Het kleine Nederland wordt allereerst getypeerd door het onvermijdelijk corrumperende poldermodel van ‘Ons kent Ons,’ oftewel, een ieder die meetelt houdt rekening met ieder ander die meetelt. Dit wordt opnieuw bewezen door de ‘antisemitisme-rel’ rond het Forum voor Democratie, die dit onderwerp tot absurde proporties uitvergroot. Laat ik beginnen met de opmerking van de CIDI-directeur Hanna Luden, die voor het Centrum Informatie en Documentatie Israel propaganda over Israel verspreidt. In Trouw van 28 februari 2019 tikte zij Trouw-opiniemaker Stevo Akkerman op de vingers door te stellen:
Het Cidi heeft, in tegenstelling tot wat Akkerman beweert, GroenLinks nooit in verband gebracht met antisemitisme of terrorisme.
Dezelfde Stevo Akkerman liet in Trouw van 31 december 2019 weten dat hij in een ‘twistgesprek’ Thierry Baudet had laten weten dat ‘er bij jullie bijeenkomst in Rotterdam hele en halve fascisten rondliepen, en dat was ook zo, één noemt zich zelfs een nazi.’ Tijdens dit gesprek merkte Baudet ondermeer op: ‘GroenLinks heeft natuurlijk een militaristische vleugel: Antifa.’ Na Akkerman’s commentaar:
Maar je hebt gestudeerd in Leiden, je hebt gewerkt met Paul Scheffer, een bundel gemaakt met Geert Mak – je bent het niet met hen eens, maar ik snap niet dat je zegt dat je ze totaal niet kunt begrijpen,
antwoordde Baudet:
Oh, maar op het moment dat Paul Scheffer en Geert Mak vijf glazen wijn op hadden, kwam er taal uit waarvoor ik me nog zou schamen. Zij denken net zoals ik, alleen ze zeggen het niet.
Zover bekend hebben Scheffer en Mak niet op deze beschuldiging gereageerd. Interessant is te weten waarom niet, maar geen enkele journalist heeft dit onderzocht. Misschien nog interessanter is dat het CIDI en het Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW) sinds dit ‘twistgesprek,’ bijna een jaar geleden gepubliceerd werd, toch het Forum voor Democratie bleven omarmen. Sterker nog, het
CIDI heeft sinds het voorjaar hulp aangeboden aan FvD om antisemitisme in partij en jongerentak te herkennen en bestrijden. Tevergeefs. Vicevoorzitter Lennart van der Linden weigerde mee te werken en hield de boot af,’
aldus jonet.nl, een fanatiek pro-Israel website. Kortom, hoewel het CIDI als het NIW al geruime tijd van dit ‘antisemitisme’ op de hoogte waren, bleef men het Forum voor Democratie steunen. Over de reden waarom schreef de journaliste Hella Rottenberg in de Volkskrant van maandag 30 november 2020:
De ontmaskering van Thierry Baudet en zijn Forum als antisemitisch heeft ook bij Esther Voet van het Nieuw Israëlietisch Weekblad en Hanna Luden van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) ontsteltenis teweeg gebracht. Esther Voet schreef in een tweet dat ze de onlangs naar buiten gebrachte uitspraken van Baudet ‘afgrijselijk’ vond, er ‘geen woorden voor’ had en ‘echt, echt niet’ begreep waarom Eva Vlaardingerbroek en Nicki Verweij zo lang hadden gewacht met hun protest.
In Trouw van afgelopen donderdag bezwoer Hanna Luden dat tirades van Baudet en PVV’er Martin Bosma tegen George Soros ons niet onverschillig mochten laten. Goed dat het CIDI en NIW ons wijzen op oprispingen van antisemitisme.
Alleen zijn ze daar laat mee in het geval van Forum, waar de bruine walm al jaren van af sloeg. Dat heeft een reden: elke partij die standpunten huldigt waarmee de Israëlische regering tevreden kan zijn, krijgt enthousiaste steun van het CIDI en het NIW. Het CIDI en het NIW hellen in hun sympathie vanzelf naar rechtse en uiterst rechtse partijen in Nederland, want die hebben — anders dan links — geen moeite met de bezettingspolitiek van de Israëlische regering.
Forum kon rekenen op grote welwillendheid van het NIW en het CIDI. Eerder dit jaar mocht Baudet zich in het NIW verweren tegen aantijgingen van antisemitisme (‘fabricatie’ en ‘demonisering’). En vorig jaar al vond CIDI-medewerker Van Koningsveld dat Forum keurig schoon schip had gemaakt.
Zowel Esther Voet als Hanna Luden heeft Annabel Nanninga haar grove anti-Joodse tweets niet kwalijk genomen en ze als sarcastische grappen geaccepteerd. Nu staan Voet en Luden vooraan om Nanninga te prijzen voor haar dapper verzet tegen Baudet, want het zou toch zonde zijn als er kritiekloze stemmen voor Israël met de ondergang van Forum of een opvolgerspartij verloren gingen.
Over de tot het joodse geloof bekeerde ‘CIDI-medewerker Van Koningsveld’ die van oordeel was ‘dat Forum keurig schoon schip had gemaakt,’ schreef ik op 6 november 2018:
Hidde J. van Koningsveld
Zonder dollen: wanneer zet @cafeweltschmerz (ooit een geweldig kanaal) aluhoedje @stanvanhoucke1 eens bij het grofvuil?
14:19 - 5 nov. 2018
Hidde J. van Koningsveld heeft geretweet Leon de Winter
Dit! Eind juli kreeg de antisemitische complotdenker @stanvanhoucke1 bij @cafeweltschmerz alle ruimte om @HannaLuden zonder enig bewijs “misschien wel een spion van de Israëlische politiek” te noemen.
Hidde J. van Koningsveld heeft toegevoegd,
Leon de Winter
Uri van As over jodenhaat in ons land: "Café Weltschmerz (biedt) een podium aan een bonte stoet antisemitische complotdenkers. Mensen als Arnoud van Doorn, Stan van Houcke, Cees Hamelink, George van Houts, Karel van Wolferen en Kees van der Pijl.”
Hun samenleving is zo ontworpen dat je het niet redt in de buitenwereld. Ze hebben het zo ingericht dat als je weggaat je alleen kunt overleven door een crimineel te worden. Ze vertellen je dat alle weglopers uiteindelijk teruggaan, of in de gevangenis terechtkomen of verslaafd raken. Ze zullen het daarbuiten nooit redden.
Een vrouwelijke afvallige wijst op een interessant fenomeen, wanneer zij vertelt:
De chassidische gemeenschap heeft een manier gevonden om de seculiere staat voor haar karretje te spannen.
Welnu, precies hetzelfde verschijnsel doet zich voor bij geseculariseerde joden en zelfs bij degenen die zich ‘geassimileerd’ noemen. Allen hebben een manier gevonden om de seculiere staat waarin zij leven voor hun karretje te spannen, terwijl tegelijkertijd hun solidariteit allereerst en bovenal uitgaat naar medejoden. Zij voelen zich boven alles Joods, dat wil zeggen: behorend tot het Joodse volk, alsof dit biologisch bepaald zou zijn. De bejaarde journalist Max van Weezel gaf hiervan een illustrerend voorbeeld toen hij zomer 2018 tegenover de Volkskrant verklaarde:
Ergens denk ik: je had ook wel met een kalasjnikov op een heuveltop mogen staan om ons de vijand van het lijf te houden. Er zit toch ook een Leon-de-Winterachtige Max in me, zo van: timmer erop los als ze met hun poten aan ons lijf of goed komen.
Wie die ‘ons’ zijn, is duidelijk: het Joodse volk. En dan vervallen alle rechtsregels zoals blijkt wanneer ook hij ervan droomt met een Russisch geweer met de vuursnelheid van een machinepistool, te ‘mogen’ schieten op een bevolking dat de illegale bezetting van hun land door zionistische extremisten probeert te stoppen. En dit vertelt een parlementaire journalist van de Nederlandse democratische rechtstaat in een periode dat de terreur van de zelfbenoemde ‘Joodse Staat’ een nieuw ‘hoogtepunt’ had bereikt, namelijk het stelselmatig doodschieten van wegrennende Palestijnse jongeren. En de bejaarde interviewer, Jan Tromp, vond dit zo normaal dat hij geen enkele kritische vraag hierover stelde. Kortom, Max van Weezel voelt zich Joods, wat dit ook nog moge betekenen voor een oud-communist als hij. Daarom meent deze vooraanstaande Nederlandse journalist gerechtigd te zijn om met een aanvalsgeweer Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen op de bezette Westbank te vermoorden. Tegelijkertijd heeft Van Weezel het uit zijn hoofd gelaten om in Israel te gaan wonen om het expansionisme van het Joodse volk met geweld af te kunnen dwingen. Desondanks voelt hij zich niet allereerst Nederlander, het volk met wie hij al 67 jaar lang leeft. Men hoeft geen psycholoog of psychiater te zijn om te beseffen dat hier iets problematisch wringt, hetgeen hij zelf toegeeft wanneer hij zegt:
je had ook wel met een kalasjnikov op een heuveltop mogen staan om ons de vijand van het lijf te houden. Er zit toch ook een Leon-de-Winterachtige Max in me, zo van: timmer erop los als ze met hun poten aan ons lijf of goed komen.
Zonder overdrijven kan gesteld worden dat hier sprake is van een psychische stoornis, die voor een aanzienlijk deel voortkomt uit hetgeen tijdens de holocaust is gebeurd. Zelfs een aanzienlijk aantal geseculariseerde joden heeft zich in een geestelijke shtetl verschanst. De buitenwereld is de vijand. Het is alsof ook hier de ‘[w]eglopers uiteindelijk teruggaan, of' anders 'in de gevangenis' zullen 'terechtkomen of verslaafd' zullen 'raken,’ omdat ze vrezen ‘het daarbuiten nooit’ te zullen ‘redden.’ Het lijkt op een tragisch lot. In 2006 maakte een collega mij attent op een het volgende commentaar van de voormalige Vrij Nederland-journaliste Elma Verhey:
Islambashing door Vrij Nederland
De zogenaamde kwaliteitspers wil wel vaker een loopje nemen met de waarheid, zeker als het om de islam gaat. Maar Vrij Nederland maakte er een marathon van.
‘Dit weekend had ik een feestje waar ook veel Turken en Irakezen waren,’ schreef politiek commentator Max van Weezel in Vrij Nederland van 10 juni. ‘Zelfs daar werd een glas ouzo geheven op Rita Verdonk. Die had Ayaan Hirsi Ali, die de profeet had belasterd, toch maar over de grens gezet! Het is een merkwaardig monsterverbond dat Verdonk steunt.’
Heidi Zandbergen, radiojournalist, wees me op het stuk in VN; het was dan ook háár feestje. En ik, net als Max van Weezel en andere (ex)collega’s van VN, waren uitgenodigd. Er waren helemaal geen Turken en slechts één Irakees: het vriendje van Heidi, een Koerd, die kok is in een van de beste specialiteitenwinkels in de Amsterdamse binnenstad. Hij heeft niets met religie en beslist geen glas ouzo geheven op Ayaan/Verdonk, omdat Ayaan ‘de profeet had belasterd.’
Wel was hij niet rouwig om het vertrek van Ayaan, die in zijn ogen de dialoog eerder in de weg heeft gestaan dan helpen oplossen. Een mening die werd gedeeld door het overgrote deel van het gezelschap, allemaal onvervalste Amsterdamse ‘grachtengordelaars.’ Maar kennelijk moesten Turken/Marokkanen/Irakezen weer eens als achterlijke godsdienstfanaten worden afgeschilderd. Commentaar van Max van Weezel? ‘Hou jij je maar bezig met de Tribune,’ het maandblad van de SP waar ik sinds november 2005 hoofdredacteur van ben.
Zie voor de discussie die er inmiddels is ontstaan de weblog van Anja Meulenbelt van 18 juni, Eerste Kamerlid van de SP, die veel over de multiculturele samenleving schrijft. Een van de leukste commentaren: ‘Als die verzonnen Turken en Irakezen echt zulke moslims zouden zijn geweest, dan zouden ze niet de alcoholische ouzo hebben gedronken …’ en ‘de Turken onder hen zouden volgens Turkse nationalisten ook nog landverraad gepleegd hebben door Griekse ouzo in plaats van Turkse raki te kiezen …’ Met andere woorden: Max van Weezel heeft niet eens de moeite genomen om een beetje geloofwaardig te lijken in het liegen.
Geplaatst door Elma Verhey in Samenleving
Zie: http://www.regelzucht.nl/islambashing-door-vrij-nederland.html
Opvallend is tevens dat de internet-verwijzing het volgende meldt:
Oeps! Deze pagina kon niet worden gevonden.
Jaren geleden schreef de zionistische journaliste Daphne Meijer:
Ik ken veel linkse joden. Sterker nog, ik ben er zelf ook een. Wij maken ons druk over de toestand in de wereld, en schuwen de zelfkritiek niet. Behalve als het over het concept van het ‘uitverkoren zijn’ gaat.
http://www.reliflex.nl/article.aspx?ArticleId=364
Over de pathologie van het ‘uitverkoren zijn’ stelde de Joods-Israelische auteur Abraham Jehoshua in zijn essaybundel Naar Een Normaal Joods Bestaan (1983):
Is het principieel mogelijk anders te zijn, afgezien van de al bestaande verschillen tussen allerlei volken? Het is inderdaad mogelijk om anders te zijn, maar binnen relatieve grenzen – het verschil is nooit absoluut. En in dit relatieve verschil delen alle volken. En toch wordt aan het Joodse volk op ondubbelzinnige wijze de eis gesteld dat het verschillend, ánders zal zijn dan andere volken. Stapels interpretaties zijn al over dit onderwerp geschreven. Het Joodse volk zuchtte onder de last van deze innerlijke opdracht, die het niet kon vervullen binnen het raam van het normale soevereine bestaan in zijn land, eenvoudig omdat hij onuitvoerbaar was. De enige manier om deze opdracht uit te voeren, was in ballingschap te gaan. Zolang het volk zich in de gola (ballingschap. svh) bevindt, onderscheidt het zich inderdaad fundamenteel van de rest van de volken… De gola schept het verschil tussen ons en de andere volken. Aangezien we fundamenteel onmachtig zijn onszelf anders te maken, brengen we een 'technische' scheiding aan, als we een dergelijke uitdrukking in deze context kunnen gebruiken. En deze technische afscheiding schept een essentie die, ook al bevalt ze ons niet en bezorgt ze ons geestelijk en lichamelijk leed, een neurotische oplossing biedt voor een onuitvoerbare opdracht. Zijn eenzame bestaan onder vreemde volken, ook al lijkt de Jood in ieder opzicht op het volk te midden waarvan hij leeft, al spreekt hij zijn taal en deelt hij zijn leven – dit bestaan en het Jood-zijn op zich onderscheiden hem, en geven hem het prettige en bevredigende gevoel ánders te zijn… Een uitverkoren volk, een voorbeeldige maatschappij – het zijn lege frasen.
