Waarom kan de NRC-redactie zich wel identificeren met de vrouw op de foto links en niet met de vrouw op de foto hierboven? Antwoord: links zijn wij, hierboven is de ander.
De voormalige BBC-correspondent Tim Llewellyn zei dit over de houding in het Verenigd Koninkrijk:
Editors, producers, presenters, and their immediate bosses, live in the heated climate of London and very much still within their own cultural heritage: the politics of the day plus the memories of an English education... the story 'concept' in London is still, I am afraid, that Israelis are 'people like us' [...] while Arabs are 'tricky' and 'emotional' [...] This is still the platform off which most Western journalists in London jump. To take a different track is to run into that wall of 'anti-Semitic' or 'unbalanced' reportage that any of us who tries to explain the facts on the ground in the region runs into.
Hetzelfde geldt voor Nederland, met als gevolg het bekende filosemitisme waarbij de Joden in Israel dat mogen wat geen ander mens op aarde mag.
In zijn studie After Auschwitz waarschuwt de gerespecterde joods Amerikaanse geleerde Richard Rubenstein voor het feit dat 'recalling Jewish virtues and contributions to humanity's spiritual treasury ... is inevitable in a time of reconciliation, but it may have about it more than a little fattening of the sacrificial lamb for another round of slaughter. In any event, philo-Semitism is as unrealistic and pernicious as anti-Semitism, for it destroys our most precious attribute, our simple humanity. Jews are not, nor are they obliged to be, paragons of virtue or models of holiness. To expect us to be more than other men, to pay us the unwanted and unasked-for complement that we are, is an unintended cruelty but a cruelty nonetheless.'
Inderdaad, het 'filosemitisme is even onrealistisch en verderfelijk als het antisemitisme, want het vernietigt onze meest waardevolle eigenschap, onze aangeboren menselijkheid.' Maar juist die onvervreemdbare 'menselijkheid' kan de filosemiet niet erkennen. Voor hem spelen de jood en de Arabier alleen maar een rol, ze bevredigen de behoefte van de filosemiet om zichzelf een identiteit te vormen. De filosemiet ziet geen mens, nee, hij ziet een jood, of een Arabier, of wie dan ook die op een bepaald moment het slachtoffer kan zijn om zo zijn eigen schrikbarende leegte te camoufleren.
Het feit dat we ons wel kunnen identificeren met de een en niet met de ander is ook de enige reden waarom de afbeeldingen van de vrouwelijke militairen van een leger dat beschuldigd wordt van oorlogsmisdaden in de NRC werden gepubliceerd. In een beeldcultuur verloopt de propaganda via het beeld, dat spreekt voor zich. En aangezien de NRC-redactie kennelijk van mening is dat de NRC-lezer moeite heeft met een rationeel betoog geeft de krant niet de feiten, maar de beelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten