens op het hoofd krabben en zich afvagen waar ze mee bezig zijn. Was het niet rabbijn Hillel in de oudheid, die zei dat het jodendom samengevat neerkwam op niet een ander aandoen wat je niet wilt dat jou zelf zal worden aangedaan?