En tegenover mij zei Jehoshua in 1990:
Dat ánders willen zijn dan alle andere volkeren is op de een of andere manier een noodzakelijke component van onze identiteit. We zijn zo gevormd, zo staat het in de Thora en in alle teksten die voor ons het belangrijkst zijn, die permanent aangehaald worden, die de codes van de joden vormen. Het feit dat men anders moet zijn dan alle andere volkeren is buitengewoon belangrijk voor alle joden, niet alleen de religieuzen. Natuurlijk wil ieder volk wel een beetje anders zijn, maar hier is sprake van een obsessie. En die obsessie is allesomvattend. De joden zijn ervan overtuigd dat als ze niet héél anders zouden zijn dan alle andere volkeren, zij hun identiteit zouden verliezen. En zoals ik geschreven heb is het anders-zijn een onmogelijke opdracht. Dat idee komt voort uit de Bijbel, al in Numeri staat: 'Zie een volk dat alleen woont, en onder de natiën zich niet rekent.' Die opdracht is het logische gevolg van het feit dat het nationaal gevoel onder de joodse stammen in het begin zwak was. De Joden waren al een volk voordat ze een land bezaten, voordat ze een gemeenschappelijke taal hadden, voordat ze een nationale structuur hadden. Dus moesten ze zich op een andere manier onderscheiden van andere volkeren, die wél een grondgebied en een gemeenschappelijke taal en nationale instellingen bezaten. Als u het Oude Testament niet leest als een openbaring maar als een sociologisch verslag dan ontdekt u dat de Joden een Egyptische stam waren die zich van de rest onderscheidde niet door het hebben van een eigen taal en een eigen land, maar door exclusiviteit te claimen. Op die wijze werd een eigen identiteit gevormd. Het eerste van de tien geboden begint met: ‘Ik ben Jaweh uw God, die u uit Egypte heeft geleid, het slavenhuis.’ Daar begint de scheiding, de gedachte een uitverkoren volk te zijn. Ik bedoel: hoe zou het volk zich op een andere manier hebben kunnen onderscheiden? Hoe zouden deze rondzwervende stammen zonder een gemeenschappelijke taal en zonder een eigen grondgebied een gemeenschappelijke identiteit hebben kunnen ontwikkelen? Alleen door de opdracht om anders te zijn dan alle andere volkeren konden ze een eigen gemeenschappelijke identiteit opbouwen.
Abraham Jehoshua wordt algemeen beschouwd als één van de prominente schrijvers van Israel. Het gevoel wezenlijk anders te zijn dan de rest van de bijna 7 miljard leden tellende wereldgemeenschap is vanzelfsprekend in werkelijkheid eveneens een psychische stoornis waarbij wordt uitgegaan van een 'blind joods noodlot.' En dat laatste is tevens de kern van het geseculariseerde zionisme. Dat kan zich alleen rechtvaardigen door het bestaan van antisemitisme. Hoe erger het antisemitisme des te joodser men zich voelt, zo beseften al in een vroegtijdig stadium de joodse stichters van Israel. Het is het christelijke antisemitisme dat mede door de holocaust heeft geleid tot de vestiging van de zelfbenoemde 'Joodse staat' Israel, waar vervolgde joden uit de zogeheten diaspora zich in een eigen — inmiddels — ommuurde getto kunnen afscheiden van de rest van de mensheid, en waar ze zich niets van de internationale gemeenschap hoeven aan te trekken. Alleen daar, en nergens anders, zo menen de tribale zionisten kunnen joden pas echt Joods zijn, 'anders dan alle andere volkeren, een uniek slag mensen dat permanent in conflict met de wereld moet leven.'
En ook hier gaat op dat de Joodse samenleving in Israel ‘zo [is] ontworpen dat je het niet redt in de buitenwereld.’ Niet dat dit waar is, maar het zionisme doet het voorkomen dat dit wel degelijk de waarheid is. Hoe meer antisemitisme, des te sterker Israel zich voelt. Het is niet voor niets de raison d’être van deze schurkenstaat. Dus beste Hidde J. van Koningsveld, wees gewaarschuwd, zonder het te beseffen speel jij, als jong en onervaren mens, met vuur. Bar Kochba Revisited. Meer hierover later.
Dit alles schreef ik ruim twee jaar geleden. Het zal duidelijk zijn dat het CIDI en het NIW niet allereerst geïnteresseerd zijn in het antisemitisme, maar in Israel. Zolang antisemieten maar achter de terreur van Israel blijven staan, en Netanyahu's extremisme blijven accepteren mogen zij van Luden en Voet zo antisemitisch zijn als ze zelf willen. En ondertussen blijven de dames Luden en Voet als betaalde hasbara hun propaganda verspreiden. Zonder antisemitisme zouden zij al snel werkloos zijn. Inmiddels is Max Van Weezel na zijn overlijden door de voltallige Tweede Kamer herdacht. Hij mag dan wel zijn verdwenen, maar niet de zionistische waarin. Ik kom hierop terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten