Femke Halsema. Oef. 2

Halsema: „Ik (ben) mezelf in de loop der tijd ook meer als een product gaan beschouwen – waarbij ik er ook wel enig plezier aan kan ontlenen om dat product te perfectioneren.”

In een neoliberale cultuur waar het marktdenken alles bepaalt, inclusief het zelfbeeld, krijgt men uitspraken zoals hierboven van de leidster van GroenLinks. Het 'product' Halsema moet aan een zo groot mogelijk publiek verkocht worden. Daarbij is de rol van de commerciele massamedia van doorslaggevend belang. De invloedrijke Amerikaanse publicist Walter Lippmann beklemtoonde al in de jaren twintig van de vorige eeuw dat 'public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorschip, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable.' Immers: 'How small our proportion of direct observations is when compared to those observation that are conveyed to us through the media.' Om nu te voorkomen dat de massa, in de woorden van Lippmann, 'a bewildered herd' op hol slaat, moeten de beelden die de massa krijgt toegediend streng geselecteerd worden, zodat de juiste opvattingen ontstaan 'for the real environment is altogether too big, too complex, and too fleeting for direct acquaintance.' De massamens 'is not equipped to deal with so much subtlelety, so much variety, so many permutations and combinations. And although we have to act in that environment, we have to reconstruct it on a simpler model before we van manage with it.' Vandaar dat het 'product' Halsema zichzelf als 'product' permanent moet 'perfectioneren.' Dus allereerst Het Leuke Meisje, vervolgens Groen en dan ook nog Links. En de journalistiek doet daar graag aan mee.

Maandag 17 mei. De voorpagina van de NRC:

Femke denkt als Heleen van Royen

Schrijver Kluun schaduwt deze week GroenLinks-lijsttrekker Femke Halsema. Deel 1: Femke voelde zich bezwaard, twitterde ze.

Campagnestop. De overtreffende trap van politieke correctheid. Ik heb het even nagegoogled, maar met uitzondering van Sieneke (onze hoop in bange Songfestivaldagen heeft keelontsteking) en de vuilnismannen in Amsterdam en Utrecht (wier werk gelukkig werd overgenomen door Jan Dijkgraaf van HP/De Tijd), is de rest van Nederland gewoon doorgegaan met werken, uitzenden, optreden, aftreden, interviewen en publiceren.

Maar in Den Haag stopten ze pardoes met campagne voeren. Zat ik in mijn eerste weekend als officieel Femke Halsema-volger niet bij het lijsttrekkersdebat in De Rode Hoed, maar betaald te spijbelen in een strandtent in Zandvoort. Lola (2) en Roos (6) hebben al gepleit voor een verlenging van de campagnestop met minimaal een week.

Gelukkig blijkt Femke Halsema ook tijdens een campagnestop niet weg te slaan uit de publiciteit. De oogst van een weekend Femke-watching: een twitteradvies om ons Telegraaf-abonnement op te zeggen en meteen ook maar de NOS in de ban te doen, een twitteruitval naar het ambassadepersoneel in Tripoli en de twitter-melding dat het HP/De Tijd-colofon het voortaan zonder haar naam moet doen. Wordt nog oppassen deze week, voor ik het weet heb ik ook een boycot aan mijn broek hangen. Kan ik de hele week in Zandvoort gaan zitten en dat zie ik Derk Sauer nooit doorbetalen. O ja, en dan was er ook nog een interview van zes pagina’s in Vrij Nederland en eentje van zeven in Volkskrant Magazine. Er zijn lijsttrekkers die minder publiciteit genereren in de hele campagne dan Femke tijdens een paar dagen campagnestop (Femke voelde zich bezwaard, twitterde ze). Kwamen Geert Wilders en zijn kornuiten afgelopen week aankakken met dat ene luizige mediamomentje in Groningen, in van die jacks die je krijgt op zeildagen van bedrijven en daarna wijselijk meteen aan het Leger des Heils doneert. Die dikke kale – kom, hoe heet-ie, met dat brilletje, hij praat en ziet eruit als Ruben van der Meer in die commercial voor printers (Katsjieng!) – in dat witte PVV-jack... Oef. Weer twee zetels eraf.

Ik kan me niet voorstellen dat Femke deze week een groen zeiljack gaat aantrekken. Laat de rest maar voor lul lopen, Femke denkt als Heleen van Royen met haar uitspraak: ‘als ik vaker naar de sportschool ga, verkoop ik meer boeken’. Of, zoals de lijsttrekker van GroenLinks stelt in Vrij Nederland: „Ik (ben) mezelf in de loop der tijd ook meer als een product gaan beschouwen – waarbij ik er ook wel enig plezier aan kan ontlenen om dat product te perfectioneren.”