Na vijf eeuwen westerse kolonialistische terreur bestaat nog steeds het flatterende zelfbeeld van de blanke christen.
Geert Mak sjoemelt met zijn bronnen. Een van de weinige Amerikaanse historici die hij geraadpleegd heeft is Arthur Schlesinger Jr., de historicus van het establishment. Op pagina 111 van zijn reisboek schrijft Mak over 'een uitstekende biografie van president Roosevelt.' Maar wanneer de lezer zijn literatuurlijst bekijkt dan blijkt dat zowel The Crisis of the Old Order: 1919-1933, The Age of Roosevelt, Volume I als The Coming of the New Deal, 1933-1935 (The Age of Roosevelt, Vol. 2) ontbreken, zodat we ervan uit moeten gaan dat Mak deze 'biografie' niet heeft gelezen en kennelijk dus niet uit eigen ervaring de in totaal 1312 pagina's als 'uitstekend' kan kwalificeren. Toch suggereert Geert dat hij beide delen heeft gelezen wanneer hij schrijft:
Waar zijn, vraagt Schlesinger
zich af, de opwindende figuren van vroeger, die dronken werden in in tranen
uitbarstten toen de Spaanse Republiek ten onder ging, die prachtige en dwaze
dromen hadden over de vervolmaking van de mensheid, en die Roosevelt
bejubelden?
Wat betekent deze opgewonden
beschrijving nu eigenlijk in de praktijk? Laten we daarvoor Columbus aan het
woord laten. Hij is immers de eerste 'opwindende' figuur van 'vroeger'
wanneer we het over 'Amerika' hebben. In A People's History of the United States.
1492-present, een best-seller die Geert Mak niet gelezen heeft, opent de Amerikaanse historicus Howard Zinn met een
fragment van Columbus na diens eerste ontmoeting met 'indianen':
They...
willingly traded everything they owned... They were well-built, with good
bodies and handsome features... They do not bear arms, and do not know them,
for I showed them a sword, they took it by the edge and cut themselves out of
ignorance. They have no iron. They would make fine servants... With fifty men
we would subjugate them all and make them do whatever we want.
Zinn voegt hieraan toe:
These Arawaks of the Bahama Islands were much like Indians on the
mainland, who were remarkable (European observers were to say again and again)
for their hospitality, their belief in sharing. These traits did not stand out
in the Europe of the Renaissance, dominated as it was by the religion of popes,
the government of kings, the frenzy for money that marked Western civilization
and its first messenger to the Americas, Christopher Columbus. Columbus wrote:
As soon as I arrived in the Indies, on the first
island which I found, I took some of the natives by force in order that they
might learn and might give me information of whatever there is in these parts?
The Information that Columbus most was: Where is the gold?
Met de zogeheten 'ontdekking van
Amerika'
an era of genocide,
cruelty, and slavery on a larger scale opened than had ever been seen before.
We must finally learn to look at that past with open eyes. We must dare abandon
our comfortable but false myths, for the sake of our children and their children,
zoals de Amerikaanse publicist Hans Koning vaststelde in Columbus:
His Enterprise. Exploding the Myth. Slaven en goud waren generatieslang
de enige drjfveren. Omdat, in de woorden van Columbus
gold is the most
excellent, gold is treasure, and who has it can do whatever he likes in this
world
maakte hij slaven van de indianen en liet hen de handen afhakken als ze
het door hem vastgestelde quotum goud niet haalden. Het resultaat van zijn
terreurbewind was volkerenmoord. Howard Zinn:
from 1494 to 1508,
over three million people had perished from war, slavery, and the mines... Thus
began the history, five hundred years ago, of the European invasion of the
Indian settlements in the Americas.
En op zijn beurt concludeerde de Amerikaanse historicus, schout-bij-nacht,
Samuel Eliot Morison, die een Pulitzer Prijs kreeg voor zijn biografie van
Columbus:
The cruel policy
initiated by Columbus and pursued by his successors resulted in complete
genocide.
