Wilders als Terrorist 4

Het feit dat Wilders zich volledig loyaal verklaart met de Israelische schendingen van het internationaal recht, is volkomen verklaarbaar. Net als de 'Joodse staat' wordt Wilders gedreven door een zorgvuldig gecultiveerd slachtofferisme. Vandaar zijn onverzadigbaarheid, vandaar ook zijn extremisme, vandaar dat hij -- om het plat te stellen -- schijt heeft aan alles en iedereen. Net als fanatieke zionisten portretteert hij zich permanent als het slachtoffer bij uitstek, terwijl hij in werkelijkheid zich gedraagt als een dader, als een terrorist. Die houding werkte vele decennia gunstig uit voor de zionisten, maar uiteindelijk is deze niet te stillen zucht naar macht contraproductief. Er zijn nog maar weinig Westerlingen die blind achter Israel staan. Bovendien bestaat het gevaar dat het slachofferisme tenslotte in een modern fascisme eindigt, zoals we in de 'Joodse staat' zien.


Vele jaren geleden al waarschuwde de juriste Heikelien Verrijn Stuart hiervoor toen ze schreef dat: 'slachtofferisten via erkenning of genoegdoening uit [zijn] op macht. Een macht die zij menen te hebben verdiend door een onschuld, die is geconstrueerd door hun slachtofferschap.' Ze bestreed vooral 'het excuus dat het slachtofferschap bood om zich niet verantwoordelijk te hoeven voelen.' Een paar jaar later wees de Duitse filosoof Peter Sloterdijk erop dat: 'Verantwoordelijkheid steeds lager [wordt] ingeschat, terwijl het slachtofferschap steeds hoger wordt gewaardeerd. Het is een ontwikkeling die buitengewoon gevaarlijk is voor onze samenleving. Deze slachtofferistische manier van denken is de belangrijkste vorm van ressentiment geworden… Het slachtofferisme, het verleidelijke gevoel slachtoffer te zijn, kan men overal om ons heen waarnemen, en is een extreem morele kracht geworden.' En de in asiel levende joods-Russische dichter Joseph Brodsky adviseerde vlak voor zijn dood in zijn laatste essaybundel On Grief and Reason: 'Probeer ten koste van alles te vermijden dat je jezelf de status van slachtoffer toestaat… probeer te onthouden dat menselijke waardigheid een absoluut begrip is… Bedenk tenminste, als dat andere je te hoogdravend in de oren klinkt, dat je door jezelf als slachtoffer te beschouwen alleen maar het vacuüm vergroot dat door gebrek aan persoonlijke verantwoordelijkheid ontstaat en dat demonen en demagogen zo graag opvullen.' In de week voorafgaand aan de moord op Pim Fortuyn schreef Arnon Grunberg: 'Juist zij die ogenschijnlijk nauwelijks reden hebben zichzelf als slachtoffer te zien, hebben hun identiteit opgebouwd rond de cultus van het slachtofferschap, een cultus die de verongelijktheid legitimeert en het falen excuseert. Welke machteloos wil zich niet laten vertegenwoordigen door een andere machteloos? En daar is Mr. Fortuun, het ex-slachtoffer dat nu alle andere slachtoffers zal leiden naar de vruchtbare velden waarop hij al enige tijd graast.'


Het zieke kind Wilders is uit op macht, hij zal daarvoor alles opofferen, behalve dan zijn slachtofferisme, het enige dat hem een identiteit geeft. Nooit zal hij zich echt bevredigd voelen, daarvoor is hij te gekrenkt. In zijn jeugd is iets fundamenteel fout gegaan en de wereld zal daarvoor een prijs moeten betalen. Maar andermaal, het is algemeen bekend onder artsen dat het bestrijden van alleen de symptomen vaak de ziekte verergert en langduriger maakt. En ook al verdwijnt dit droevige jammerende kind, dan nog zal de ziekte in de samenleving niet verdwijnen. Integendeel, een nieuwe symptoomdrager zal opstaan, zoals na Fortuyn talloze andere zieke poseurs zich onmiddellijk aandienden.