Leon de Winter als Fascistische Grappenmaker 3

De Winter beroept zich met genocidegrap op 'ironie'

Schrijver vindt dat er 'te veel Palestijnen zijn' maar bedoelde opmerking over sterilisatie Gaza-bevolking als 'suggestie voor vrede'

dewinter door Joop-nl

Schrijver Leon de Winter verdedigde zich vrijdagavond in het mediaprogramma De Kunst van het Maken tegen de kritiek die hij kreeg over zijn opmerkingen dat er anticonceptiemiddel aan het drinkwater van de Gazastrook moet worden toegevoegd. Volgens de schrijver was hij slechts ironisch en sarcastisch.

De Winter stelt eerst dat zijn uitspraken verknipt zijn. Vervolgens leest hij de bewuste passage in zijn geheel voor maar die blijkt qua strekking nauwelijks af te wijken van wat er op de radio te horen was. De Winter vindt dat er te veel Palestijnen in Gaza-strook wonen. De aanwezigheid van veel jonge mannen brengt automatisch oorlog met zich mee, aldus de schrijver. Hij is van mening dat er na de Tweede Wereldoorlog vrede in Europa is gekomen dankzij de introductie van de pil. De vorming van de Europese Unie of andere initiatieven noemt hij in dit verband irrelevant.

Zie ook: Lachen om genocide met Leon de Winter

Opinies:

Abdelkarim El-Fassi: Leon de Winter is het probleem niet
Tim Kersjes: De wrange grap van Leon de Winter

Mooi zo. Hieruit blijkt dat Leon de Winter de Nederlandse taal niet beheerst. Ik vermoedde dat al. Sarcasme is namelijk fundamenteel anders dan ironie: 

Sarcasme is volgens Van Dale: bittere spot, uiting van verontwaardiging over onrecht of eigenwaan. 

Met andere woorden, bij sarcasme meen je wat je zegt.

Nu ironie: bij ironie zeg je precies het tegenovergestelde van wat je bedoelt. 

Kortom: sarcasme sluit ironie uit. Men is of sarcastisch of ironisch, men kan niet tegelijkertijd sarcastisch en ironisch zijn. Dus Leon de Winter zwetst.

Maar nu, ook als hij ironisch had willen zijn zit er een verdacht luchtje aan zijn opmerkingen, want er is ook zo iets als een dubbele bodem van de ironie:

In ‘Het ironische van de ironie, over het geval G.K. van het Reve,’ schreef Harry Mulisch aan het eind van de jaren zeventig over het racisme en antisemitisme van de ‘grote volksschrijver,’ Gerard Reve, het volgende:

1. ‘De ironie leidt to parodie, de parodie leidt tot identificatie – dat is de onwrikbare wet, waaraan Van het Reve nog het meest onderhorig is… Zo wordt het spel ernst. De corpsstudent speelt net zo lang de man met de grote bek, tot hij het is. Dat is het ironische van de ironie: dat zij het plotseling niet meer is. Hij is als het ware door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Wie ironisch spreekt, zegt het tegendeel van wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat doorziet. Van het Reve zegt wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat niet doorziet en denkt nog steeds met ironie te doen te hebben… Als hij… schrijft: ‘'Ik vind, dat de arbeiders in bepaalde aparte wijken zouden moeten wonen, die ze alleen op weg van of naar hun werk zouden mogen verlaten, & verder alleen met speciale verlofpasjes’' - dan is dat eenvoudig zijn mening, geen grap, geen fantasie.’

   
   

   Welnu, ik denk dat gezien het feit dat Leon de Winter het verschil niet weet tussen sarcasme en ironie, De Winter door de dubbele bodem van de ironie is gezakt. Leon de Winter meent wat hij zegt en is dus een fascist. Hij maakt geen grap, Leon de Winter meent het echt wanneer hij zegt:
   
   'misschien moet in het geheim een anticonceptie middel aan het drinkwater in Tel Aviv worden toegevoegd' 
   
   omdat er teveel joden in Palestina zijn die miljarden uit het buitenland krijgen om door te gaan met hun terreur tegen de Palestijnse bevolking.