De Zuid-Amerikaanse auteur Eduardo Galeano beschrijft in zijn fameuze trilogie Kroniek van het Vuur. Vijf eeuwen economische exploitatie van Latijns-Amerika de
contuiteit van de gewelddadige blanke cultuur die de al even blanke
elites in Latijns-Amerika gebruikt
als louter
instrumenten van het internationale kapitalisme, welvarende onderdelen van het
wereldwijde raderwerk dat het bloed van de kolonien en semi-kolonien uitzoog.
En nog steeds gebruikt het Westen onder aanvoering van Washington de
Theodore Roosevelt's doctrine van 'Speak softly and
carry a big stick; you will go far,' zoals we
recentelijk hebben gezien in Irak en nog steeds zien in Afghanistan, Syrie en
Iran, want
the idea of
negotiating peacefully, simultaneously threatening with the 'big
stick', or the military, ties in heavily
with the idea of Realpolitik, which implies an amoral pursuit of political
power that resembles Machiavellian ideals.
Het ware beeld van Columbus' 'ontdekking' van Amerika.
Over die continuiteit
van het Amerikaanse geweld verscheen op 8 oktober 2012 een verhelderen artikel
van de Amerikaanse activist Johnny Barber onder de kop: 'Why I Love Columbus Day,'
sinds 1937 een officiele feestdag in de VS. Barber:
On Columbus Day, I reflect on the facts of that
fateful discovery. Hispaniola at the time of Columbus’s arrival was home to as
many as 300,000 people. On seeing the Arawak people Columbus wrote in his
journal, "At daybreak great multitudes of men came to the shore, all young
and of fine shapes, and very handsome. Their eyes are large and very
beautiful.” In the same entry he wrote, “It appears to me, that the people are
ingenious, and would be good servants and I am of opinion that they would very
readily become Christians, as they appear to have no religion.”
Columbus kidnapped up to 25 people, although
only 7 or 8 survived the journey back to Spain. By 1496 it is estimated that
one third of the population had been killed or taken as slaves. In 1592 fewer
than 200 Indigenous people remained. By 1555, none survived.
I realize every lie and distortion I hold of my
country began in that classroom all those years ago.
I love Columbus Day. It reminds me that often,
even the most God-fearing individuals are the most self-deluded.
In the spring of 1493 Columbus wrote to a
sponsor, "They are artless and generous with what they have, to such a
degree as no one would believe but him who had seen it. Of anything they have,
if it be asked for, they never say no, but do rather invite the person to
accept it, and show as much lovingness as though they would give their
hearts." Later in the letter Columbus went on to say, "Their Highnesses
may see that I shall give them as much gold as they need ... and slaves as many
as they shall order to be shipped." Though he was aware of their
generosity and selflessness, rather than emulate them, he decided he would
subjugate them. Columbus was the first slave trader in the Americas.
Columbus Day reminds me that my country’s origin
was based on violence, subjugation, racism and genocide. As the native
population was decimated, it was deemed necessary to bring slaves from Africa
to the “new world” for cheap, disposable labor. Throughout the years when
America was a slave republic, the wealthiest Americans were those who owned the
most human beings. But we should not forget that slave owners spanned all
classes. This, from America, the country founded on the idea that all human
beings have equal intrinsic worth, value, and rights. The “land of the free,
home of the brave,” indeed.
I love Columbus Day. It reminds me that greed
corrupts utterly. Columbus returned to Hispaniola to colonize the island. By
1495 Columbus and his men were terrorizing the indigenous people, demanding
that they mine for gold and pay tribute to their masters. Those who could not
provide the quota faced dismemberment and were sent back to their people as an
example. There are first-hand accounts of soldiers hunting the Arawak for sport
and feeding people to their dogs. Columbus himself documented sexual slavery of
young children during his reign as “governor. “
Today in America, one in every four
African-American men is likely to be imprisoned. In the “War on Drugs’ black
and Latino men are arrested, prosecuted and imprisoned at highly
disproportionate rates than whites. Our prisons are privatized, for profit,
operations whose stocks are traded on the Wall St. Whether you are a black man
or woman in one of America’s prisons, or you are undocumented and work under
the blazing sun on American farms, you are paid pennies as others enrich
themselves off of your labor. Foreclosures have separated millions of black and
brown Americans from their property. Of the nearly 10 million people whose
homes have been foreclosed 40% are black and Latino. The net worth in
communities of color has plunged to the lowest level on record. Black and brown
wealth has been transferred to America’s largest banks. This theft has gone
unchallenged as the banks have enriched themselves, received federal bailouts,
and now investment companies seek to rent out the homes to the very people they
have been stolen from.
In 1868, the United States signed a treaty setting
aside the Black Hills "for the absolute and undisturbed use and occupancy
of the Sioux." Within years gold was discovered there, and after
negotiations to purchase the land broke down, the United States simply took it.
In 1975 the presiding judge of the United States Court of Claims, wrote, “A
more ripe and rank case of dishonorable dealing will never, in all probability,
be found in our history.” This “rank case of dishonorable dealing” did not
result in a return of that which was stolen. The Lakota Nation is currently
raising $9 million to buy back a small portion of sacred land in the Black
Hills.
I love Columbus Day because the veneration of
this man makes clear how George Bush, a self-described “compassionate
conservative,” can torture people and have a library built in his name, and how
Barack Obama can win the Nobel Peace Prize as he authorizes summary execution
of people through drone warfare and authorizes indefinite detention without
trial of American citizens.
Madeleine Albright, when confronted with the
deaths of up to 500,000 Iraqi children during sanctions can declare, “We think
the price is worth it.” She is now an author and a sought after speaker on the
lecture circuit where she describes her life as “devoted to human rights.”
Our self-delusions and ideas of grandeur poison
us as we impose the same tough sanctions on Iran and call for that nation’s
people to be brought to their knees. Medicines dwindle in Iranian hospitals and
prices skyrocket due to hyperinflation, the currency losing 15% of its value
overnight. It is only a matter of time until children starve.
We can look to Afghanistan and Iraq to see our
imperialist footprint spreading across the globe: Afghanistan with its untapped
mineral wealth, estimated in the trillions of dollars, and Iraq with its vast
oil fields. The people of these countries are considered “collateral damage” if
they are considered at all. Meanwhile, we formulate agreements with the
governments we impose that will allow our corporations to steal the resources and
keep the citizens in penury. The footprint is on the neck of the people.
And what of Palestine, and her people? It is
America that provides the weapons, the cash, and the cover in all Israel’s
efforts to dispossess the Palestinian people of their land and resources. An
Israeli soldier once told me to go home and deal with the dispossession of the
indigenous people in America before I concerned myself with the plight of the
Palestinians. He was correct in considering the parallels between genocide in America
and ethnic cleansing in Palestine.
While countries smolder and survivors walk among
the ruins, a generation lost to violence and destruction, we congratulate
ourselves on “winning,” and move on to the next conflagration. Americans are
lost as well, lost in our deluded imagination of a country that wishes peace in
the world, we remain blind to the horrors of “shock and awe”, drone attacks,
night raids, and torture while our government sows carnage in every direction.
U.S. threats to attack Iran are part of a century-old pattern of violence aimed
at ensuring U.S. domination.
“Freedom!” we proclaim. “Democracy!” And from
George W. Bush on down, Americans wonder, “How ungrateful these people are.
Can’t they see we have liberated them? Why do they hate us? It can only be
because we are free.” We wave our flags, paint stars and stripes on our faces
and chant “USA! USA! USA!
Columbus Day is a good day to reconsider who I
am. I have been to Big Mountain, the Four Corners, and Wounded Knee. I have
heard the stories of relocation, theft, poverty, and struggle.
I have been to too many funerals in Marwahin,
Jenin, Beit Lahiya and Gaza.
I have sat in the rubble in al-Amiriya, in Qana,
in Bint Jbeil, in Rafah, and in Kabul.
I have cried with refugee grandmothers whose families
have been scattered like seeds on the wind.
I have cried with mothers whose children were
torn to shreds under laser-guided bombs and whose sons have died as foot
soldiers in our wars of conquest.
I have cried with men who have dug the bodies of
their wives and children from the rubble of their homes.
I am intimate with this fellow Columbus, and I
know too well that our national claim of freedom leaves me disgraced and
dishonored.
And the blood flows.
Johnny Barber works
with Voices for Creative Nonviolence. He
is currently in Afghanistan as a member of a delegation from Voices for
Creative Nonviolence. He has traveled to Iraq, Israel, Palestine, Lebanon,
Jordan, Syria and Gaza to bear witness and document the suffering of people who
are affected by war. His work can be viewed here and here.
Maar in Geert Mak's Reizen zonder John zal de lezer vergeefs
zoeken naar een analyse van deze continuiteit in de Amerikaanse geschiedenis.
Voor Mak blijft iemand als Theodore Roosevelt een president die streefde naar
Orde, evenwicht tussen de verschillende machten,
binnen Amerika en ook in de rest van de wereld, dat was zijn doel. De
Amerikaanse individuele vrijheid hoefde daarbij niet in het gedrang komen,
integendeel, het ging hem juist om de bescherming van die vrijheid.
Die
mening staat haaks op het wetenschappelijk onderzoek van historici als Anders
Stephanson, hoogleraar aan Columbia University, van wie in 1995 Manifest
Destiny verscheen American Expansion and the Empire of Right. In die
studie wijst Stephanson op de haast apocalyptische, vooral door racisme
gevoede, angst onder de Amerikaanse rijke elite voor de ander en uiteindelijk
voor zichzelf:
a deep anxiety about materialistic degeneration and loss of virtue, a
profound sense of foreboding about the advent of mass society. Discontent with
civilization and cultural pessimism was of course not uncommon among the
Western intelligentsia of the late nineteenth century. In the United States it
touched especially some members of the older, eastern elite, who worried about
being swamped by pullulating masses of lowly immigrants and feared that their
own 'race' and class were becoming dangerously
comfortable, even losing the capacity to reproduce. Roosevelt shared the
sentiment, famously denouncing the 'life of slothful ease' and idealizing 'the hard fighting
virtues' that he deemed typical for 'all
the great masterful races.' He himself
had indeed gone west to find the properly 'strenuous life.' So too, had his fellow Harvard alumnus
Owen Wister. Wister was a writer from Philadelphia who was obsessed with the
West, which he romanticized in a series of popular works. Like Roosevelt he was
a member of the nostalgic Boone and Crockett Club. For Wister the East was a
fallen world, 'debased and mongrel with its hordes of encroaching alien
vermin'; whereas survival 'in the
clean cattle country,' a space
thankfully pretty free of 'Poles or Huns or Russian Jews' required a 'spirit of adventure,
courage and self-sufficiency.'
Toen ik Anders Stephanson in januari 2012 in New York interviewde zei
hij dat alleen de naam van het kwaad verandert in continuiteit van de
Amerikaanse geschiedenis. Waren het voorheen 'the savages,' en vervolgens 'the
barbarians,' nu heet het kwaad 'the terrorists.' Maar, zoals hij in
het laatste hoofdstuk van Manifest Destiny
schreef:
the operative framework in which they all fit is the story of American
exceptionalism, with its missionary implications. In no way could this task now
be perceived as simply building something shining on the proverbial Puritan
hill for the benefit of others to imitate; the moment for active regeneration
has arrived. So the United States became 'the leader of the free world,'
mobilizing and directing the forces of freedom against what Ronald Reagan would
later call the Empire of Evil. That this
Manichaean vision of good and evil in perpetual combat resonated among the
public was not only because of the persuasiveness of the totalitarian story but
also because of an underlying, new sense of vulnerability that had originated
with Peral Harbour... It is instructive to compare this with earlier moments of
expansion. In the 1840s, the spatial destination of destiny was clearly
continental, a westward, horizontal movement; and the agent involved was the
United States, separate and alone. In the 1890s the destination was diffusely
conceived as a sphere of barbarism where the gradual struggle for civilization
and race might occur on the way toward a final victory that was not that
urgent... In the cold war, however, every space could in principle be defined
with instantaneous and razor-sharp distinction either as our side or theirs, or
as an arena not yet won where destiny would be fought out right now; and the
United States was the global agent of freedom in lethal combat everywhere with
a single, terrifying antagonist.
Sinds de val van de Sovjet Unie evenwel:
has [the United States] found itself without a central, defining
adversary and so a bit lost... Simple concepts superimposed on simple divisions
and simple enemies no longer suffice as basic ideological props of American
geopolitics. It is hard to imagine oneself 'leader of the free world' when
zones of gray are everywhere and there is no clear line between the free and
the unfree.... So I end by noting that never in U.S. history have prophetic
destiny and mission been in such doubt.
Dat was 1995. Maar sinds
11 september 2001 heeft de VS weer 'a central, defining adversary' om
de ideologische rechtvaardiging voor grootscheeps geweld te herstellen die na
de val van de Muur ernstig was aangetast. Destijds gngen de neoconservateven
onmiddellijk op zoek naar een nieuwe legitimering van het Amerikaans
expansionisme en van het onlosmakelijk daarmee verbonden 'militair industrieel complex,'
waar president Eisenhower al in 1961 voor had gewaarschuwd. De Amerikaanse
neoconservatieve ideologen stelden in hun publicaties dat de VS sids 1989 in
een unipolaire wereld leefde waarin Washington dankzij zijn overweldigende militaire
macht de alleenheerschappij bezat. Vlak voor zijn vertrek als minister van
Defensie gaf in 1992 Dick Cheney zijn medewerker, de neoconservatieve ideoloog
Paul Wolfowitz, de opdracht om richtlijnen te ontwerpen voor een nieuwe
politiek om het Amerikaans imperium te kunnen blijven uitbreiden. Nadat zijn
rapport was uitgelekt ontstond in de pers een controverse omdat toentertijd de
VS zich niet openlijk afficheerde als een imperium. De nieuwe politiek zou als
eerste doelstelling moeten hebben ‘het voorkomen van de opkomst van een
nieuwe rivaal.’ De enig overgebleven wereldmacht moest haar hegemonie
militair waarborgen door, zo werd gesuggereerd, een preventieve oorlog te
beginnen zodra de Amerikaanse belangen in gedrang kwamen. Destijds werd Cheney
nog gedwongen zich van dit rapport te distantiëren en moesten de
neoconservatieven wijken voor Clinton. Maar acht jaar later kwamen ze onder
Bush junior met volle kracht terug. Inmiddels had Cheney een nieuw geheim
rapport laten schrijven met daarin opnieuw
een blauwdruk voor het behoud van de Amerikaanse wereldwijde
superioriteit, om de opkomst van een grote machtsrivaal uit te sluiten, en om
de internationale veiligheids orde te laten sporen met Amerikaanse principes en
belangen,
zoals het inmiddels officieel heette. En in die 'orde'
was energievoorziening, en dus vooral een Amerikaanse greep op de oliereserves,
het voornaamste belang. Daarom heeft
de Verenigde Staten… decennialang getracht een meer permanente rol te
spelen in de regionale veiligheid van de Golf. Hoewel het onopgeloste conflict
met Irak een onmiddellijke rechtvaardiging verschaft, overstijgt de noodzaak
van een aanzienlijke Amerikaanse militaire aanwezigheid in de Golf het
vraagstuk van het regime van Saddam Hoessein,
zo stelden de samenstellers. Ze beseften echter dat om
deze expansionistische militaire strategie bij het grote publiek acceptabel te
maken
één of andere catastrofale en als katalysator werkende gebeurtenis -
zoals een nieuwe Pearl Harbor
nodig was, aldus het rapport dat precies een jaar vóór
11 september 2001 verscheen. De
neoconservatieven werden als het ware op hun wenken bediend, en sinds 2001 tot
nu toe zijn de militaire uitgaven van de VS dan ook verdubbeld, en gaan de
Amerikaanse militaire interventies, al dan niet onder de parapluie van de NAVO,
ongestoord door. Deze hele context wordt door Mak verzwegen, maar niet door goed geinformeerde
journalisten/schrijvers als Chris Hedges. Maandag 19 november 2012 schreef de
vooraanstaande Hedges, onderscheiden met de Pulitzer
Prijs, naar aanleiding van de zionistische terreur tegen de in Gaza opgesloten
Palestijnse bevolking:
In the new global landscape, as in Israel's occupied territories and the
United States' own imperial projects in Iraq, Pakistan, Somalia, Yemen and
Afghanistan, massacres of thousands of defenseless innocents are labeled wars.
