De Hoerigheid van de Locale Pers

Op de cover van de PS-bijlage van Het Parool was op 6 mei 2023 een ontspannen sociaal-democraat te zien, de voormalige PVDA-bons Lodewijk Asscher, oud hoofdstedelijke wethouder, oud minister, die de lezer lachend meedeelt: 'De stad is uit het lood geslagen.' Deze constatering werd vergezeld door de mededeling dat 'Lodewijk Asscher niet meer de haast [heeft] van een politicus en ziet wat beter kan.' Het staat er echt, en Het Parool meent dit echt. Men zou nog kunnen denken dat de redactie van de locale krant de Nederlandse taal niet beheerst, maar dat is niet het enige. 

Wat beweert Het Parool hier? Welnu, dat Lodewijk heeft ontdekt wat elke Amsterdammer al lang weet, namelijk dat 'de stad uit het lood is geslagen,' ironisch genoeg als gevolg van ondermeer het failliete beleid dat Asscher als PVDA loco-burgemeester heeft gevoerd. Na zijn vertrek bleek hij de stad met een grote schuld te hebben opgezadeld, en zijn beleid voor de binnenstad was uitgelopen op een platte vercommercialisering van de historische binnenstad, die een vrijplaats is geworden voor de buitenlandse onderwereld die hier via het vastgoed circuit zijn vele miljoenen aan zwart  geld witwast. Dit alles is het resultaat van het feit dat de neoliberale Lodewijk toen kennelijk 'haast' had en daardoor niet zag 'wat beter' kon, althans, zo moet men opmaken uit de tekst op de cover. 

Zo mogelijk nog brutaler is de suggestieve bewering van Judith Zilversmit, behorend tot de incrowd rondom Asscher. Zij schrijft als chef PS: 'Voor nu probeert hij bovenal een goede Amsterdammer te zijn, vertelt hij. Toch voelt het na het lezen van het interview alsof we hem snel weer in beeld gaan zien.'

Hoe 'voelt' Judith dit? En waar 'voelt' zij dit? En aldus werkt de hoerigheid van politiek en pers in de polder.