De Israelische Terreur 1103

De schrijver van dit artikel is de bejaarde Arie Kuiper die decennialang tot de christelijke supporters van Israel behoorde. Nu schrijft hij:

De zionistische droom

„Laten we er geen doekjes om winden, de politieke situatie waarin Israël zich op dit moment bevindt is slechter dan ooit.” Volgens Abel Herzberg-biograaf Arie Kuiper is het land bezig met een langzame politieke zelfmoord. „Dat klinkt onheilspellend, maar ik meen het wel.”

De sympathie voor Israël is in de westerse landen tot een minimum gedaald. Op Amerikaanse en Britse universiteiten wordt gepleit voor een academische boycot van de Joodse staat. Anderen pleiten voor een economische boycot. In Nederland hebben politici als Hans van den Broek, Hans van Mierlo, Frans Andriessen, Klaas de Vries, Laurens Jan Brinkhorst, Pieter Kooijmans en Hedy d’Ancona zich aangesloten bij The Rights Forum van Dries van Agt – een man die door de Joden diep wordt gewantrouwd.

Peilingen hebben uitgewezen dat de meeste Europeanen momenteel Israël zien als het grootste gevaar voor de wereldvrede. In het jongste nummer van het Joods-Amerikaanse maandblad Commentary schrijft de Israëlische journaliste Evelyn Gordon dat Israëls groeiende status van paria in de wereld op de lange termijn een groter gevaar is voor zijn voortbestaan dan welke militaire dreiging ook.

Esther Voet, waarnemend hoofdredacteur van het Nieuw Israelietisch Weekblad, schreef eind december dat Israël de zondebok van de wereld dreigt te worden. Zij voorziet ’een donkere nacht’. Veel Joden in Nederland voelen zich onbehaaglijk. Voet citeert met instemming de uitspraak van de zionist en schrijver Abel Herzberg: „Zonder Israël is elke Jood een ongedekte cheque.”

Bijna de enige vrienden die Israël in Nederland nog heeft zijn de Christenen voor Israël. Ik ben bepaald geen bewonderaar van deze pressiegroep waarvan de aanhangers menen dat de totstandkoming van de Joodse staat onderdeel is van Gods heilsplan en dat de komst van de Messias daardoor zal worden bespoedigd. Diens komst zal in hun ogen samenvallen met de wederkomst van Christus, want de Joodse Messias en de christelijke Verlosser zullen dan, mirabile dictu, dezelfde persoon blijken te zijn. Daar zullen de Joden te zijner tijd nog van opkijken.

Maar aan sympathie voor Israël mankeert het mij niet. De term ’liefde voor Israël’ vermijd ik, want ik zou niet weten hoe je van een land kunt houden. Ik weet niet eens hoe ik van Nederland zou moeten houden. Sympathie dus voor Israël, en oprechte belangstelling.

Een oplossing voor het conflict tussen de Joodse staat en de Palestijnen is in geen velden of wegen te bekennen. President Obama en zijn speciale gezant voor het Midden-Oosten, George Mitchell, doen hun best, maar tot nu toe hebben zij niets bereikt.

Lees verder: http://www.trouw.nl/opinie/letter-en-geest/article2958482.ece/De_zionistische_droom_.html