Resistance is called a provocation, terrorism or a crime against humanity.
Geen woord daarover van Geert Mak, die zich
tegenwoordig opwerpt als een 'Amerika-deskundige.' Van hem geen kritiek
op de steun van 'de eerste zwarte president' aan het meedogenloze geweld van de
'Joodse staat,' die als een
vooruitgeschoven post in 'Indian Country' ligt en de
geopolitieke belangen van de rijken beschermt die Obama aan de macht hebben
geholpen. Wel liet Mak Vrij Nederland weten dat
De Amerikanen ook wel reden [hadden]
om zichzelf de uitverkoren natie te vinden, het land was een paradijselijk
land.
Daarover meer morgen.
Toen ik in januari
2012 Chris Hedges in zijn woonplaats Princeton interviewde over de continuiteit
van het geweld in de Amerikaanse geschiedenis, eindigde hij met de woorden dat
Een cultuur die niet beseft dat er nauwe band bestaat
tussen moraliteit en macht, die techniek verward met wijsheid, kennis met
inzicht, die niet in staat is van de eigen fouten te leren en niet inziet dat
compassie de leidraad dient te zijn van het menselijk handelen staat op het
punt ineen te storten. Een stervende cultuur is herkenbaar aan de woorden en
begrippen die ze gebruikt. De huidige taal van de machtigen is gecorrumpeerd,
vrijheid betekent voor hen slechts de vrije markt die in werkelijkheid bestaat
uit miljardensubsidies en uit de vrijheid om uit te buiten, te plunderen, en om
grootscheeps geweld in te zetten met als doel de eigen economische belangen te laten
expanderen. Dit alles onder het mom van democratie en het verspreiden van
mensenrechten terwijl binnenslands de toenemende armoede hele gemeenschappen
vernietigt. Eén op de vijf Amerikaanse kinderen is ondervoed, meer dan 45
miljoen Amerikanen leeft onder de armoedegrens. Van elke dollar die verdiend
wordt ontvangt de top 10 procent van de Amerikaanse bevolking 48,5 cent, dus
bijna de helft verdwijnt in de zakken van een tiende. De rest heeft dit maar te
accepteren en is zo versplinterd dat ze geen vuist kan maken, nog geen 8
procent van de werknemers in de privésector is lid van een vakbond. Nu alles
gedereguleerd is en de overheid geen enkele ware greep meer heeft op de
economie wordt de toekomst van de overgrote meerderheid bepaald door een kongsi
van topmanagers die geen enkele democratische verantwoording kent.
Overal leven nu indianen, 'Elites
Will Make Gazans of Us All,' zoals Hedges stelt. Het was de beroemde
Palestijnse dichter Mahmoud Darwish die in 1992 in het Speech of the Red Indian het lot van de indianen op subiele wijze
vergeleek met dat van de Palestijnen toen hij schreef:
The white man will never understand the ancient words
here in spirits roaming free
between sky and trees
[...]
Take all the gold of the earth and sun
but leave the land of our names to us.
Then go back, stranger
Search for India once more!
[...]
Don't bury your God
in books that back up your claim of
your land over our land
What you white men need will be the memory of
how to tame the horse of madness
[...]
So take your time
as you dismember God.
1 opmerking:
Daar gaan we dan
Een reactie posten