Ik kreeg net dit emailtje van Wim Fortuyn, de maker van het NOVA-item over Pinochet, naar aanleiding van mijn open brief aan mijn oude vriend Jan van Loenen:'Beste Stan,
Fijn dat je me de spiegel voorhoudt. Inderdaad, ik ben alleen maar bezig met mijn carriere en kijkcijfers. Ja, ik had moeten beseffen dat het gevaarlijk is de domme kijker te confronteren met dubieuze opvattingen. En natuurlijk, ik had Schaad moeten ontmaskeren door hem eindeloos door te zagen over het begrip democratie - ook al is de man zelf noch zijn oppervlakkige mening van enig belang.
Maar voor ik je nou op inconsequenties ga wijzen: doe me een lol en houdt jouw oude en mijn nieuwe vriend Jan van Loenen er buiten. Ach laat ook maar. Want als hij zijn stem leent aan een tekst die niet volgens jou deugt, deugt Jan zelf natuurlijk ook niet. Dan is hij op z'n minst een collaborateur.
Tja, we kunnen niet allemaal blijven hangen in de getuigenisjournalistiek van de jaren '70.
Wim Fortuyn.'
Ik heb hem het volgende gemaild: 'beste wim
ik begrijp uit je opgewonden toon dat je slecht tegen kritiek kunt. desondanks, wil je op mijn argumenten ingaan?
stan.'
Meer opwinding van Wim Fortuyn zie: http://www.denieuwereporter.nl/?p=609#more-609
Opvallend is dat het fatsoenlijk uitoefenen van het journalistieke metier bij NOVA-redacteur Wim Fortuyn 'getuigenisjournalistiek van de jaren '7o' heet. Heeft niemand hem dan geleerd om feiten te checken?
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/12/deze-open-brief-heb-ik-net-naar-mijn.html En:
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/12/11-september-1973-4.html En:
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/12/11-september-1973-5.html
Het lijkt haast wel alsof het zich niet meer verdiepen in het onderwerp een nieuwe trend is geworden in de Nederlandse journalistiek en dat journalistiek nog alleen maar het registreren is van iemands mening, waarbij feiten er niet meer toe doen. Zie daarvoor ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2006/11/de-nuance-van-de-nrc-6.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten