China’s algehele veroordeling: Amerikaanse hegemonie en de gevaren ervan

6 maart 2023

Bron: rtde 4 maart 2023 ~~~~

Drie dagen voor de verjaardag van het begin van de speciale operatie van Rusland in Oekraïne heeft het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken een quasi-officiële algehele veroordeling van de gevaarlijke hegemoon in Washington gepubliceerd.

Aangezien de westerse media er meteen voor hebben gezorgd dat het document in het geheugengat is verdwenen, publiceert RT DE het omvangrijke document in drie opeenvolgende delen in een vertaling van Rainer Rupp.

‘US Hegemony and Its Perils’ – Ministry of Foreign Affairs of the People’s Republic of China – fmprc.gov.cn – 20 februari 2023

INLEIDING

Sinds zij na de twee wereldoorlogen en de koude oorlog het machtigste land ter wereld zijn geworden, hebben de Verenigde Staten zich steeds meedogenlozer in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen gemengd om hun hegemonie te vestigen, te handhaven en te misbruiken door subversie en infiltratie te bevorderen, doelbewuste oorlogen te voeren en de internationale gemeenschap schade te berokkenen.

De Verenigde Staten hebben een hegemoniaal draaiboek ontwikkeld om “kleurenrevoluties” te ensceneren, regionale geschillen aan te wakkeren en zelfs rechtstreeks oorlogen te beginnen onder het mom van bevordering van democratie, vrijheid en mensenrechten. Vasthoudend aan de mentaliteit van de Koude Oorlog hebben de Verenigde Staten de machtsblokkenpolitiek verergerd en conflicten en confrontaties aangewakkerd. Zij hebben het begrip “nationale veiligheid” ruim geïnterpreteerd, misbruik gemaakt van exportcontrole en unilaterale sancties opgelegd aan andere landen. Zij interpreteren internationaal recht en internationale regels zeer selectief en passen deze toe of verwerpen ze, afhankelijk van de vraag of zij er baat bij hebben of niet. Tegelijkertijd hebben zij getracht de rest van de wereld regels op te leggen die hun eigen belangen dienen in naam van de handhaving van een “op regels gebaseerde internationale orde”.

In dit rapport wordt getracht, door het presenteren van de relevante feiten, het misbruik van de hegemonie door de VS op politiek, militair, economisch, financieel, technologisch en cultureel gebied aan de kaak te stellen en de internationale aandacht te vestigen op de gevaren van de Amerikaanse praktijken voor de wereldvrede en de stabiliteit en het welzijn van alle volkeren.

I. POLITIEKE HEGEMONIE – ZICHZELF BELANGRIJK MAKEN.

De Verenigde Staten hebben lange tijd getracht andere landen en de wereldorde naar hun eigen beeld te vormen met hun eigen waarden en politieke systeem, zogenaamd in naam van de bevordering van democratie en mensenrechten.

Er zijn talloze gevallen van inmenging van de VS in de binnenlandse aangelegenheden van andere landen. In naam van de “bevordering van de democratie” hebben de Verenigde Staten in Latijns-Amerika een “neo-Monroe Doctrine” toegepast, “kleurrevoluties” in Eurazië geïnitieerd en de “Arabische Lente” in West-Azië en Noord-Afrika georkestreerd, die voor veel landen chaos en rampspoed heeft gebracht.

In 1823 hadden de Verenigde Staten de Monroe Doctrine afgekondigd. Hoewel ze een “Amerika voor de Amerikanen” hadden verkondigd, wilden ze eigenlijk een “Amerika voor de Verenigde Staten”. Sindsdien wordt het beleid van de opeenvolgende Amerikaanse regeringen ten aanzien van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied gekenmerkt door politieke inmenging, militaire interventie en ondermijning van de plaatselijke regeringen. Van de 61 jaar durende vijandigheid en blokkade van Cuba tot de omverwerping van de regering Allende in Chili, is het beleid van de VS in de regio gebaseerd op één stelregel: “Zij die zich onderwerpen zullen bloeien; zij die zich verzetten zullen vergaan”.

Het jaar 2003 was het begin van een reeks “kleurenrevoluties” – de “Rozenrevolutie” in Georgië, de “Oranje Revolutie” in Oekraïne en de “Tulpenrevolutie” in Kirgizië. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gaf openlijk toe een “centrale rol” te hebben gespeeld in deze “regimeveranderingen”. De Verenigde Staten mengden zich ook in de interne aangelegenheden van de Filippijnen, door president Ferdinand Marcos Sr. in 1986 en president Joseph Estrada in 2001 af te zetten via de zogenaamde “People Power Revolutions”.

In januari 2023 publiceerde de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo zijn nieuwe boek Never Give an Inch: Fighting for the America I Love. Hierin onthulde hij dat de Verenigde Staten van plan waren in te grijpen in Venezuela. Het plan was om de regering-Maduro te dwingen een akkoord te sluiten met de oppositie en Venezuela de mogelijkheid te ontnemen om olie en goud te verkopen voor buitenlandse valuta, de economie van het land onder hoge druk te zetten en de presidentsverkiezingen van 2018 te beïnvloeden.

De VS meet met twee maten als het gaat om internationale regels. Door hun eigenbelang boven alles te stellen, hebben de Verenigde Staten internationale verdragen en organisaties de rug toegekeerd en hun binnenlandse recht boven het internationale recht geplaatst. In april 2017 kondigde de regering Trump aan dat zij alle Amerikaanse financiering aan het Bevolkingsfonds van de Verenigde Naties (UNFPA) zou stopzetten met als excuus dat de organisatie “een programma van gedwongen abortus of onvrijwillige sterilisatie ondersteunt of daaraan deelneemt”. De Verenigde Staten hebben zich tweemaal uit de UNESCO teruggetrokken, in 1984 en 2017. In 2017 kondigden zij aan zich terug te trekken uit het klimaatakkoord van Parijs. In 2018 kondigden zij hun terugtrekking uit de VN-Mensenrechtenraad aan, onder verwijzing naar de “vooringenomenheid” van de organisatie tegen Israël en betreurend dat deze er niet in slaagt de mensenrechten effectief te beschermen. In 2019 kondigden de Verenigde Staten aan zich terug te trekken uit het Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty om onbelemmerde ontwikkeling van geavanceerde wapens na te streven. In 2020 kondigden zij aan zich terug te trekken uit het Open Skies-verdrag.

De Verenigde Staten bleken ook een obstakel te zijn voor wapenbeheersing met biologische wapens. Zij verzetten zich tegen onderhandelingen over een verificatieprotocol voor het Verdrag inzake biologische wapens (BWC) en belemmerden de internationale verificatie van de activiteiten van landen op het gebied van biologische wapens. Als enige land met een arsenaal chemische wapens hebben de Verenigde Staten de vernietiging van chemische wapens herhaaldelijk uitgesteld en zijn zij onwillig gebleven om hun verplichtingen na te komen. Zij zijn het grootste obstakel geworden voor het bereiken van een “wereld zonder chemische wapens”.

◆ De Verenigde Staten creëren met behulp van hun alliantiesysteem kleine blokken van landen. Zij hebben een “Indo-Pacific-strategie” opgelegd aan de regio Azië-Stille Oceaan en leiden exclusieve clubs zoals “Five Eyes”, “Quad” en “AUKUS” die zij uit landen in de regio hebben samengesteld en gedwongen hebben partij te kiezen. Dergelijke praktijken zijn in wezen bedoeld om verdeeldheid in de regio te creëren, confrontaties aan te wakkeren en de vrede te ondermijnen.

De VS oordeelt willekeurig over de democratie in andere landen en verzint een vals verhaal van “democratie versus autoritarisme” om vervreemding, verdeeldheid, rivaliteit en confrontaties aan te wakkeren. In december 2021 hielden de Verenigde Staten de eerste “Top voor Democratie”, die kritiek en verzet uitlokte van vele landen omdat ze de spot dreven met de democratische waarden en de wereld verdeelden. In maart 2023 houden de Verenigde Staten opnieuw een “Top voor Democratie”, die ook nu weer ongewenst is en geen steun zal krijgen.

II MILITAIRE HEGEMONIE – MOEDWILLIG GEBRUIK VAN GEWELD

De geschiedenis van de Verenigde Staten is er een van geweld en expansie. Sinds hun onafhankelijkheid in 1776 hebben de Verenigde Staten voortdurend gestreefd naar gewelddadige expansie: Ze slachtten Indianen af, vielen Canada binnen, voerden oorlog tegen Mexico, ontketenden de Amerikaans-Spaanse oorlog en annexeerden Hawaï. Na de Tweede Wereldoorlog zijn door de Verenigde Staten oorlogen uitgelokt of begonnen, waaronder de Korea-oorlog, de Vietnam-oorlog, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de oorlog in Afghanistan, de Irak-oorlog, de Libische oorlog en de Syrische oorlog. Daarbij misbruikten zij hun militaire hegemonie om de weg vrij te maken voor hun expansionistische doelen. De afgelopen jaren bedroeg het gemiddelde jaarlijkse militaire budget van de VS meer dan 700 miljard dollar. Dit is 40 procent van het totale geld dat wereldwijd aan militaire doeleinden wordt besteed. De VS geeft meer geld uit aan het leger dan de volgende 15 landen samen. De Verenigde Staten hebben ongeveer 800 militaire bases overzee, met 173.000 militairen gestationeerd in 159 landen.

Volgens een Amerikaans boek getiteld: “America Invades: How We’ve Invaded or Been Militarily Involved with Almost Every Country on Earth. How We’ve Invaded or Otherwise Been Militarily Involved with Almost Every Country on Earth), hebben de Verenigde Staten gevochten of waren ze militair betrokken bij bijna elk van de 190 door de Verenigde Naties erkende landen, met slechts drie uitzonderingen. Deze drie landen werden “gespaard” omdat de Verenigde Staten ze niet op de kaart hadden gevonden.

Zoals de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter het uitdrukte, zijn de Verenigde Staten ongetwijfeld de meest oorlogszuchtige natie in de wereldgeschiedenis. Volgens een rapport van Tufts University, getiteld “Introducing the Military Intervention Project: A new Dataset on U.S. Military Interventions, 1776-2019”, hebben de Verenigde Staten in deze jaren bijna 400 militaire interventies over de hele wereld uitgevoerd, waarvan 34 procent plaatsvond in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, 23 procent in Oost-Azië en de Stille Oceaan, 14 procent in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, en 13 procent in Europa. Momenteel nemen de Amerikaanse militaire interventies in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en in Afrika bezuiden de Sahara toe.

Alex Lo, columnist bij de South China Morning Post, wees erop dat de Verenigde Staten sinds hun oprichting zelden onderscheid hebben gemaakt tussen diplomatie en oorlog. In de 20e eeuw hebben zij in veel ontwikkelingslanden democratisch gekozen regeringen omvergeworpen en deze onmiddellijk vervangen door pro-Amerikaanse marionettenregimes. Vandaag de dag herhalen de Verenigde Staten hun oude tactiek in Oekraïne, Irak, Afghanistan, Libië, Syrië, Pakistan en Jemen, waar ze proxy-, repressie- en drone-oorlogen voeren.

De militaire hegemonie van de VS heeft humanitaire tragedies veroorzaakt. Sinds 2001 hebben de oorlogen en militaire operaties die de Verenigde Staten in naam van de strijd tegen het terrorisme zijn begonnen, meer dan 900.000 levens geëist, waaronder ongeveer 335.000 burgers, miljoenen verwond en tientallen miljoenen mensen ontheemd. De oorlog in Irak van 2003 heeft geleid tot ongeveer 200.000 tot 250.000 burgerdoden, waarvan meer dan 16.000 rechtstreeks door het Amerikaanse leger zijn gedood. Tegelijkertijd werden meer dan een miljoen mensen dakloos.

De Verenigde Staten hebben wereldwijd 37 miljoen vluchtelingen veroorzaakt. Sinds 2012 is alleen al het aantal Syrische vluchtelingen vertienvoudigd. Tussen 2016 en 2019 werden 33.584 burgerdoden gedocumenteerd bij Syrische gevechten, waaronder 3.833 door bombardementen van de door de VS geleide coalitie, waarvan de helft vrouwen en kinderen. US Public Broadcasting Service (PBS) meldde op 9 november 2018 dat alleen al bij Amerikaanse luchtaanvallen op Raqqa 1.600 Syrische burgers zijn gedood.

De twee decennia durende oorlog in Afghanistan heeft het land verwoest. In totaal zijn 47.000 Afghaanse burgers en 66.000 tot 69.000 Afghaanse soldaten en politie, die niets te maken hadden met de aanslagen van 11 september, gedood bij Amerikaanse militaire operaties, en meer dan tien miljoen mensen zijn ontheemd geraakt. De oorlog in Afghanistan heeft de fundamenten van de economische ontwikkeling daar vernietigd en het Afghaanse volk in de ellende gestort. Na het “debacle van Kaboel” in 2021 kondigden de Verenigde Staten aan dat zij ongeveer 9,5 miljard dollar aan activa van de Afghaanse centrale bank zouden bevriezen, een maatregel die als “pure plundering” moet worden beschouwd.

In september 2022 merkte de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu tijdens een bijeenkomst op dat de Verenigde Staten een proxy-oorlog hebben gevoerd in Syrië, Afghanistan in een opiumveld en een heroïnefabriek hebben veranderd, Pakistan in beroering hebben gebracht en Libië in onophoudelijke onrust hebben achtergelaten. De Verenigde Staten doen alles wat nodig is om de bevolking van andere landen van hun natuurlijke hulpbronnen te beroven en hen zelf tot slaaf te maken.

Tegelijkertijd hebben de Verenigde Staten gruwelijke oorlogsmethoden gebruikt. Tijdens de Koreaanse Oorlog, de Vietnamoorlog, de Golfoorlog, de Kosovo-oorlog, de Afghanistanoorlog en de Irakoorlog hebben de Verenigde Staten enorme hoeveelheden chemische en biologische wapens gebruikt, evenals clusterbommen, thermobarische bommen, grafietbommen en granaten met verarmd uranium, waardoor enorme schade is toegebracht aan civiele voorzieningen met talloze burgerslachtoffers en blijvende milieuvervuiling.

Wordt vervolgd met: III – Economische hegemonie – plundering en uitbuiting

gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):