Peter van Walsum Oud-Diplomaat 23

 Vorige week woensdag beweerde de oud-diplomaat Peter van Walsum ondermeer het volgende in de NRC:

Aanval op Iran is ophanden

Iran 

 VS vinden ingreep minder erg dan Iraanse kernbom

Medio augustus van dit jaar schatte de Amerikaanse regering dat het nog 'rond een jaar of misschien langer' zou duren eer Iran over een kernwapen zou beschikken. Dat betekent dat binnen zo'n tien maanden knopen zullen moeten worden doorgehakt. In Washington wordt steeds vaker, ook uit de mond van vooraanstaande Democraten, gehoord dat een militaire ingreep in Iran minder erg is dan een nucleair bewapend Iran... Behalve in het onwaarschijnlijke geval dat de sinds eind december 2006 stapsgewijs verscherpte sancties Iran alsnog tot andere gedachten brengen, lijkt het bijna onvermijdelijk dat in de loop van 2011 ten minste door de Verenigde Staten militair zal worden ingegrepen.

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/10/peter-van-walsum-21.html

Laat we de logica gebruiken bij het analyseren van deze bewering. Allereerst dit:

lijkt het bijna onvermijdelijk dat in de loop van 2011 ten minste door de Verenigde Staten militair zal worden ingegrepen.

Lijkt bijna onvermijdelijk? Dat is tweemaal een vaagheid. Dit is wartaal. Iets is onvermijdelijk of is het niet. Lijkt bijna onvermijdelijk is een tegenstrijdigheid. Bovendien gaat Van Walsum ervan uit dat ook al zou een Amerikaanse gewelddadige aanval illegaal zijn, Nederland er toch 'beter aan [zou[ doen zich vast te verdiepen in de vraag of die interventie Nederlands politieke steun verdient.' En wat bedoelt hij met de woorden 'ten minste'? Het kan niet anders dan dat hij bedoelt dat het 'bijna onvermijdelijk [lijkt]' dat de kernwapenstaat Israel in strijd met het internationaal recht Iran aanvalt. Waarom zou Nederland een 'Joodse' kernwapenstaat moeten steunen tegen een Iraanse staat dat nog steeds geen kernwapens bezit? In concreto: Van Walsum is net als in het geval van de illegale Amerikaanse inval in Irak voorstander van het schenden van het internationaal recht. Hij gebruikt voor dit verkapte pleidooi voor de inzet van grof geweld onder andere deze argumentatie: 

Medio augustus van dit jaar schatte de Amerikaanse regering dat het nog 'rond een jaar of misschien langer' zou duren eer Iran over een kernwapen zou beschikken. Dat betekent dat binnen zo'n tien maanden knopen zullen moeten worden doorgehakt.

Opnieuw, laten we de logica op deze bewering loslaten. We hebben hier te maken met een schatting dat 'rond een jaar of misschien langer... Iran over een kernwapen zou beschikken.' Let u op: 'zou' dus. Dan: 'rond een jaar of misschien langer', ook de tijdsduur is dus onzeker. Ondanks al deze onzekerheden is zijn stellige conclusie: 

Dat betekent dat binnen zo'n tien maanden knopen zullen moeten worden doorgehakt.

Dat kan dus niet. Deze bewering is op teveel onzekerheden gebouwd om legitiem te kunnen zijn. Zowel Van Walsum als de NRC hebben dit niet door, of verzwijgen het. 

Dan dit: 

Nederland zou er beter aan doen zich vast te verdiepen in de vraag of die interventie Nederlands politieke steun verdient.

Allereerst is het begrip 'interventie' onjuist voor een besluit dat naar alle waarschijnlijkheid volgens Van Walsum zelf illegaal zal zijn, aangezien hij schrijft: 

Russische èn Chinese steun voor een daartoe machtigende Veiligheidsraadsresolutie lijkt nauwelijks denkbaar, dus de interventie zal hoogstwaarschijnlijk plaatsvinden zonder mandaat van de Veiligheidsraad.

Het zal dus geen 'interventie' zijn, maar een oorlogsmisdaad, een agressieoorlog die zoals we weten tijdens de Neurenbergse Processen illegaal is verklaard. Waarom noemt Peter Van Walsum een agressieoorlog een 'interventie'? De reden is simpel, net als Wilders en elke modale boef heeft Van Walsum lak aan het recht zodra het hem niet uitkomt. Het recht is slechts instrumenteel voor dit slag mensen, alleen als men er zelf beter van wordt kan het recht gehandhaafd blijven. De vraag is nu: waar berust deze barbaarse mentaliteit van de Van Walsum's in de wereld precies op?

Daarover meer in een volgend stukje.