ik ben me ervan bewust dat ook ik mijn wereldbeeld ontleen aan mijn directe omgeving. Dat betekent alleen niet dat ik me verheven voel boven wie dan ook of niet kritisch kan zijn naar alle kanten.
https://www.parool.nl/columns-opinie/soms-is-het-nodig-om-je-uit-te-spreken~be19e73c/
Aangezien Natascha van Weezel zich ‘gesterkt’ voelt door wat haar vader claimde, namelijk dat ‘als twee extreme kanten boos op je zijn, dan doe je het precies goed,’ gaat zij er dus vanuit dat de waarheid altijd en overal ergens in het midden ligt, een opvatting die typerend is voor de immer met de macht collaborerende polder-mentaliteit. Toch staat er boven haar recente column: ‘Soms is het nodig om je uit te spreken.’ Zij suggereert daarmee dat je als journalist van de mainstream-pers niet altijd ‘objectief’ hoeft te zijn, dat er zaken in de wereld zijn die schreeuwen om een oordeel. Welnu, omdat zij haar ‘wereldbeeld ontleent aan' haar 'directe omgeving,’ te weten haar zionistische ouders, leg ik haar de volgende uitspraak voor van de joods-Britse auteur John Berger, die op 27 December 2008 stelde:
We are now spectators of the latest — and perhaps penultimate — chapter of the 60 year old conflict between Israel and the Palestinian people. About the complexities of this tragic conflict billions of words have been pronounced, defending one side or the other. Today, in face of the Israeli attacks on Gaza, the essential calculation, which was always covertly there, behind this conflict, has been blatantly revealed. The death of one Israeli victim justifies the killing of a hundred Palestinians. One Israeli life is worth a hundred Palestinian lives.This is what the Israeli State and the world media more or less — with marginal questioning — mindlessly repeat. And this claim, which has accompanied and justified the longest Occupation of foreign territories in 20th C. European history, is viscerally racist. That the Jewish people should accept this, that the world should concur, that the Palestinians should submit to it — is one of history's ironic jokes. There's no laughter anywhere. We can, however, refute it, more and more vocally. Let's do so.
Berger, wiens joodse voorouders uit Polen, Galicië en het Oostenrijks-Hongaarse Rijk kwamen, voegde hieraan toe:
En hier identificeer ik mijzelf zonder te aarzelen met de rechtvaardige zaak en de pijn van degenen die de staat Israël (en neven van mij) veroorzaken in een mate die tragisch totalitair is.
De Britse schrijver laat weten dat hij als jood, kosmopoliet en humanist afstand doet van zijn ‘Recht op Terugkeer,’ dat het elementaire recht van de Palestijnen onvermijdelijk vernietigt.
Omdat Natascha van Weezel met grote stelligheid beweert dat het ‘Soms nodig [is] om je uit te spreken,’ is de voor de hand liggende vraag: waarom doet zij geen afstand van het joodse ‘recht op terugkeer,’ die de Palestijnse bevolking al zolang zoveel leed heeft gebracht? Ik stel die vraag ook omdat zijzelf beweert:
Het is voor mij een constante strijd tussen objectief blijven en me uitspreken over de waarden waarvoor ík sta. De Tweede Kamerverkiezingen hebben me het duwtje gegeven om dat laatste te doen. Want laat ik het eerlijk toegeven: ik ben niet blij met de uitslag.
Te veel neoliberaal beleid, een dikke middelvinger naar de slachtoffers van de toeslagen-affaire, torenhoge huizenprijzen die er waarschijnlijk niet lager op worden, een dramatisch verlies op links en een grote overwinning voor ‘anticoronapartij’ Forum voor Democratie — waardoor Freek Jansen met zijn overheersingsdrang en antisemitische sympathieën gewoon in de Kamer komt.
Maakt dit me een elitaire en onbetrouwbare journalist? Dat mag je vinden. Toch spreek ik me dit keer luid en duidelijk uit, als mens, omdat ik niets liever wil dan leven in een land waar we naar elkaar omkijken. Waar iedereen een dak boven zijn hoofd heeft. Waar men gelijk behandeld wordt. En waar aandacht is voor degenen die het aller-kwetsbaarst zijn.
https://www.parool.nl/columns-opinie/soms-is-het-nodig-om-je-uit-te-spreken~be19e73c/
Omdat zij als joodse Nederlandse ‘niets liever wil dan leven in een land waar we naar elkaar omkijken. Waar iedereen een dak boven zijn hoofd heeft. Waar men gelijk behandeld wordt. En waar aandacht is voor degenen die het aller-kwetsbaarst zijn,’ mag haar publiek er vanuit gaan dat zij onmiddellijk sympathiseert met de Palestijnse bevolking die de terreur van de zelfbenoemde ‘Joodse staat’ al zo lang over zich heen krijgt. John Berger zag af van zijn ‘recht op terugkeer’ juist omdat het de Palestijnen die ‘het aller-kwetsbaar’ zijn ‘aandacht’ behoeven, omdat het Israelische leger voortdurend Palestijnse huizen sloopt en de bewoners ervan verdrijft, omdat het Joodse regime niet naar de Palestijnse slachtoffers omkijkt. En omdat niet-Joden in Israel absoluut niet ‘gelijk' als de Joden 'behandeld’ worden.
De etnische zuivering van een groot deel van het oude Britse mandaatgebied Palestina is uitgebreid beschreven in gedegen historisch onderzoek van gerespecteerde Joods-Israelische historici als Simha Flapan, Ilan Pappe, Tom Segev, Avi Shlaim en Benny Morris. De gewelddadige verdrijving van naar schatting 75 procent van de Palestijnse bevolking begon al in 1947, dus vóór de stichting van de staat Israel, een feit dat volgens Benny Morris ‘gebaseerd is op vele documenten':
most of them from the Israel Defense Forces Archives. What the new material shows is that there were far more Israeli acts of massacre than I had previously thought. To my surprise, there were also many cases of rape. In the months of April-May 1948, units of the Haganah [the pre-state defense force that was the precursor of the IDF] were given operational orders that stated explicitly that they were to uproot the villagers, expel them and destroy the villages themselves.
Terwijl:
From April 1948, Ben-Gurion is projecting a message of transfer. There is no explicit order of his in writing, there is no orderly comprehensive policy, but there is an atmosphere of [population] transfer. The transfer idea is in the air. The entire leadership understands that this is the idea. The officer corps understands what is required of them. Under Ben-Gurion, a consensus of transfer is created... Ben-Gurion was a transferist. He understood that there could be no Jewish state with a large and hostile Arab minority in its midst. There would be no such state. It would not be able to exist.
Het begrip 'transfer' is een eufemisme voor wat vandaag de dag ‘etnische zuivering’ heet, het met grootscheeps geweld en terreur verdrijven van een ieder die, in dit geval, in etnisch opzicht afwijkt van de Joden in Israel. Deze meedogenloze zionistische politiek is de oorzaak van het almaar voortdurende conflict. Morris stelt dat er weliswaar ‘no justification [is] for acts of rape. There is no justification for acts of massacre. Those are war crimes,’ waaraan Joodse militairen zich toen stelselmatig schuldig maakten, maar dat:
under certain conditions, expulsion is not a war crime. I don't think that the expulsions of 1948 were war crimes. You can't make an omelet without breaking eggs. You have to dirty your hands.
Deze doorgaans onuitgesproken absurde opvatting wordt gedeeld door een aanzienlijk deel van de joodse zionisten buiten Israel en Joden in Israel zelf. Op zich is dit merkwaardig omdat deze houding een ‘rechtvaardiging’ betekent van terrorisme. Het is evident dat men ‘geen omelet kan maken zonder eieren te breken,’ maar dit kan natuurlijk nooit terrorisme legitimeren. Zijn vergelijking gaat domweg niet op. Dit blijkt ook nog eens uit hetgeen Morris naderhand verklaarde:
Ik denk dat [Ben-Goerion] in 1948 een ernstige historische fout maakte. Hoewel hij het demografische vraagstuk begreep en de noodzaak van het vestigen van een joodse straat zonder een grote Arabische minderheid, werd hij tijdens de oorlog bang. Op het laatst aarzelde hij… Ik weet dat dit de Arabieren en de ruim-denkenden en de politiek correcte types verbijsterd. Maar mijn gevoel is dat deze plaats rustiger zou zijn en minder lijden zou kennen wanneer de zaak eens en voor altijd opgelost was geweest… Als het eind van het liedje mistroostig blijkt te zijn voor de joden dan zal dit zijn omdat Ben Goerion de transfer in 1948 niet voltooide. Omdat hij een groot en veranderlijke demografische reserve op de Westbank en Gaza en binnen Israël zelf achterliet.
Toen hem door de Israelische kwaliteitskrant Haaretz de vraag werd gesteld: ‘What you are saying is hard to listen to and hard to digest. You sound hard-hearted,’ antwoordde Benny Morris:
I feel sympathy for the Palestinian people, which truly underwent a hard tragedy. I feel sympathy for the refugees themselves. But if the desire to establish a Jewish state here is legitimate, there was no other choice. It was impossible to leave a large fifth column in the country.
Nadat de interviewer de vraag had gesteld: ‘You do not condemn them (de zionisten, die oorlogsmisdaden begingen. svh) morally?’ antwoordde de historicus Morris:
‘No.’
They perpetrated ethnic cleansing!
There are circumstances in history that justify ethnic cleansing. I know that this term is completely negative in the discourse of the 21st century, but when the choice is between ethnic cleansing and genocide — the annihilation of your people — I prefer ethnic cleansing.
And that was the situation in 1948?
That was the situation. That is what Zionism faced. A Jewish state would not have come into being without the uprooting of 700,000 Palestinians. Therefore it was necessary to uproot them. There was no choice but to expel that population. It was necessary to cleanse the hinterland and cleanse the border areas and cleanse the main roads. It was necessary to cleanse the villages from which our convoys and our settlements were fired on.
The term ‘to cleanse' is terrible.
‘I know it doesn't sound nice but that's the term they used at the time. I adopted it from all the 1948 documents in which I am immersed.’
What you are saying is hard to listen to and hard to digest. You sound hard-hearted.
‘I feel sympathy for the Palestinian people, which truly underwent a hard tragedy. I feel sympathy for the refugees themselves. But if the desire to establish a Jewish state here is legitimate, there was no other choice. It was impossible to leave a large fifth column in the country.’
http://www.haaretz.com/survival-of-the-fittest-cont-1.61341
Een Joodse staat zou nooit zijn ontstaan zonder de verdrijving van 700.000 Palestijnen.
Meer hoeft men eigenlijk niet te weten. In tegenstelling tot de joodse Europeanen die de Shoah overleefden, zijn de Palestijnse burgers die de Nakba overleefden nooit gecompenseerd voor het verlies aan alles dat zij bezaten. Zoals Morris na jarenlange bestudering van de zionistische bronnen bevestigde: de Palestijnse bevolking ‘truly underwent a hard tragedy.’ De joodse zionisten in het Westen die nog steeds deze ‘meedogenloze tragedie’ proberen te rechtvaardigen met beweringen dat de waarheid ergens in het midden ligt, en zich daarbij beroepen op hun gecultiveerd slachtofferschap, zullen nooit in staat zijn de eigen verantwoordelijkheid te nemen, en zo zal de geschiedenis zich herhalen.
Natascha van Weezel zou er goed aan doen te beseffen dat de Palestijnen, net als de joden, niet zomaar uit de geschiedenis zullen verdwijnen. Vandaar ook mijn vraag aan haar: waarom zie je niet af van jouw ‘recht op terugkeer’ die zoveel zionistische terreur veroorzaakt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten