In her account of the Eichmann trial Hannah Arendt famously abandoned the idea of ‘radical evil’ and used the term ‘banality of evil’ to understand the event. First, banality of evil faces up to the fact that Eichmann was himself a banal individual, motivated by little more than a certain conformism and careerism. Second, banality of evil stresses that perpetrators of horrific deeds can be ordinary men without any history of psychological disorder or ideological commitment. Third, banality of evil refers to the emergence of a new type of bourgeois: not the morally reflective individual of Kantian philosophy but the ‘mass-man’ who conceives of himself as a cog in a machine. Fourth, banality of evil expresses the humanistic insight that evil is never radical, only extreme, and possesses ‘neither depth nor demonic dimension’. |
zondag 3 januari 2010
De Filosemiet en de Antisemiet 8
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Alleen Extremistische Joden worden Uitgenodigd door premier Schoof
Joodse organisaties opnieuw uitgesloten van overleg over antisemitisme Onder meer Een Ander Joods Geluid, Erev Rav, gate 48 en The Rights ...
-
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ...
-
NUCLEAR ARMS AND PROLIFERATION ANTI-NUCLEAR ACTIVISM MILITARY-INDUSTRIAL COMPLEX A Women state legislators and advocacy group...
-
https://russiatruth.co/lviv-on-fire-british-canadian-military-instructors-took-off-in-the-air-along-with-training-center/ LVIV on FIRE: Br...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten